ေဒါသတကယ္ပ်က္ေလမွ ေလာကအလယ္မ်က္ရည္မက်ေတာ့မွာပါ
ေဒါသကိေလသာကုိ
အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္ႏုိင္လို႔
ကုိယ့္ရဲ႔ႏွလုံးသားဟာ
ေဒါသကင္းတဲ့ႏွလုံးသား
ၿဖစ္သြားၿပီဆုိရင္ေတာ့
၀မ္းနည္းစရာနဲ႔ပဲၾကဳံၾကဳံ
၀မ္းသာစရာနဲ႔ပဲၾကဳံၾကဳံ
ငုိခ်င္စိတ္ေတာင္မရွိေတာ့ပါဘူး။
မငုိတတ္တဲ့ ႏွလုံးသားပုိင္ရွင္ဟာ
ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ
မ်က္ရည္မက်ေတာ့ပါဘူး။
၀ိပႆနာအလုပ္ကုိ
အခ်ိန္ဆက္ႏုိ္င္သမွ်ဆက္ေအာင္
အၿမဲမၿပတ္
ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္သြားမယ္ဆုိရင္
ပုထုဇဥ္ဘ၀နဲ႔
ရွိေနေသးတယ္ပဲထားဦး၊
၀ိပႆနာရဲ႔ တန္ခုိးေၾကာင့္
စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္ေနတဲ့အတြက္
၀မ္းသာစရာနဲ႔ပဲၾကဳံၾကဳံ
၀မ္းနည္းစရာနဲ႔ပဲၾကဳံၾကဳံ၊
အလြယ္တကူမ်က္ရည္မက်ေတာ့ပါဘူး
အေကာင္းအဆုိး ေလာကဓံအားလုံးကုိ
အၿပဳံးမပ်က္ ခံႏုိင္ရည္ရွိသြားပါတယ္။။။
အေခ်ာအလွဖ်က္တာ ေဒါသအမ်က္ပါ
နဂုိကရုပ္ရည္
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေခ်ာေမာလွပပါေစ
ေဒါသ၀င္လာၿပီဆုိရင္
အရုပ္ဆုိးအက်ည္းတန္သြားပါတယ္။
ေဒါသဟာ
လူရဲ႔ ပင္ကုိရုပ္အဆင္းကုိ
ေဖာက္ၿပန္ပ်က္စီးသြားေစပါတယ္။
ကုိယ္အမႈအရာ ႏႈတ္အမႈအရာေတြ
ၾကမ္းတမ္းရုိင္းပ်မဲ့ရြဲ႔စုတ္ၿပတ္ၿပီး
က်က္သေရယုတ္သြားေစပါတယ္။
အသားၿဖဴတဲ့လူ ေဒါသၿဖစ္ရင္
အသားနီသြားမယ္၊
အသားနီတဲ့သူ ေဒါသၿဖစ္ရင္
အသားညဳိသြားမယ္၊
အသားညဳိတဲ့လူ ေဒါသၿဖစ္ရင္
အသားၿပာသြားမယ္၊
အသားၿပာတဲ့လူ ေဒါသၿဖစ္ရင္
အသားမည္းသြားမယ္၊
အသားမည္းတဲ့လူ ေဒါသၿဖစ္ရင္
အသားေမွာင္သြားမယ္၊
ေမွာင္ၿပီးရင္ဘာမွမက်န္ေတာ့ဘူး
လဲေသဖုိ႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။
ဒါက ေဒါသေၾကာင့္
ကုိယ္ပ်က္စီးပုံ နမႈနာပါ။။။။။
ေဒါသမလာမွ ေမတၱာသမား
ေဒါသၿဖစ္စရာ
ဘာမွမရွိလုိ႔
ေဒါသမထြက္တာ
ဘာမွ မထူးဆန္းပါဘူး။
ခ်ီးမြမ္းစရာလည္း
မဟုတ္ပါဘူး။
ေဒါသၿဖစ္ေလာက္တဲ့
အေၾကာင္းတရားေတြ၊
အၿဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔
မေတြ႔ၾကဳံရေသးလုိ႔
ေဒါသမထြက္တဲ့သူကုိ
ေဒါသကင္းသူလုိ႔
မဆုိႏုိင္ပါဘူး။
ေဒါသၿဖစ္ေလာက္တဲ့
အေၾကာင္းတရားေတြ
အၿဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔
ပက္ပင္းေတြ႔ၾကဳံေနရပါရက္နဲ႔
ေဒါသမထြက္တဲ့သူကုိမွ
ေဒါသကင္းသူလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။
ခ်ီးမြမ္းစရာလည္းေကာင္းပါတယ္။။
(အရွင္ဆႏၵဓိက)
No comments:
Post a Comment