Thursday 8 December 2011

ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဘာကိုေခၚပါသလဲ

"ဆရာေတာ္ဘုရား၊ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဘာကိုေခၚပါသလဲဘုရား၊
ဘာသာျခားတစ္ဦးဦးက ေမးလာလွ်င္ မည္သို႔ ေျဖရမွာပါလဲဘုရား တုိတိုရွင္းရွင္းနဲ႔ နားလည္ေအာင္ ျပန္ေျပာျပႏိုင္ေအာင္ ေျဖဆိုေတာ္မူပါဘုရား၊
ဆရာေတာ္ဘုရားကို ဆရာလုပ္တာ မဟုတ္ပါဘုရား၊
အခ်ဳိ႔က ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ -
(၁) ကံ၊ ကံရဲ႔ အက်ဳိးကို ယံုၾကည္ရမယ္၊
(၂) အတိတ္ဘဝ ရိွတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ရမယ္၊
(၃) ဘဝရဲ႔ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ ရိွတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ရမယ္ - လုိ႔ အမိန္႔ရိွပါတယ္။"

"အခ်ဳိ႔က 'ဗုဒၶဘာသာ' ဆိုတာ ဗုဒၶဆိုတာ ဘုရား၊ ဘာသာဆိုတာ အယူဝါဒ၊ ဘုရားရဲ႔ အယူဝါဒလုိ႔ ေျဖဆိုၾကပါတယ္ဘုရား။"

"အခ်ဳိ႔ကလည္း သာသနာဆိုတာ အဆံုးအမ၊ ဘုရားရဲ႔ အဆံုးအမ၊ သာသနာကို ဗုဒၶဘာသာေခၚေၾကာင္း ေျပာၾကပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာ သာသနာကို အေသးစိတ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သိခ်င္ေနပါတယ္ဘုရား။ ဆရာေတာ္ဘုရား ေျဖၾကားေပးပါဘုရား"

"အံမေလး၊ အေမးသာေျပာရတယ္၊ အေျဖေတြကလည္း စံုလုိ႔ပါလား၊ ဘုန္းႀကီးက ဘယ္လုိေျဖရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး"

"ဆရာေတာ္က တပည့္ေတာ္နားလည္ေအာင္ ေျဖပါဘုရား၊ အဲဒီအေျဖေတြကို စိတ္တုိင္းမက်လုိ႔ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ထပ္မံေမးေလွ်ာက္ျခင္းပါဘုရား"

"အင္း ... ဘုန္းႀကီးေျဖမွ ပို႐ႈပ္ကုန္ရင္ ခက္မယ္။"

"ဆရာေတာ္ဘုရား ေျဖရင္ ရွင္းမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ ေျဖေပးပါဘုရား။"

"အင္း ... ေျဖရမယ္ဆိုရင္ ဘုန္းႀကီးက ဗုဒၶဘာသာလုိ႔ ေခၚတာကို လံုးဝမႀကိဳက္ပါ၊ ဗုဒၶသာသနာလုိ႔ ေခၚမွ ႀကိဳက္ပါတယ္၊ (သို႔) ဗုဒၶဝါဒလုိ႔ ေခၚမွ ၾကိဳက္ပါတယ္"

"ဘာျဖစ္လုိ႔ပါလဲ ဘုရား"

"ဘုန္းႀကီးတို႔ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ဗုဒၶဘာသာလုိ႔ တြဲေခၚတဲ့စကားလုံး တစ္လံုးမွ မရိွပါ၊ ဗုဒၶသာသနာလုိ႔ တြဲေခၚတဲ့ စကားလံုးေတြေတာ့ အမ်ားႀကီး ရိွတယ္။ 'ဗုဒၶသာသန'ကို ျမန္မာလုိျပန္ရင္ 'ဗုဒၶရဲ႔ အဆံုးအမ' လုိ႔ ျပန္တာေကာင္းပါတယ္။ ဘုရားရဲ႔ အဆံုးအမလုိ႔ ျပန္ရင္ အျခားဘုရားေတြနဲ႔ ေရာေႏွာသြားမွာ စိုးလုိ႔ပါ၊ အဲဒီ ဗုဒၶက ဘယ္လုိသာသန အဆံုးအမေတြ ေပးခဲ့လဲေမးရင္ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာျပပါလား ေမးရင္ ဒီပါဠိဟာ အခ်ဳပ္ပါပဲ။

သဗၺပါပႆ အကရဏံ၊
ကုသလႆ ဥပသမၸဒါ။
သစိတၱ ပရိေယာဒပနံ၊
ဧတံ ဗုဒၶါန သာသနံ။ ... တဲ့"

"အဲဒီမွာ ဗုဒၶါန သာသနံ-ဆုိတာ ဗုဒၶသာသနာ-ဆုိတာပါပဲ၊ အဲဒီပါဠိကို ျမန္မာမျပန္ဘဲ ရွစ္လံုးဘြဲ႔နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။"

အကုသိုလ္စု၊ မျပဳေရွာင္ခြာ၊
ကုသုိလ္အမ်ား၊ ႀကိဳးစားစံုစြာ၊
မိမိစိတ္ရင္း၊ ပြတ္ဝင္းျဖဴငွာ၊
ဤသံုးပါး၊ ဘုရားသာသနာ။ ... တဲ့"

"ဘုရားသာသနာဆုိတာ ဗုဒၶသာသနာ၊ ဗုဒၶအဆံုးအမကို ေခၚတယ္၊ ဗုဒၶတုိင္းရဲ႔ အဆံုးအမကို ေခၚပါတယ္။ အဲဒီအဆံုးအမကို ျမန္မာစကားေျပနဲ႔ ေျပာရရင္ -
(၁) အကုသုိလ္မွန္သမွ် ဘာမွ မလုပ္နဲ႔၊
(၂) ကုသိုလ္ကို စံုေအာင္လုပ္၊
(၃) မိမိစိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ထား။... တဲ့ "

"အဲဒီအဆံုးအမ သံုးမ်ဳိးကို အက်ယ္ခ်ဲ႔ရင္ နိကာယ္ငါးရပ္ ပိဋကတ္သံုးပံု ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီအဆံုးအမ တစ္နည္းေျပာရရင္ 'ဓမၼဝိနယ'လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္၊ ဓမၼဝိနယနဲ႔ သာသနသည္ သေဘာခ်င္းတူပါတယ္။ သာသနကို တရားကိုယ္အခ်ဳပ္ေကာက္ရင္- မဂ္ေလးတန္၊ ဖုိလ္ေလးတန္၊ နိဗၺာန္ပရိယတ္ကို ေကာက္ရသလုိ ဓမၼဝိနယ-အရလည္း အဲဒီတရားေတြပဲ ေကာက္ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးက ဗုဒၶသာသနာ၊ ဗုဒၶဝါဒလုိ႔ ေခၚတာပဲ ႀကိဳက္ပါတယ္။"

"မွန္ပါဘုရား၊ ဆက္ရွင္းပါဦး ဘုရား"

သူတို႔ နားလည္သလုိ သူတို႔ ဘာသာမ်ားနဲ႔ တန္းတူထားၿပီး သူတို႔အေခၚအတိုင္း ေခၚေဝၚရာမွ 'ဗုဒၶဘာသာ' ဆိုတဲ့ အေခၚ ျဖစ္လာတာပါ၊ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဂ်ပ္ဆင္အဘိဓာန္မွ ဘာသာျပန္ဆုိခ်က္ကို နားေယာင္ၿပီး ေခၚရာမွ ဗုဒၶဘာသာဆုိတဲ့ အသံုးအႏႈန္း ေပၚေပါက္လာပါတယ္။"

"ဘာသာဆုိတာ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားကို ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာကို ဘာသာလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒ ဗုဒၶသာသနာက ဒီလုိ မဟုတ္ပါ၊ ဂဂၤါဝါဠဳ သဲစုမက ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ ဘုရားအမ်ားကို ယံုၾကည္တဲ့ ဝါဒပါ။ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားကို ကိုးကြယ္တဲ့ Religion ဘာသာမဟုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶဝါဒကို ဗုဒၶဘာသာ-လုိ႔ မေခၚသင့္ပါ။ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာလုိ႔သာ ေခၚသင့္ပါတယ္။"

"ေအး ... ဘာသာေရးဆိုတာ ထာဝရဘုရားသခင္နဲ႔ ျပန္လည္ပူးေပါင္းရန္ မွန္ကန္တဲ့နည္းလမ္းကို ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာ ဝါဒဟာ ထာဝရ ဘုရားသခင္နဲ႔ ျပန္လည္ပူးေပါင္းရန္ မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္း ဟုတ္ရဲ႔လား"

"မဟုတ္ပါဘုရား"

"ေအး ... ဘာသာေရးဆိုတာ ႐ိုေသကိုင္း႐ႈိင္းမႈ (သို႔) ထာဝရ ဘုရားသခင္အား ဂုဏ္ျပဳခ်ီးက်ဳးမႈကို ေခၚပါတယ္၊ ဗုဒၶဝါဒသည္ အဲဒီလုိ မဟုတ္ပါ၊ ၿပီးေတာ့ ဘာသာေရးဆိုတာ ထာဝရဘုရား၊ အတၱဝိညာဏ္၊ ေကာင္းကင္ဘံု ဆုေတာင္းပတၳနာတို႔နဲ႔ မ်ားစြာဆက္စပ္ေနတဲ့ ယံုၾကည္မႈ တစ္ရပ္ကို ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒက ထာဝရဘုရား၊ အတၱဝိညာဏ္၊ ေကာင္းကင္ဘံု ဆုေတာင္းမႈကို လက္မခံလုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ-လုိ႔ မေခၚသင့္ပါေနာ္"

"မွန္ပါဘုရား"

"ေအး ... ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ဗုဒၶကို ကုိးကြယ္တာက ဗုဒၶရဲ႔ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္တာပါ၊ ဘုရားရွင္ကို ကယ္တင္ရွင္အေနမ်ဳိးနဲ႔ ယံုၾကည္တာ မဟုတ္ပါ၊ ကိုးကြယ္တာ မဟုတ္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶသာသနာေတာ္မွာ ဗုဒၶက ဆရာစား၊ ဗုဒၶက လက္ဆုပ္၊ လက္ကိုင္ လွ်ဳိ႔ဝွက္ထားတဲ့ 'အာစရိယမု႒ိ' မရိွပါ၊ ဗုဒၶက်င့္သလုိ က်င့္က ဗုဒၶျဖစ္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ ထားခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာက ဆုေတာင္းသက္သက္ ဝါဒမဟုတ္ပါ၊ ဆုေတာင္းဘာသာ မဟုတ္ပါ။ ဆုေတာင္းသက္သက္ဆုိရင္ ဘာသာေရးလုိ႔ ေခၚရပါတယ္။ ဒါျဖင့္ ဗုဒၶဝါဒ ဗုဒၶသာသနာမွာ ဆုေတာင္းမႈ မရိွဘူးလား-ဆိုေတာ့ ရိွပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒရဲ႔ ဆုေတာင္းမႈက ကိုယ္ျပဳထားတဲ့ ကုသုိလ္ကံရဲ႔ အက်ဳိးကို ေတာင္းယူတာပါ၊ ဘာမွမလုပ္ဘဲနဲ႔ ေတာင္းတာမဟုတ္ပါ၊ ယခုအခါမွာ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာဟာ ဘာသာေရးဆန္ေနၿပီေနာ္၊ သတိထားပါ။"

"မွန္ပါဘုရား"

"ဗုဒၶဝါဒဟာ ပစၥဳပၸန္ကံ ပစၥဳပၸန္ အေၾကာင္းအက်ဳိးတရားေတြကို ဦးစားေပးတဲ့ ဝါဒပါ။ ဗုဒၶဟာ ကိုယ္တုိင္ဓမၼကို ရွာေဖြၿပီး ကိုယ္တိုင္ ဗုဒၶျဖစ္မွ ဗုဒၶအျဖစ္ ေရာက္ပံု လမ္းစဥ္ က်င့္စဥ္ေတြပဲ ေဟာခဲ့ပါတယ္၊ ဆုေတာင္းဖုိ႔ မေဟာခဲ့ပါ။ အဲဒီအဆံုးအမ လမ္းစဥ္ေတြ မိမိတုိ႔ ကိုယ္ကို မိမိတို႔ အားကိုးၿပီး အဆင့္ဆင့္ေသာ ဝီရိယနဲ႔ အားထုတ္က်င့္ႀကံဖုိ႔သာ ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာမွာ ေမ့ေလ်ာ့ ေပါ့တန္ေနလုိ႔ မရပါ၊ သတိတရား လက္ကိုင္ထားၿပီး ႀကိဳးစား အားထုတ္ယူမွ ကိုယ္လုိရာ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာက ကိုယ္အက်ဳိးကိုယ္စံ၊ ကိုယ့္အျပစ္ ကိုယ္ခံပါ၊ ဗုဒၶက အက်ဳိးကိုလည္း မေပးပါ၊ အျပစ္ကိုလည္း မေပးပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶကို မေၾကာက္ရပါ။ ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶသာသနာမွာ ဗုဒၶကို နည္းေပးလမ္းညႊန္အျဖစ္နဲ႔ အားထားယံုၾကည္တဲ့ သေဘာမ်ဳိးပါ၊ မိမိကုိယ္ကို လံုးဝပံုအပ္ၿပီး အားကိုးတဲ့ သေဘာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူးေနာ္"

"မွန္ပါဘုရား"
http://www.blogger.com/img/blank.gif
"ဗုဒၶသာသနာမွာ ဗုဒၶအတြက္ ဘာမွလုပ္ေပးစရာ မလုိပါ၊ ဘာသာေရးမွာ ဘာသာဘုရားအတြက္ လုပ္ေပးရပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာမွာ ဗုဒၶက လမ္းညႊန္တဲ့ ကိစၥပါ၊ ဗုဒၶသာသနာဝင္ေတြက လုိက္နာက်င့္ႀကံရသူေတြပါ။ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာမွာ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္က်င့္တာသည္ပင္လွ်င္ ဗုဒၶကို အျမတ္ဆံုး ပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္တယ္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။"

"ဗုဒၶဝါဒက အတၱဟိတ = ကိုယ္က်ဳိးက်င့္သက္သက္နဲ႔ ပရဟိတ = သူတစ္ပါးအက်ဳိးသက္သက္က်င့္တဲ႔ဝါဒႏွစ္ခုရဲ႔ အလယ္က သြားတဲ့ အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္ဝါဒပါ၊ သာသနာပါ၊ ဘာသာမဟုတ္ပါ။ ကဲ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ရွင္းၿပီးလား။"

"ရွင္းပါၿပီ ဘုရား"

အားလံုးသႏၲာန္၊ အျမင္မွန္၊ လ်င္ျမန္ရေစေသာ္ ...

(ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ)
[၁၉၉၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လထုတ္၊ ျမတ္ဆုမြန္ မဂၢဇင္း၊စာ-၃၀)

ဤပုိစ္ကုိဒီဆုိက္မွကူးယူေဖၚျပပါသည္။

Sunday 9 October 2011

ဆင္ၿခင္ဖြယ္ရာ စကားအလကၤာ









ဒီကေန႔ေခတ္ၾကီးမွာ အားလုံးကုိ ၿခဳံၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ေမတၱာတရား ေၿခာက္ခန္းလာတာကိုေတြ႔ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေမတၱာတရားေတြ ေလ်ာ့ပါးလာသည့္အတြက္
ေၾကာင့္ ေမတၱာဓာတ္ေတြနည္းလာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာရတာကလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ႏုိင္ေၿခ ပိုမ်ားတယ္. အုိဇုန္းလႊာၾကီးေပါက္လုိ႔ ဆုိတာေတြက ၿပင္ပကိုၾကည့္ၿပီး ေၿပာတာ
ၿဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သတၱ၀ါေတြရဲ႔ ႏွလုံးသားမွာ ေမတၱာအၿငိမ္းဓာတ္ေတြ ခန္းေၿခာက္လာလုိ႔
သတၱ၀ါေတြရဲ ႔ ခႏၶာကထြက္တဲ့ ပူေလာင္တဲ့စိတ္က ထုတ္လုပ္ လုိက္တဲ့အရာေတြဟာ အပူေတြခ်ည္းပဲံ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လုိ႔ လူေတြရဲ႔ စိတ္အစဥ္ၿငိမ္းခ်မ္းေစဖုိ႔ ေမတၱာႏွလုံးကို အစဥ္သုံးၾကရမွာ ၿဖစ္တယ္။
( ကကစူပမသုတ္ ) မွာ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က ဒီအဓိပၸာယ္ကုိပဲ ထင္ထင္ရွားရွားေဟာထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေလာကမွာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ေၿပာဆုိဆက္ဆံၾကတဲ့ ေနရာမွာ အမ်ားအားၿဖင့္ ၀စီကံနဲ႔ ေၿပာဆုိဆက္ဆံ ၾကရတာ မ်ားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးကာလမွာ အားလုံးပဲ ၀စီကံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိေၿပာဆုိဆက္ဆံၾကရမွာလဲ ဆုိတာကုိ ၿမတ္စြာဘုရားက ညႊန္ၿပတဲ့အတုိင္း မိမိကုိယ္တုိင္က က်င့္သုံးဖုိ႔အေရးၾကီးတယ္။
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ေၿပာဆုိဆက္ဆံ ၾကရာမွာ တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေမတၱာသက္ေရာက္မႈရွိသလုိ တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေမတၱာခမ္းေၿခာက္မႈလည္းရွိႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဗုဒၶၿမတ္စြာက တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေၿပာဆုိဆက္ဆံၾကရာမွာ ဘယ္လုိအခ်က္ေတြေပၚမွာ အေၿခခံထားရမလဲဆုိတာကုိ ဒီသုတၱန္မွာ ရွင္းလင္းေဟာၾကားေပးထားတာၿဖစ္တယ္။
အေၿပာအဆုိနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဒီကေန႔ ဘယ္လုိေၿပာရမယ္ဆုိတာကုိ သႏိၷဌာန္ခ်ထားရမယ္။
စကားေၿပာတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္အခ်ိန္အခါမွာ ေၿပာရမလဲ? ဆုိတာရွိတယ္. ေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္ မေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္ဆုိတာရွိတယ္။
ဆုိပါစုိ႔ မိဘနဲ႔သားသမီးေတာင္မွ မေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္ေၿပာလုိက္ရင္ ၿပႆနာတတ္ႏုိင္တယ္။ မခံႏုိင္ၿဖစ္တက္တယ္။ ဥပမာ- လူၾကားသူၾကားထဲ မေၿပာသင့္တာေၿပာမိလုိ႔ အေႏွာက္အယွက္ၿဖစ္ၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စကားေၿပာတဲ့အခါမွာ ေၿပာသင့္သလား ?၊ ေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္လား ? ဆုိတာစဥ္းစားဆင္ၿခင္ၾကရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးတုိ႔ အေနနဲ႔ ဒီကေန႔ကစၿပီးေတာ့ စကားေၿပာေတာ့မယ္ ဆုိရင္ ေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္မွသာေၿပာမယ္။ မေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္ဆုိရင္ မေၿပာဘူး။ ဒီလုိ စိတ္ဆုံးၿဖတ္ႏုိင္ရမယ္။
ဗုဒၶၿမတ္စြာရဲ ႔ စကားနဲ႔ေၿပာမယ္ဆုိရင္ “ကာေလန ၀ကၡာမိ ေနာ အကာေလန”၊ ေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္ကာမွသာလွ်င္ ေၿပာမယ္။ “အကာေလန” အခ်ိန္မတန္တဲ့အခါမွာ “ေနာ ၀ကၡာမိိ”
ငါမေၿပာဘူး တဲ့၊ ဒါလည္းလုိက္နာသင့္တဲ့ အခ်က္တစ္ခုပါပဲ။
ေနာက္တစ္ခုက ဘာေၿပာလဲဆုိရင္ ဆုိရင္ “ဘူေတန ၀ကၡာမိ ေနာ အဘူေတန” လူေတြက ဟုတ္တာလည္းေၿပာတာပဲ။ မဟုတ္တာလည္း ေၿပာတာပဲဲ။ ဟုတ္တာ မဟုတ္တာ အကုန္လုံးကုိေၿပာေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ “ ဘူေတန ၀ကၡာမိ” ဟုတ္မွန္တာကုိသာလွ်င္ ေၿပာမယ္။ “ေနာ အဘူေတန” မဟုတ္မမွန္တာကုိ ငါမေၿပာပါဘူးလုိ႔ ေဟာထားတယ္။ ဒါက ဒုတိယသႏၷိဌာန္ ခ်ထားၿပီးေတာ့ လုိက္နာက်င့္သုံးရမယ္။
ေနာက္တစ္္ခုက ေလာကလူေတြက စကားေၿပာတာကုိ သိပ္ၿပီးေတာ့ မေရႊးခ်ယ္ဘူး။ “သေဏွန ၀ကၡာမိ၊ ေနာ ဖရုေသန” ။ သေဏွန ၀ကၡာမိ- ႏႈးညံ့သိမ္ေမြ႔စြာ ေၿပာမယ္။ ေနာ ဖရုေသန- ၾကမ္းၾကမ္း
တမ္းတမ္း မေၿပာပါဘူးတဲ့။


ေလာကလူေတြဟာ စိတ္ၾကည္လင္ ေနတဲ့အခါမွာ ခ်ိဳသာတဲ့စကား၊ ႏႈးညံ့သိမ္ေမြ႔တဲ့ စကားကုိေၿပာတယ္။ စိတ္ဆုိးေဒါသၿဖစ္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ၾကမ္းတမ္းရုိင္းၿပတဲ့ စကားေတြကုိ ဆုိလာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ၿမတ္စြာဘုရားက ငါစကားေၿပာတဲ့ အခါမွာ ႏႈးညံ့သိမ္ေမြ႔စြာ ေၿပာမယ္။
ၾကမ္းတမ္းၿပီး ရုိင္းစုိင္း တဲ့စကားမေၿပာ ပါဘူးလုိ႔ စိတ္ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ထားရမယ္တဲ့။ ဒါက တတိယတစ္ခုေနာ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က “အထၳသံဟိေတန ၀ကၡာမိ၊ ေနာ အနထၳသံဟိေတန” တဲ့။
အထၳသံဟိေတန ၀ကၡာမိ၊- အက်ိဳးရွိတဲ့စကားကုိသာ ေၿပာမယ္တဲ့။ ေနာ အနထၳသံဟိေတန- အက်ိဳးမဲ့တဲ့စကား ကိမေၿပာဆုိဘူးတဲ့။
ေလာကမွာ လူေတြက စကားေၿပာတဲ့အခါ အက်ိဳးရွိတာေတြကုိခ်ည္း ေၿပာတာမဟုတ္ဘူး။ အက်ိဳးမရွိတဲ့ စကားေတြကုိလည္း ေၿပာၾကတယ္။ အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆီေလ်ာက္မႈရွိတာကိုခ်ည္း ေၿပာတာ မဟုတ္ဘူး။ အက်ိဳးအေၾကာင္း မဆီေလွ်ာ္တာကုိလည္း ေၿပာၾကတယ္။ မဆီမဆုိင္ ေၿပာတတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႔က မဆီမဆုိင္ေၿပာတတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ ႔က မဆီမဆုိင္စကားေတြလာ မေၿပာနဲ႔လုိ႔ ေၿပာၾကတယ္။ “ အထၳသံဟိေတန ၀ကၡာမိ” အက်ိဳးအေၾကာင္း
ဆီေလွ်ာ္တဲ့ အက်ိဳးရွိတဲ့ စကားကိုသာ ငါေၿပာမယ္။ “ေနာ အနထၳသံဟိေတန” အက်ိဳးမရွိတဲ့ စကားကုိ ငါမေၿပာဘူးလုိ႔ အဓိဌာန္ပါတဲ့။
ေနာက္တစ္ခ်က္က “ေမတၱစိေတၱာ ၀ကၡမိ၊ ေနာ ေဒါသႏ ၱေရန” လူေတြက စကားေၿပာ ၿပီဆုိရင္
စိတ္ၾကည္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေၿပာတယ္။ စိတ္မၾကည္ဘူးဆုိရင္ ေဒါသထြက္ေနၿပီ ဆုိရင္ေတာ့ ေၿပာတဲ့စကားဟာ ေဒါသသံပါလာတယ္။ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မေၿပာေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ၿမတ္စြာဘုရားက မိမိကုိယ္ကုိေဆာက္တည္ထားပါတဲ့။ ေမတၱစိေတၱာ ၀ကၡာမိ-
စကားေၿပာတဲ့အခါမွာ “ေမတၱာစိတ္နဲ႔ေၿပာမယ္ ” တဲ့။ ေနာ ေဒါသႏ ၱေရန - “ေဒါသစိတ္နဲ႔ မေၿပာပါဘူး”
လုိ႔ မိမိကုိယ္ကုိ ေဆာက္တည္ထားရပါမယ္တဲ့။
ေဟာ….စကားေၿပာတဲ့အခါမွာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးေမတၱာဓာတ္ေတြၿဖစ္ဖုိ႔ မိမိကုိယ္ကုိ လုိက္နာထားရမယ့္ အခ်က္။ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္က အရင္လုိက္နာထားရမယ္။ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရမယ္။
ၿပန္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္လုိက္ရင္ စကားေၿပာတဲ့အခါမွာ -
(၁) ေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေၿပာမယ္။ မေၿပာသင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ မေၿပာဘူး။
(၂) မွန္တာကိုပဲေၿပာမယ္။ မမွန္တာကိုမေၿပာဘူး။
(၃) ေၿပာမယ္ဆုိရင္လည္း ၾကင္ၾကင္နာနာ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းနဲ႔ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေၿပာမယ္။
ရုိင္းရုိင္းစုိင္းစုိင္းမေၿပာဘူး။
(၄) ေၿပာတဲ့အခါမွာ အက်ိဳးရွိတဲ့ စကားကုိသာေၿပာမယ္။ အက်ိဳးမရွိတာကုိ မေၿပာဘူး။
(၅) ေၿပာတဲ့အခါမွာ ေမတၱာနဲ႔ေၿပာမယ္။ ေဒါသနဲ႔မေၿပာဘူး။ ၿမတ္စြာဘုရားရဲ႔ အဆုံးအမကုိၾကည့္ၿပီး
ေရွးလူၾကီးေတြက ေၿပာတယ္ စိတ္ဆုိးေနရင္ စကားမေၿပာနဲ႔တဲ့။ ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ စကားေကာင္း မထြက္တက္ဘူး။ မိမိကုိယ္တုိင္က စကားေၿပာတဲ့ စည္းကမ္းေတြ ခ်မွတ္ထားၿပီးေတာ့
ဒီအတုိင္းသတိထားၿပီး လုိက္နာက်င့္သုံးလုိက္မယ္ဆုိရင္ မိမိနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႔ ၿပႆနာတတ္စရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူး။


ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ (ေမတၱာ ႏွလုံး ကုိယ္စီသုံး တရားေတာ္မွ )

Tuesday 31 May 2011

အေကာင္းဆုံးအရသာ



ဘာေမးလဲဆိုေတာ႔ “ ကိ ံသု သာဓုတရံ ရသာနံ- အရသာေတြထဲမွာအေကာင္းဆုံးအရသာကဘာလဲ။ ”

ကဲဒီေမးခြန္းေလးရဲ႕အေၿဖေလးကိုစဥ္းစားၾကည္႔လိုက္၊ေလာကလူေတြကိုဒီအေမးေမးလို႕ရွိရင္၀က္သားၾကိဳက္တဲ႔လူက၀က္သားလို႔မေၿပာေပဘူးလား၊

ဒါေၾကာင္႔မို႕ ဗမာစကားပုံမွာေတာင္ အဆိုရွိေသးတယ္၊ အသီးမွာသရက္ အသားမွာ၀က္တဲ႕၊သရက္သီးၾကိဳက္တဲ႔လူကသရက္သီးေကာင္းတယ္လို႔ေၿပာတယ္၊

သရက္သီးဟာအရသာရွိဆုံးလို႔ဒီလိုထင္ၾကတယ္၊ေလာကလူေတြဟာအရသာရွိတယ္ဆိုတာကိုယ္ၾကိဳက္တာကိုအရသာအရွိဆုံးလို႔ထင္ၾကတာပဲ၊ ေၿပာၾကတာပဲ၊အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿဖၾကတယ္၊အဲဒီေကာင္းတယ္ဆိုတဲ႔အရသာေတြအားလုံး အကန္႕အသတ္နဲ႕ခ်ည္းပဲ၊ ကဲ..၀က္သားၾကိဳက္တဲ႕လူေတြကိုေန႔တိုင္း၀က္သားခ်ည္းခ်က္ေကၽြးလို႔ရွိရင္သူစားႏိုင္မလား၊မစားႏိုင္ဘူးလား၊

ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ပဲစဥ္စားၾကည္႔ ၊ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ႔အရသာကို ဒါခ်ညး္ပဲေန႕တိုင္းေကၽြးမယ္၊ ဒီပုဂၢိဳလ္ကမစားႏိုင္ေတာ႔ဘူး၊



ဒီေတာ႔ၿမတ္စြာဘုရားရဲ႕အေၿဖကေလာကမွာလူေတြမေၿဖႏိုင္တဲ႔အေၿဖမ်ိဳး၊မသိႏိုင္တဲ႔အေၿဖမ်ိဳးကိုေၿဖထားတယ္၊ မွန္လည္းလုံး၀မွန္တဲ႕အေၿဖမ်ိဳး၊ ၿမတ္စြာဘုရားက“ သစၥံ သာဓုတရံ ရသာနံ -ေလာကမွာအေကာင္းဆုံးအရသာဟာ သစၥာပဲ”မွန္တာကိုေၿပာတဲ႔သစၥာစကား။ဘာၿဖစ္လို႕ေကာင္းတဲ႕အရသာလို႔ေၿပာတာတုံး၊ေလာကလူေတြဟာမွန္တဲ႔စကား ကိုေၿပာေနလို႔ရွိရင္ႏြယ္ၿမက္သစ္ပင္ေတာင္ေဆးဘက္၀င္တယ္မဟုတ္လား၊၀စီသစၥာနဲ႔ေၿပာရင္အရာခပ္သိမ္းေအာင္ၿမင္ႏိုင္တယ္။



၀စီသစၥာလိုေကာင္းတဲ႔အရသာကဘယ္ေတာ႔မွအီမသြားဘူး၊၀က္သားစားရင္အီသြားမယ္၊အခ်ိဳေတြလည္းစားရင္အီသြားမယ္၊အခ်ဥ္ေတြလည္းၾကာရွည္မစားႏိုင္ဘူး၊ဒီ့ၿပင္အရသာေတြကလည္း၊အတိုင္းအတာအကန္႕အသတ္နဲ႕ခ်ည္းပဲ၊မွန္တဲ႔စကားဟာအၾကိမ္တစ္ရာေၿပာလည္းအရသာမပ်က္ဘူး။ရလာတဲ႔အက်ိဳးကလည္းအင္မတန္ၾကီးမားတယ္လူသားကိုမဆိုထားဘိ၊ဘုရားအေလာင္း“ငုံး”ၿဖစ္စဥ္ကေတာမီးေလာင္တဲ႔အခါမွန္တာကိုေၿပာလိုက္တယ္။ “ သႏၱိပကၡာ အပတနာ- သူ႔မွာအေတာင္ေတာ႔ေပါက္ၿပီးမပ်ံႏိုင္ေသးဘူး”တဲ႔႔ ၊“သႏၱိပါဒါအ၀ဥၥနာ-သူ႔မွာေၿခေထာက္ေတြေတာ႔ရွိတယ္၊ မသြားႏိုင္ဘူး”တဲ႔၊ “မာတာ ပိတာစ နိကၡ ႏၱာ-အေမေဖေတြကလည္းထြက္ေၿပးကုန္ၾကၿပီ”တဲ႕။ေဟာ…သူေၿပာတဲ႕စကား ၃-ခြန္းစလုံးမွန္တယ္၊

အဲဒီ “မွန္တဲဲဲ႔စကားေၾကာင္႔ ေတာမီးၾကီးသူ႕ကိုေရွာင္သြားပါေစလို႔ သစၥာဆိုတာ” ၊မီးကသူ႔ဆီလုံး၀ေရာက္မလာႏိုင္ဘူး၊ဒါမွန္တဲ႔စကား၏အရသာရွိပုံပဲ၊မွန္တဲ႕စကားကေဘးရန္အႏၱရယ္မ်ားကိုကာကြယ္ႏိုင္တယ္။ သို႕ေသာ္ေလာကလူေတြဟာ မွန္တဲ႕စကားကိုအရသာခံၿပီးေၿပာႏိုင္လား ဆိုေတာ႔မေၿပာႏိုင္ဘူး၊ မေၿပာႏိုင္လို႔မွန္တာကိုေၿပာရရင္လကာၤမေခ်ာဘူးတဲ႔၊ဒါေၾကာင္႔မို႕“မုသားမပါလကာၤမေခ်ာ”တဲ႔မွန္တာေၿပာရရင္စကားကတယ္မေခ်ာလို႔

၊တယ္ၿပီးေတာ႔အဆင္မေၿပလို႔နည္းနည္းကေလးေတာ႔အလိမ္အေကာက္ကေလးထည္႔လိုက္ခ်င္တာ၊လကာၤေခ်ာေအာင္လိမ္တာေလးေတာ႔ထည္႕ခ်င္ေသးသေပါ႔၊အဲေလာက္ထိေအာင္မွန္တဲ႔စကားနဲ႕ ေ၀းကြာေနတယ္။ၿမတ္စြာဘုရားကေလာကမွာအရသာေတြထဲမွာအေကာင္းဆုံးအရသာဆိုတာ၀စီသစၥာကိုေၿပာတာပါတဲ႕

အမွန္ေၿပာတာဟာ အရသာအရွိဆုံးပဲ၊ အမွန္ေၿပာရသည္႔အတြက္ အီမသြားဘူး၊လိမ္တတ္တဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြက်ေတာ႕ အမွန္ေၿပာခ်င္မွာမဟုတ္ဘူးေနာ္၊ဒါၿဖင္႕တို႕တေတြဟာဘ၀အေရးမွာအေကာင္ဆုံးအရသာကိုစားဖို႕လိုအပ္ေနတယ္၊

ဘယ္လိုတုန္းဆိုမွန္ကန္တဲ႔စကားကိုေၿပာၿပီးသစၥာဆိုမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြလုပ္လို႔ရပါတယ္၊ စမ္းၾကည္႔ေပါ႕၊ မဟုတ္တာေတာ႔မပါေစနဲ႕၊လကာၤေခ်ာေအာင္ေတာ႔မထည္႔နဲ႕ေနာ္၊ဆိုပါစို႔၊“ဘုရားရွိခိုးရမွာပ်င္းတဲ႔လူကသစၥာဆိုလို႔ရပါတယ္၊

ကၽြႏ္ုပ္သည္ေန႕စဥ္ႏွင္႔အမွ်ဘုရားရွိခိုးရမွာအလြန္ပ်င္းပါတယ္၊ဘယ္ေတာ႔မွလည္းမရွိခိုးပါဘူး

၊ဤမွန္္ေသာစကားကိုဆိုရေသာေၾကာင္႔”ဆိုၿပီးသစၥာဆိုလို႔ရတယ္၊

တစ္ခုခုလိုခ်င္တာကိုေၿပာ၊စြမ္းအားသတၱိၿပည္႔ေၿမာက္လာတဲ႔တစ္ေန႔မွာေအာင္ၿမင္လာမွာပဲ၊တစ္ခုခုမဟုတ္တာလုပ္တာကလည္းလုပ္တာကိုသစၥာဆိုလို႔ရတယ္၊

သစၥာဆိုတာမွန္တာကိုေၿပာတာ၊

ဒါေၾကာင္႔မို႕သစၥာဆိုတဲ႔စကားတစ္ခုဟာအင္မတန္မွအရသာရွိတဲ႔အရာတစ္ခုၿဖစ္တယ္လို႕ၿမတ္စြာဘုရားကဒီမွာေၿဖတယ္။



အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ (ေဒါက္တာ-အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ)



မွတ္ခ်က္။ ။ ဤစာစဥ္ကို ဓမၼဗ်ဴဟာစာေစာင္မွ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ (ေဒါက္တာ-အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ) ၏“ဘ၀အေရးစိတ္ေအးရေလေအာင္ (အေကာင္းဆုံးအရသာ) ”မွထုတ္ႏွတ္မွ်ေ၀ပူေဇာ္ပါသည္။

Wednesday 18 May 2011

ေဒါသေၿဖေဖ်ာက္နည္း





ေဒါသသည္ မိမိတစ္ဦးခ်င္းအတြက္ လည္းေကာင္း၊ မိမိ မိသားစုအတြက္လည္းေကာင္း မိမိရပ္ရႊာအတြက္လည္းေကာင္း၊ မိမိၿမိဳ႔နယ္အတြက္လည္းေကာင္း၊ မိမိတုိင္းၿပည္အတြက္လည္းေကာင္း၊ အလြန္တရာၾကီးမားေသာ အႏၱရာယ္ၿဖစ္သည္။

ေဒါသေၾကာင့္ မိမိအက်ိဳးဆုတ္ယုတ္ရသည္။ ေဒါသေၾကာင့္ မိမိ၏ မိသားစုမၿဖစ္တန္တာ ၿဖစ္ရသည္။ ေဒါသေၾကာင့္ ခ်စ္သူခင္သူ ဆုံးရႈံးသြားရတက္သည္။ ေဒါသေေၾကာင့္ မိမိရပ္ရႊာႏွင့္ မိမိၿမိဳ႔နယ္ ပ်က္သုန္းသြားရသည္။ ေဒါသေၾကာင့္ ကမၻာၾကီး ဟုန္းဟုန္းေတာက္ရသည္။ ေဒါသသည္ မည္မွ်ၾကီးမားေသာ အႏ ၱရာယ္ၿဖစ္သနည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘာသာတရား အားလုံးက ေဒါသကိုပယ္ရန္ ဆုံးမၾသ၀ါဒေပးထားၾကၿခင္းၿဖစ္သည္။

ေဒါသသည္ လူတို႔၏ သဘာ၀အရၿဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္၏အေၿခအေန၊ စိတ္၏လွဳပ္ရွားမႈၿဖစ္သည္။ ေဒါသၿဖစ္ေပၚလာလွ်င္ လူတုိ႔၏ စိတ္အေၿခအေနသည္ ပုံမွန္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေၿပာင္းလဲလာသည္။ ေသြးခုန္ႏႈန္းၿမန္လာသည္။ မ်က္ႏွာတင္းမာလာသည္၊ မ်က္ႏွာနီလာသည္။ မ်က္လုံးနီလာသည္။ ေဒါသစိတ္ၾကြတက္လာသည္ ၿဖစ္၍ ကုိယ္ခႏၶာရွိ အၿခားခံစားမႈမ်ား အားေပ်ာ့သြားသည္။ အေကာင္းအဆုိး စဥ္းစားဆင္ၿခင္ဥာဏ္ ပ်က္စီးသြားသည္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိ ေခ်ာက္တြန္းလုိလွ်င္၊ ဒုစရုိက္အလုပ္ တစ္ခုခုကို ၿပဳလုပ္ေစလုိလွ်င္ ေဒါသကိုဆြေပးပါ။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေဒါသကိုႏုိးလာေအာင္လုပ္ေပးပါ။ ထုိပုဂၢဳိ္လ္သည္ အေကာင္းအဆုိးစဥ္းစားဥာဏ္ေပ်ာက္သြားလွ်င္ ေခ်ာက္ထဲထုိးဆင္းသြားမည့္ အလုပ္ကုိလုပ္လိမ့္မည္။

ေဒါသကုိ ႏႈိးဆြေသာ အရာတစ္ခုမွာ အရက္ေသစာၿဖစ္သည္။ အရက္ေသစာ အတုိင္းထက္ အလြန္ေသာက္လွ်င္ ထုိပုဂၢဳိလ္၏ သႏ ၱာန္၌ ေဒါသဘီလူး ဘြားခနဲေပၚလာလိမ့္မည္။ အခ်ိဳ႔ပုဂၢဳိလ္မ်ားမွာ မဆုိသေလာက္ ေသရည္ေသရက္ေသာက္ရုံမွ်ႏွင့္ ေဒါသ အရိပ္အေယာင္ေပၚလာသည္။ ေသြးဆုိးလာသည္။ ေသရည္ေသရက္ အရႈးအမႈးေသာက္ၿပီးေနာက္ ေဒါသဘီလူး၊ ေဒါသ သရဲအပူးခံရေသာအခါ သူတစ္ပါးကုိ သာမက မိမိ မိသားစုကုိပါ ရန္လုပ္သည္ဒ အရက္မႈးၿပီး ေဒါသမုန္တုိင္း တုိက္ခတ္လာသည့္အတြက္ မိမိ၏ မိသားစု၌ပင္ မၿဖစ္တန္တာ ၿဖစ္ရသည္။ ေဒါသၿဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ စဥ္းစားဥာဏ္ ဆိတ္သုန္းသြားၿပီး မၿဖစ္တန္တာ ၿဖစ္ရၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႔အားၿဖင့္ ေဒါသသည္ အိမ္ေထာင္မိသားစု သာယာခ်မ္းေၿမ ႔မႈကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေသာ အဓိက အေၾကာင္းတစ္ရပ္လည္းၿဖစ္သည္။

ေဒါသကုိ မည္သုိ႔တားၿမ္မည္ နည္း။ သတိလက္လြတ္မၿဖစ္လွ်င္ ေဒါသကုိတက္ႏုိင္သမွ် ထိန္းခ်ဳပ္၍ ရသည္။ ေဒါသအပူမီးကို ၿငိမ္းေအးသြားေစေသာ အရာတစ္ခုမွာ ဆင္ၿခင္စဥ္းစားဥာဏ္ၿဖစ္သည္။ အေၿခအေနအရပ္ရပ္ကို ဆင္ၿခင္ စဥ္းစားဥာဏ္ၿဖင့္ ေ၀ဖန္သုံးသပ္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိအပ္သည္။ အေကာင္းအဆုိး ဆင္ၿခင္ စဥ္းစားဥာဏ္ လက္လြတ္သြားသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေဒါသ ေခါင္းေထာင္ထလိမ့္မည္။

ေဒါသသည္ တစ္စုံတစ္ေယာက္၏ ကုိယ္၊ ႏႈတ္၊ ႏွလုံး အားလုံးအတြက္ ၾကီးမားေသာ

အႏ ၱရာယ္ ၿဖစ္သည္။ ေဒါသထြက္လာလွ်င္ ေဒါသႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စကားလုံးမ်ား ထြက္လာလိမ့္မည္။ သူတစ္ပါးအား ထိခုိက္ေစမည့္ ဆဲဆုိၾကိမ္းေမာင္းၿခင္းမ်ားကို ၿပဳလုပ္လာေပလိမ့္မည္။ စိတ္ႏွလုံးကို ပုံမွန္ အေနအထားမွ ေဖာက္လဲြေဖာက္ၿပန္ ေၿပာင္းလဲလာေအာင္ ၿပဳလုပ္ေပလိမ့္မည္။ စိတ္ႏွလုံးကုိ ၿဖဴစင္ေနရာမွ မည္းနက္ေအာင္လုပ္ေပလိမ့္မည္။ စိတ္ႏွလုံးကို ၾကည္လင္ေနရာမွ ေနာက္က်ဴလာေအာင္လုပ္လိမ့္မည္။ ကုိယ္ခႏၶာလည္း ေဒါသေၾကာင့္ ထိခုိက္လာႏုိင္သည္။

ေဒါသအၿဖစ္မ်ားသည္ အခါခပ္သိမ္း တင္းမာမႈမ်ား ရွိေနသည္။ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ိဳး ႏွင့္ အၿခားေ၀ဒနာမ်ား ၿဖစ္ေပၚလာတက္သည္။

ဆယ္မိနစ္ ေဒါသထြက္ၿခင္းသည္ တစ္ေန႔လုံး ပင္ပန္းသည့္ အလုပ္ကုိ လုပ္ၿခင္းထက္ လူ၏အင္အားကို ကုန္ခမ္းသြားေစႏုိင္သည္ဟုပင္ ေၿပာဆုိၾကသည္။ နံနက္ခ်ိန္က စၿပီး ညအခ်ိန္အထိ အလုပ္လုပ္ၿခင္းသည္ တစ္နာရီ ေဒါသထြက္ၿခင္းေလာက္ မပင္ပန္းေပ။ ေဒါသထြက္ေနခ်ိန္၌ ေၿပာဆုိေနေသာ စကားမ်ားႏွင့္ ၿပဳလုပ္ေသာ အၿပဳအမႈမ်ားသည္ ေဒါသ ေၿပေပာက္သြားၿပီး ဆင္ၿခင္စဥ္းစားလုိက္ေသာအခါ မွားေသာ စကားမ်ား၊ မွားေသာအၿပဳအမႈမ်ား ၿဖစ္သည္ဟူ၍ ေတြးမိၿပီး ေနာက္တၾကီးစြယ ရတက္ၾကသည္။

တရားဘာ၀နာ ပြားမ်ား အားထုတ္သူမ်ား၏ အဓိက ရည္ရႊယ္ခ်က္မွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ တည္းဟူေသာ စိတ္ေဖာက္ၿပန္မႈမ်ား၊ သုိ႔မဟုတ္ ကိေလသာ တရားမ်ားကို ပယ္သတ္ရန္ၿဖစ္သည္။ တရားဘာ၀နာ ပြားမ်ား အားထုတ္၍ တရားအၿမင္ရၿပီး ယင္းစိတ္ေဖာက္ၿပန္မႈမ်ား သုိ႔မဟဟုတ္ ကိေလသာတရားမ်ား ေလ်ာ့ပါးသြားၾကသည္မ်ားလည္းရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း တရားဘာ၀နာ ပြားမ်ားအားထုတ္

ၾကေသာ္လည္း အခ်ိဳ ႔ ပုဂၢဳိလ္မ်ားမွာ ယင္းစိတ္ေဖာက္ၿပန္မႈမ်ား၊ သုိ႔မဟုတ္ ကိေလသာ တရားမ်ား ေလ်ာ့မသြားရုံ သာမက ပုိၿပီး ေခါင္းေထာင္ထလာသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ သူမ်ား ေယာင္၍ ေယာင္ၾကေသာ္လည္း၊ သူမ်ားတရားထုိင္၍ ထုိင္ၾကေသာ္လည္း တရားအၿမင္မွန္ မရရွိသူမ်ားၿဖစ္သည္။

ေဒါသ ေၿပေပ်ာက္ေအာင္ ၿပဳလုပ္ရန္အတြက္ သူေတာ္စင္ ပုဂၢဳိလ္အခ်ိဳ ႔ညႊန္ၾကားေၿပာၿပထားေသာ နည္းလမ္းတစ္ခုရွိသည္။ ယင္းနည္းလမ္းမွာ လြယ္ကူမႈရွိၿပီး၊ အထုိက္အေလွ်ာက္ ေဒါသေၿပေပ်ာက္ သြားႏုိင္စရာလည္းရွိသည္။ အကယ္၍ ေဒါသထြက္လာသည္ ဆုိလွ်င္ ေဒါသႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စကားကုိ မေၿပာမီ၊ ေဒါသႏွင့္ ယွဥ္ေသာအလုပ္ကုိ မလုပ္မီ တစ္၊ ႏွစ္၊သုံး၊ ေလး..စသည္ၿဖင့္ တစ္ဆယ္ထိေအာင္ေရတြက္ေနရမည္။ အကယ္၍ ေပၚလာေသာ ေဒါသသည္အတုိင္းအတာ ၾကီးမားေနသည္ ဆုိလွ်င္ တစ္ရာအထိ ေရတြက္ေနရမည္။ ယင္းအခ်ိန္အေတာအတြင္း သူ ႔အလုိလုိ ေဒါသမီး ၿငိမ္းေအးသြားလိမ့္မည္။

ေဒါသထြက္တက္သူအတြက္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းမွာ ေဒါသထြက္စဥ္ ခဏ၌လက္ကလြတ္သြားေသာ သတိကုိ ၿပန္ဆဲြေခၚယူၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အေကာင္းအဆုိးစဥ္းစားဥာဏ္ ၿပန္ေပၚေအာင္ လုပ္ၿခင္းၿဖစ္သည္။ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းတစ္ခုမွာ ခႏ ၱီတရား လက္ကုိင္ထားၿခင္းၿဖစ္သည္။ ေဒါသကုိ ခႏ ၱီၿဖင့္ တုိက္ဖ်က္ပစ္ရမည္။ သူတစ္ပါးအေပၚ မလုိမုန္းထား ေဒါသပြားေနၿခင္းကို သသည္းခံစိတ္ၿဖင့္ ၿငိမ္းေအးသြားေအာင္ ၿပဳလုပ္ရမည္။ မည္းနက္ညစ္ညမ္းေနေသာ ေဒါသကို ခႏ ၱီဆပ္ၿပာၿဖင့္ ေဆးေၾကာပစ္ရမည္။ ခႏ ၱီတရား လက္ကုိင္ထားႏုိင္လွ်င္ ရန္သူကိုၿဖစ္ေစ အႏုိင္ရရွိလာေပမည္။



ဆရာပါရဂူ

လယ္ယာစီးပြား

၈.၁၂.၂၀၀၀

Thursday 14 April 2011

သႀကၤန္တရားေတာ္ - ေ႐ႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

ကူးေျပာင္းတာကို ‘သႀကၤန္’ ေခၚတာ။

‘သကၤႏၲ’ ေပါ့။

သကၤႏၲ သဒၵါကို ဗမာက ‘သႀကၤန္’လို႔ သံုးလိုက္တာ။ အမ်ား နားလည္တာ။

ကေလးေတြကေတာ့ သႀကၤန္ဆိုတာ ေရပက္တာလို႔ သူတို႔ နားလည္တယ္။

သႀကၤန္အစစ္ကေတာ့ ကူးေျပာင္းတာ။

ႏွစ္ေဟာင္းကေန ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းတာ။

ခႏၶာသႀကၤန္ႏွင့္ အတြင္းသန္႔ရွင္းေရး

လူကလည္း ႐ုပ္ေဟာင္းေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီးေတာ့ ႐ုပ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းတာ တဲ့။

႐ုပ္ေဟာင္းကေန ႐ုပ္သစ္ ကူးေျပာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ ခု ဒီမွာကေတာ့ ကူးေျပာင္းတယ္လို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္။

အေဟာင္းပ်က္လို႔ အသစ္ဆက္တာ။

သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ မကင္းတာဘဲ ရွိတယ္။

အဲဒီေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူးရင္ သန္႔ရွင္းရမယ္ေနာ္။

သန္႔ရွင္းေအာင္ လုပ္ရမယ္။

သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းနဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူးရတယ္။

ေခါင္းေလွ်ာ္ရ, အဝတ္ေလွ်ာ္ရတယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေခ်းေတြ ေညႇာ္ေတြ သန္႔ရွင္းသြားတာနဲ႔ က်န္းမာေရးေတာ့ ရတာေပါ့ေလ။

ထားပါေတာ့။ နည္းနည္းေတာ့ ရတာေပါ့။

ဒါက လိုရင္းမဟုတ္ဘူးနဲ႔ တူတယ္။

ဒါက အျပင္သန္႔ရွင္းေရး။

အတြင္းသန္႔ရွင္းေရးက လိုေသးတယ္။

ႏွစ္သစ္ေျပာင္းတယ္ဆိုၿပီး လူသစ္ျဖစ္ေအာင္ ေခါင္းေလွ်ာ္ၾက အဝတ္ေလွ်ာ္ၾက လုပ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။

စိတ္ကိုေကာ ျဖဴစင္ေအာင္ ေလွ်ာ္ၾက ဖြပ္ၾကရဲ႕လား။

စိတ္သန္႔ရွင္းဖို႔က လူသန္႔ရွင္းဖို႔ထက္ အေရးႀကီးတယ္ေနာ္။

ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြကို အၿမဲေလွ်ာ္ဖြပ္ေနမွ သန္႔ရွင္း ျဖဴစင္မယ္။

ကိေလသာဆိုတာ ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟေတြပဲ။

ေလာဘနဲ႔ စားတယ္။ ေလာဘနဲ႔ သြားတယ္။ ေလာဘနဲ႔ ေနတယ္။

ေဒါသမွာလည္း ဒီလိုပဲ။ ေဒါသျဖစ္ရင္ ပူပန္ဆင္းရဲတာပဲ။

ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းဖို႔ဟာ ေဒါသျဖစ္ရင္ ျဖစ္မွန္း သိရမွာပဲ။

သြားတာ လာတာ စားတာ ေသာက္တာ ေနတာ ထိုင္တာ အားလံုးမွာ အသိနဲ႔ သတိ ကပ္ထားရမယ္။

အသိနဲ႔ သတိ တစ္ထပ္တည္း က်ဖို႔ လိုတယ္။

လိုရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ သတိပ႒ာန္ပဲ။

ခု သႀကၤန္ကာလအတြင္း ဥပုသ္သီတင္း ေစာင့္သံုးၾကတာ၊ ကိုယ္ေတြ ႏႈတ္ေတြ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တာ၊ ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာ ပြားမ်ားတာ စိတ္သန္႔ရွင္းဖို႔ အသိဉာဏ္သန္႔ရွင္းဖို႔ လုပ္ၾကတာ။

အဲဒီ သန္႔ရွင္းေရးေတြ လုပ္ထားတဲ့လူကေတာ့ အတြင္းေရာ အျပင္ေရာ သန္႔ရွင္းၿပီး ေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္းေပါ့။

ဒီျပင္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြ ထူေျပာေနတာေတာ့ မေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္း ျဖစ္မွာေပါ့။

ဘုန္းႀကီးတို႔ ပရိသတ္ကေတာ့ ေကာင္းေသာ ႏွစ္သစ္ကူးျခင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။

ခႏၶာသႀကၤန္လည္း မက်ေသးဘူး။ လုပ္ၾကဦး။

ေရွးက ေျပာၾကသလို “ခါးေတာင္းက်ိဳက္ မျဖဳတ္ၾကနဲ႔အုံး” ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။

ကုသိုလ္ေတြ လက္မေျမႇာက္နဲ႔အုံး။

ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ သႀကၤန္ရက္မွာ လုပ္ၾကသလို ဆက္လုပ္ၾကဦး။

လုပ္ၾကဦးဆိုေတာ့ ဒီျပင္ မဟုတ္ပါဘူး။

ငါးပါးသီလနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေနၾက ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာအလုပ္ကို လုပ္ၾကဦးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။

အဲဒီေတာ့ ခႏၶာသႀကၤန္ ဘယ္ေတာ့မွ တက္မလဲဆိုတာ တြက္ဦးမွ။

ခႏၶာသႀကၤန္ကေတာ့ ခႏၶာရွိေနသေ႐ြ႕ သႀကၤန္က်ေနမွာပဲ။

သႀကၤန္ဆိုတာ အသစ္အေဟာင္း ေျပာင္းလဲတာဆိုသျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္အသစ္ေတြ အသစ္အသစ္ ထပ္ျဖစ္ေနတာ။

မီးခိုးမဆံုး မိုးမဆံုးပဲ။

ဒီက အေၾကာင္းမကင္းေသးဘူး။

အက်ိဳး ႐ုပ္နာမ္ေတြ ထပ္ျဖစ္ေနတာတဲ့။

မသိမႈ အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာေလာဘ အေၾကာင္းခံၿပီးေတာ့ မသိလို႔ လိုခ်င္၊

လိုခ်င္ေတာ့ လုပ္၊

လုပ္ေတာ့ ရ၊

ရေတာ့ ဒုကၡ၊

ဒုကၡသစၥာ ႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာရ။

အဲဒီေတာ့ သိရင္ မလိုခ်င္၊

မလိုခ်င္ေတာ့ မလုပ္ေတာ့ဘူး။

မလုပ္ရင္ မရေတာ့ဘူးေပါ့။

ဒုကၡေတြ မလိုခ်င္လို႔ ဒုကၡမလုပ္တာေပါ့။

ဒုကၡသာ မလုပ္တာ၊ တျခား လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြေတာ့ သူ လုပ္တာေပါ့။

အေၾကာင္းသိမ္းရင္ အက်ိဳးၿငိမ္း၊ ေလာင္စာသိမ္းရင္ မီးၿငိမ္း

အေၾကာင္းသမုဒယဆိုတဲ့ ေလာင္စာသိမ္းလိုက္ရင္ ႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာဆိုတဲ့ အက်ိဳးဒုကၡ ၿငိမ္းသြားမွာပဲ။

အဲဒီ ဘဝသစ္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာ၊ ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းရင္ သႀကၤန္တက္ၿပီ၊ ခႏၶာသႀကၤန္ တက္ၿပီ။

အဲဒီအခ်ိန္မွ အနားယူၾကေပါ့။

နိဗၺာန္ခရီး နီးေအာင္ လုပ္

အခုကေတာ့ “တို႔ ဆက္ၿပီး လုပ္ရဦးမွာပဲ”လို႔ သေဘာေပါက္။

နားေနလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး။

‘ဤခရီး နီးသလား?’ဆိုတာေနာ္။

ဘယ္ခရီးလဲ?

‘မရဏခရီးပါ ဘုရား’

အင္း ... ေျပာရမွာေတာင္ အားနာစရာေနာ္။ နိဗၺာန္ခရီးပဲ လုပ္ပါေတာ့။ နိဗၺာန္ခရီး နီးေအာင္ လုပ္။ ဟုတ္လား။

အဲဒါနဲ႔(မရဏခရီးနဲ႔) ေျပာင္းျပန္ပဲ။

ဟိုက ‘မတ’ ေသတာ။

ဒီက ‘အ,မတ’ မေသတာ။

မေသတဲ့ခရီး နီးမွ ျဖစ္မယ္ေနာ္။

အခုေျပာတဲ့ ပံုစံအတုိင္း သြားမယ္ဆိုရင္ မေသတဲ့ခရီးဟာ နီးသြားမွာပါ။

တစ္လွမ္းထက္ တစ္လွမ္း၊ တစ္အာ႐ုံထက္ တစ္အာ႐ုံ၊ တစ္သိထက္ တစ္သိ နီးသြားရမယ္။

အဲဒီလို တြက္ရမွာပါ။

ေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ စိတ္မခ်နဲ႔အုံး။

ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ခဏခဏ သတိေပးေနတာ။

သူတို႔ကိစၥနဲ႔ေတာ့ သူတို႔ေပါ့ေလ။ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ မျဖဳတ္နဲ႔အုံးဆိုတာ။

ဝိပႆနာတိုက္စစ္မႉးအတြက္ ဘုရားရဲ႕ တပ္လွန္႔သံ

ဘုရားကလည္း “အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ” ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ တပ္လွန္႔ေနတာပဲ။

ဘုရားက တပ္လွန္႔ေနတာ။

ရန္သူက အခ်ိန္မေ႐ြး ဝင္ေနတာ။ ရန္သူ။

ကိုယ္က ခံစစ္တင္ မဟုတ္ဘူး။ တိုက္စစ္ပါ လုပ္ရမယ္။

သီလေလာက္ ခံစစ္နဲ႔ မရေသးဘူး။

ဝိပႆနာတိုက္စစ္မႉးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမွာ။

ဘယ္မွ သြားတိုက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။

ေလာဘ ေဒါသ ရန္သူကို တိုက္ရမွာ။

ကိုယ့္ခႏၶာ ကိုယ္တိုက္ရမွာ။

မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး အမိန္႔ရွိသလို “ငါေသရင္ ဆြမ္းမသြတ္နဲ႔”လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွာႏိုင္ေလာက္ေအာင္အထိ တိုက္စစ္ဆင္ရမွာ။

‘လိုသေလာက္ မရလည္း၊ လုပ္သေလာက္ေတာ့ ရတယ္’ေနာ္။

မေလွ်ာ့ဘဲ လုပ္ရမွာပဲ။

သာဓု ... သာဓု ... သာဓုပါ ဘုရား။

+++++

ညီညီႏိုင္ ပူေဇာ္ေသာ “ေ႐ႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၾသဝါဒတရားေတာ္မ်ား” မွ

Sunday 20 February 2011

အမွန္တရားအတြက္ ....

ခြပ္ ………….ခြပ္………….ခြပ္…..ခြပ္ခြပ္……ခြပ္ခြပ္ခြပ္

ၿမင္းခြာသံမ်ား ေတာင္ဘက္ေတာတန္းေလးကေနထြက္လာေခ်ၿပီ…….

ေၿမာက္ ဘက္ေဒသသုိ႔ ခရီးသြားမဲ့လူငယ္ေလးတစ္ဦးၿဖစ္ဟန္တူပါသည္။

ၿမင္းေပၚတြင္ နက္ၿပာေရာင္ ၀တ္စုံကုိ၀တ္ဆင္လ်က္ ဟန္ပန္အၿပည့္နဲ႔ ခရီးဆက္ေနစဥ္……..ရုတ္တရပ္ ဆူညံသံမ်ားကိုၾကားလုိက္မိသည္….အသံလာရာသုံးသပ္ၾကည့္ေတာ့

ေရွ ႔မွာရွိတဲ့ လမ္းေဘးမွာတည္ထားတဲ့စားေသာက္ဆုိင္ေလးကၿဖစ္မည္ ထင္ပါသည္..။

မိမိလည္း မနက္ခတည္းက ခရီးဆက္လာသၿဖင့္ ပင္ပန္းလုိ႔ေနေတာ့

တေထာက္နားဖုိ႔ စဥ္းစားမိသည္။

ဆုိင္မွာနားရင္း ၿမင္းကိုလည္း အစာေကြ်းဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္သည္မုိ႔ ဆုိင္အတြင္းသုိ႔ ဦးတည္၍

လွမ္းလာမိလုိက္သည္..။

ဆုိင္တြင္းထဲမွ အုိးခြက္ သံ စားသံေသာက္သံ စကားေၿပာသံတုိ႔သည္လည္း

ဆုိင္နားေရာက္ေလ ပိုပိုနီးနီး၍လာေလၿပီ….မၾကာမီဆုိင္အ၀နား သုိ႔ေရာက္ေလေတာ့သည္။

ဆုိင္အတြင္းသုိ႔ ၀င္ရန္အတြက္ ၿမင္းေပၚကဆင္းလုိက္စဥ္ …..ေၿမာက္ဘက္အရပ္မွွလည္း

အနီေရာင္ ၀တ္စုံနဲ႔ မိမိလုိဘဲ လူငယ္တစ္ေယာက္ဆင္းလာသည္ကုိၿမင္လုိက္ရသည္..သူလည္းငါတုိ႔ေတာင္ဘက္ အရပ္ေဒသကို ခရီးသြားဖုိ႔ထင္တယ္ဟု သုံးသပ္မိသည္။

ဆုိင္အတြင္းသို႔ ၀င္ရန္ လမ္း (၃)သြယ္ ရွိသည္ ေတာင္ဘက္လမ္း အလယ္လမ္း ေၿမာက္ဘက္လမ္း ဆုိပီးရွိသည္။ ေတာင္ဘက္အရပ္က လာတဲ့လူငယ္ေလးကေတာ့

ေတာင္ဘက္လမ္းကေနလွမ္း၀င္လုိက္သည္…ေၿမာက္ဘက္ကလာတဲ့သူကလည္း ေၿမာက္ဘက္၀င္လမ္းကေန ၀င္လုိက္သည္။

ဆုိင္က အနီးေရာက္ေလ ပိုၿပီးၾကီးမားေလၿဖစ္သည္..ထူးၿခားသည္က ဆုိင္နာမည္ကုိမေရးထား

ဆုိင္ပိုင္ရွင္က ပညာရွိသည္လား…ဆုိင္းဘုတ္အပ္ခ မတက္ႏဳိင္သည္လားေတာ့မသိ..

ဘာဆုိင္ညာဆုိင္ရယ္လုိ႔ေရးထားသည္မရွိ….ဒါေပမဲ့ လမ္း (၃)လမ္းဆုံရာမွာေတာ့

ၿခေသ့ၤရုပ္တုၾကီးကို ထားထားေလသည္…..မၾကာမွီ ၿမင္းကုိဆဲြၿပီးလမ္းေလ်ွာက္လာရာ

ရုပ္တုၾကီးနားကို အသီးသီးေရာက္ၾကေလသည္။

“ ေၿမာက္ဘက္က လာတဲ့မိတ္ေဆြ ဒီဆုိင္ကုိေရာက္ဖူးလားဗ် “

ေတာင္ဘက္က နက္ၿပာေရာင္ ၀တ္စုံနဲ႔လုလင္ေလးကေမးလုိက္သည္..

“ ဟင္အင့္္ မေရာက္ဘူးဖူး သူငယ္ခ်င္းေကာ ေရာက္ဖူးလား “

တဘက္က အနီေရာင္၀တ္စုံနဲ႔လုလင္ကလည္းၿပန္ေမးလုိက္၏..။

ေတာင္ဘက္ လုလင္က ေခါင္းကိုခါၿပၿပီး စဥ္းစားဟန္ၿပဳသည္..ၾကည့္ရတာ စာေပမတက္တေခါက္ ေလ့လာထားသည္ႏွင့္တူသည္….ၿပီးေတာ့ ၀င့္ၾကြားစြာေၿပာလုိက္သည္..။

“ ကြ်ဳႏု္လည္း ေရာက္ေတာ့မေရာက္ဘူးဖူးဗ်……ဒါေပမဲ့ ဆုိင္နာမည္လည္းမရွိေနာ္ ၿခေသ့ၤရုပ္ကုိၾကည့္တာနဲ႔ ဆုိင္နာမည္ခန္႔မွန္းလုိ႔ရပါတယ္….. ေရႊၿခေသ့ၤ စားေသာက္ဆုိင္ဘဲၿဖစ္ရမယ္ “

……တဖက္မွ လည္း ရယ္ေမာသံသဲ့သဲ့နဲ႔အတူ..

“ သူငယ္ခ်င္းေတာ့ လုပ္ၿပီ ေရႊၿခေသ့ၤ စားေသာက္ဆုိင္မဟုတ္ပါဘူးဗ်……

ေငြၿခေသၤ့ စားေသာက္ဆုိင္ပါ ေသခ်ာလည္းၾကည့္ပါအုံး အဟ “

ေတာင္ဘက္က နက္ၿပာေရာင္ ၀တ္စုံနဲ႔လုလင္ေလးေဒါသထြက္စ ၿပဳေလၿပီ

“ ဘာကြ ေသခ်ာၾကည့္ အဲဒါေရႊၿခေသ့ၤစားေသာက္ဆုိင္က အမွန္ၿဖစ္မွာကြ “

သူ႔မာနကိုထိပါးေလဟန္မုိ႔ ၿပန္ေအာ္လုိက္သည္..။

“ ဟား ဟား သူငယ္ခ်င္း အမွန္ကုိ ၿမင္စမ္းပါကြာ ေငြၿခသၤ့ဆုိင္မွ ေငြၿခေသ့ၤ

ဆုိင္အစစ္ပါကြ “

သူသာအမွန္ဆုိၿပီး ယုံၾကည္မႈအၿပည့္နဲ႔ၿပန္ေၿပာလုိက္သည္.။

ေတာင္ဘက္က လူငယ္က သူ႔မာနကိုထိေလၿပီမုိ႔ ေက်ာ၌ လြယ္ထားေသာ ဓားရွည္ကို

ဆဲြထုတ္လုိက္သည္

“ ရႊန္း… က်ဳပ္ခန္႔မွန္းတာ မွားခဲတယ္ဗ် ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ တုိက္ခုိက္ၾကမယ္ဗ်ာ

ႏုိင္တဲ့သူက မွန္ေၾကး ကဲဘယ့္ႏွယ္လဲ ေရာင္းရင္း “

တဖက္ကလည္း လူငယ္ေၿခတက္ေတြမုိ႔

ဆက္ဆက္ထိမခံ….ၿပန္ေၿပာ၏။

“အုိေကေလ အႏုိင္အရႈံးအတြက္ဆုိရင္ အသက္ကုိပင္စြံ႔ဖုိ႔ ၀န္မေလးသူပါဗ် ၾကာတယ္ လာၿပီဗ်ာ ေသဖုိ႔သာၿပင္ေတာ့ ” ဆုိၿပီး

ၿမင္းေပၚက ဓားရွည္ကုိ ဆဲြထုတ္ၿပီး ေတာင္ဘက္က လူငယ္ကုိ စတင္တုိက္ခုိက္လုိက္သည္……..။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက သုိင္းအစြမ္းထက္ၾကသည္မုိ႔

အၿပိဳင္အဆုိင္ပင္ သူေသ ကုိယ္ေသ အဆင့္ထိပင္တုိက္ခုိက္ေနၾကသည္။ ဆုိင္အတြင္းမွ လူတစ္ခ်ိဳ႔လည္း တုိက္ခုိက္သံၾကားသၿဖင့္ ထြက္လာၾကေလၿပီ…..ထုိစဥ္ အၿဖဴေရာင္၀တ္စုံနဲ႔

သက္ေတာ္ၾကီးရင့္ၿပီၿဖစ္သည့္ သုိင္းသမားတစ္ေယာက္ ဆုိင္ကေန ခုန္ထြက္လာပီး…..သူေသကုိယ္ေသ တုိက္ေနေသာ လူငယ္ေလးႏွစ္ဦးကို ၀င္ေရာက္ဟန္႔တားလုိက္၏ …

“ စားတာ ေသာက္တာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမစားလာဘူး လာရန္ၿဖစ္ေနၾကတယ္ ေသေပေတာ့ဟု ေၾကြးေၾကာ္လွ်က္ “

မည္သို႔မည္ပုံလုပ္လုိက္သည္မသိ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ တုိက္ခုိက္မႈရပ္သြားၾကသည္…..

ၿပီးေတာ့ “ ရပ္လုိက္ ဟုဆုိေသာ လူၾကီးထံ မ်က္လုံးမ်ားက ဦးတည္သြားၾကသည္ ။

ထုိအခ်ိန္မွာ လူၾကီးကေမးလုိက္သည္……

“ What are we doing here မင္းတုိ႔ဘာလုပ္ေနလဲဒီမွာ “

လူလင္ ၂ ေယာက္ကလည္း အားက်မခံ အရင္ကတုိင္ပင္ထားသည့္အလား ၿပိဳင္တူၿပန္ေၿဖသည္..

“ We fight for truth ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အမွန္တရားအတြက္တုိက္ခုိက္ေနတာ “ တဲ့

လွလုိက္တဲ့စာသားေလး… အမွန္တရားအတြက္တုိက္ခုိက္ၿခင္းတဲ့။

အဖုိးၾကီးက …ဘယ္လုိအမွန္တရားတုန္းဆုိတာကို သိခ်င္ရွာေတာ့ ထပ္ေမးၾကည့္လုိက္တယ္

လူငယ္ေလးေတြကလည္း သူတုိ႔ထင္ၿမင္တဲ့့စားေသာက္ဆုိင္ၿဖစ္တဲ့ ေရႊၿခေသၤ့ နဲ႔ ေငြၿခေသၤ့ အေၾကာင္းကုိေၿပာၿပတယ္…။

လူငယ္ (၂) ေယာက္ထံမွ စကားဆုံးေတာ့ အဖုိးၾကီးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အလယ္လမ္းမွာရပ္ခုိင္းၿပီး ရုပ္တုကုိၾကည့္ခုိင္းလုိက္တယ္……။

ၿပီးေတာ့ စကားတစ္ခြန္းေၿပာလုိက္တယ္……

“ တကယ္ေတာ့ ေရႊၿခသၤ့လုိ႔ဆုိတာလည္း ဟုတ္တယ္ ေငြၿခေသၤ့လုိ႔ဆုိတာလည္းဟုတ္တယ္

ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ရုပ္တုကုိ ေဆးသုတ္ရာမွာ ၂ ၿခမ္းခဲြပီးသုတ္ထားတယ္…ေတာင္ဖက္က ေရႊေရာင္ ေၿမာက္ဖက္ကေငြေရာင္ေပါ့……….”

ဒီေတာ့မွ (၂)ေယာက္သားလည္း သူတုိ႔ရဲ႔အၿမင္မွားမွန္းသိသြားတယ္………အဖုိးၾကီးကဆက္ေၿပာလုိက္တယ္


“ ေလာကမွာ မိမိသာ အမွန္ဟု တဖက္သတ္ ေကာက္ခ်က္မခ်ပါနဲ႔

တၿခားသူရဲ႔ ထင္ၿမင္ခ်က္ကုိလည္း သုံးသပ္ေပးသင့္တယ္…..ဒါမွအမွန္ကုိၿမင္ႏဳိင္တဲ့သူၿဖစ္ေတာ့မေပါ့ဆုိၿပီး “

လူငယ္ (၂)ေယာက္ကုိ ပခုံးဖက္လွ်က္ စားေသာက္ဆုိင္ၾကီးထဲသုိ႔ ၀င္သြားၾကပါေလေတာ့သည္။။။။။။။။။။။။။

ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ပီးပါဘီ အဆုံးသတ္ေၿပာခ်င္တာကေတာ့ မိမိအၿမင္တစ္ခုတည္းနဲ႔ မလုပ္ေဆာင္ဘဲ တၿခားသူရဲ႔ လုိအပ္ခ်က္ တင္ၿပခ်က္ကုိလည္း ၾကည့္ၿမင္ေပးသင့္ပါတယ္….ငါမွငါဆုိတဲ့ အတၱစဲြကုိ ခဏဖယ္လွ်က္ တဖက္သားရဲ႔ထင္ၿမင္ခ်က္နဲ႔ ေပါင္းစပ္ရႈၿမင္ၿပီး အမွန္ကုိ ၿမင္ႏုိင္မွာပါ ဒါမွ ငါဆုိတဲ့မာန ၿပီးေတာ့ ရန္ၿငိဳးဖဲြမႈမ်ားကင္းစင္ပီး တဦးနဲ႔တဦးနားလည္ေပးႏုိင္ကာ ေအးခ်မ္းေသာ ဘ၀ မွန္ကန္ေသာအၿမင္တုိ႔ရရွိပါလိမ့္မယ္.။ ဘုရားရွင္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူတဲ့ မဂၢင္ ရွစ္ပါး မွ

သမၼာဒိ႒ိ- ေကာင္းစြာ သိျမင္မႈဆုိတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔

တုိက္တြန္းအားေပးရင္း………။

(ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ အဆုံးအမ တစ္ခုမွ )

အာကာမုိးတိမ္

Thursday 13 January 2011

ဓမၼပူဇာေတးမ်ား

ေရာင္ေတာ္ဖြင့္


http://www.blogger.com/img/blank.gif
ေရာင္ေတာ္ဖြင့္(စိန္ပါတီ)ဘာသာေရး ေတးကို ဦးေရႊတုိင္ညႊန္႔ မွေရးစပ္ပူေဇာ္ထားၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္..။

ေဇယ်တု သဗၺမဂၤလာ



၂၄ ပစၥည္း

ေဇယ်တု သဗၺမဂၤလံ = မဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ အစဥ္အလာေကာင္းၾကပါေစ....။


ေဇယ်တု = ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း မဂၤလာစကား (မဂၤလာရွိေစရန္ ပထမဆံုး ဆိုသည့္စကား၊ ေအာင္ေစသတည္းဟု အဓိပၸါယ္ရသည္)။ပထမဆံုး ဆိုသည့္စကား၊ ေအာင္ေစသတည္းဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။
သဗၺ = အလံုးစံု။ အကုန္။
မဂၤလံ = မဂၤလာ။ အလိုျပည့္ျခင္း။ ေအာင္ျမင္ျခင္း။ ၾကီးပြားျခင္း။ ျပည့္စံုျခင္း။

လမ္းေၾကာင္း ေရႊးခ်ယ္စုိ႔

  • Know this, that ev’ry body is free
  • To choose his life and what he’ll be;


ဒီအခ်က္ကုိ နားလည္ပါ။ လူတိုင္းဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကို ကုိယ္ေရြးခ်ယ္ဖို႔၊ ကိုယ္ ဘယ္လိုလူ ျဖစ္မယ္ဆုိတာကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လြတ္လပ္မႈ ရွိပါတယ္။

choose ဆိုတဲ့ စကားလံုးကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားပါ။

I have the freedom to be who I want to be. I am not going to give that freedom away.

ငါျဖစ္ခ်င္တဲ့သူ ျဖစ္လာဖို႔ ငါ့မွာ လြတ္လပ္မႈ ရွိတယ္။ အဲဒီ လြတ္လပ္မႈကို ငါဘယ္ေတာ့မွ မေပးလိုက္ဘူး။

ကိုယ့္ကို သူမ်ားပံုသြင္းတာကို လက္ခံတဲ့ သူဟာ ဒီလြတ္လပ္မႈကို လက္လြတ္ဆံုးရွံဳး ခံလိုက္သူပဲ။ ဒီ လြတ္လပ္မႈမ်ိဳး ရွိတယ္လို႔ေတာင္ မေတြးမိၾက ပါဘူး။ ကုိယ္ ဘယ္လိုလူ ျဖစ္ခ်င္လဲ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားဖို႔ လိုတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတဲ့သူ သိပ္ နည္းပါးတယ္။

ကေလးေတြကို မိဘေတြက ေမးတတ္တယ္။ သားႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲ… လို႔ ေမးတတ္တယ္။ ဆရာ၀န္ လုပ္မယ္။ အင္ဂ်င္နီယာ လုပ္မယ္လို႔ ေျဖရင္ မိဘေတြက သိပ္ သေဘာ က်တတ္တယ္။ ဘာလုပ္မလဲလို႔ ေမးတတ္တယ္။ ဘာျဖစ္ခ်င္ သလဲ လို႔ေတာ့ ေမးေလ့ မရွိဘူး။ ဒီေမးခြန္း ႏွစ္ခုဟာ အတူတူပဲလို႔ ထင္ခ်င္ ထင္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ဒီေမးခြန္း ႏွစ္ခုဟာ လံုး၀ မတူပါဘူး။

ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းက ဘယ္လုိ အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ခ်င္သလဲလို႔ ေမးတာ။ အလုပ္ကို လူနဲ႔ ထပ္တူျပဳ တတ္တယ္။ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္သလဲလို႔ ေမးရင္- ဆရာ၀န္ လုပ္တယ္၊ အင္ဂ်င္နီယာ လုပ္တယ္၊ ေက်ာင္းဆရာ လုပ္တယ္၊ ကုန္သည္ လုပ္တယ္… စသည္ျဖင့္ ေျဖၾကမယ္။ ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလူလဲ… လို႔ ေမးရင္ ဘယ္လို ေျဖမလဲ။ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို ေက်ာင္းဆရာလဲ… လို႔ ေမးရင္ေကာ ဘယ္လို ေျဖမလဲ။ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို ၿမိဳ႕နယ္ အရာရွိလဲ… လို႔ ေမးရင္ ဘယ္လုိ ေျဖမလဲ။ ဘယ္လို တရားသူႀကီး မ်ိဳးလဲ… လို႔ ေမးရင္ေကာ။

ေမးခြန္းေတြကို စဥ္းစဥ္းစားစား ေမးဖို႔ လိုတယ္။ အေျဖကိုလည္း စဥ္းစဥ္းစားစား ေျဖဖို႔ လိုတယ္။

ဘယ္လိုလူလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းအတြက္ ေျဖႏိုင္တဲ့ အေျဖက… ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ့္အား ကိုယ္ကိုးတဲ့သူ၊ ကၽြန္ေတာ္က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနတဲ့သူ၊ ကၽြန္ေတာ္က ရိုးရိုးသားသား လုပ္ကိုင္ စားေသာက္တဲ့သူ၊ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ေတြကို တကယ္ ပညာတတ္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ေစတနာ အျပည့္နဲ႔ သင္ေပးေနတဲ့ သူပါ၊ ကၽြန္ေတာ္က တရား မွ်တမႈကို လိုလားတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ အရာရွိပါ၊ ကၽြန္ေတာ္က တရား ဥပေဒကို တကယ္ ျမတ္ႏိုးလို႔ တရား ဥပေဒအတိုင္း ဆံုးျဖတ္တဲ့ တရား သူႀကီးပါ။ ဆက္ၿပီး စဥ္းစားပါ။

Liberty, taking the word in its concrete sense, consists in the ability to choose. (Simone Weil)

လြတ္လပ္မႈ ဆုိတဲ့ စကားလံုးကို သူ႔ရဲ႕ အရိုးဆံုး၊ အရွင္းဆံုး အဓိပၸါယ္ ေကာက္ရရင္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ ရွိျခင္းလို႔ ဆိုရမယ္။

ေရြးခ်ယ္ႏိုင္စြမ္း တစ္ခုတည္းက လြတ္လပ္မႈရဲ႕ ျပည့္စံုတဲ့ အဓိပၸါယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္ ႏိုင္စြမ္းဟာ လြတ္လပ္ မႈရဲ႕ အေရးပါဆံုး အဓိပၸါယ္ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္ ႏိုင္စြမ္းမွ မရွိရင္ တျခား ဘာလြတ္လပ္မႈမွ မရွိေတာ့ဘူး။

ငါလုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသလဲ။ အဲဒီ အလုပ္ေတြ ထဲက ဘယ္ဟာကို ဦးစားေပးၿပီး လုပ္မလဲ… ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို မေျဖႏိုင္ရင္ လြတ္လပ္မႈ မရွိဘူး။ ခိုင္းတာ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ လူမွာ လြတ္လပ္မႈ ရွိသလား။

Patterning your life around other’s opinions is nothing more than slavery.

ကိုယ့္ဘ၀ကို သူမ်ား အယူအဆ အတိုင္း ပုံသြင္းလိုက္ တာဟာ ကၽြန္ခံလိုက္ တာထက္ ပို မထူးပါဘူး။ သူမ်ားလုပ္လို႔ လုပ္တယ္။ သူမ်ား ႀကိဳက္လို႔ ႀကိဳက္တယ္။ သူမ်ား ယံုလို႔ ယံုတယ္… ဆိုရင္ ကၽြန္ျဖစ္ၿပီ။

မေရြးခ်ယ္ရင္ မလြတ္လပ္ဘူး။ ကိုယ္ ဘယ္လို ေနမယ္။ ဘာလုပ္မယ္။ ဘယ္လုိ ပညာကို တတ္ေအာင္ ေလ့လာမယ္၊ ရွာမယ္ ဆိုတာကို ဘယ္သူက ေရြးခ်ယ္ေပးသလဲ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေရြးခ်ယ္သလား၊ သူမ်ား ေရြးခ်ယ္ေပး သလား။ မ်ားေသာ အားျဖင္ေတာ့ သူမ်ား ေရြးခ်ယ္ေပး တာကို လက္ခံလိုက္ ၾကတယ္။ သက္သာ တာကိုး။

Everyrhing can be taken from a man but … the last of the human freedoms – to choose one’s attitude in any given set of circumstances, to choose one’s own way. (Victor Frankle)

လူတစ္ေယာက္ ဆီက က်န္တာေတြ အားလံုး ယူသြားလို႔ ရတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အေျခအေန တစ္ခုမွာ ကိုယ္ ဘယ္လုိ သေဘာထား မလဲ၊ ဘယ္လိုလမ္းကို ေရြးမလဲ ဆိုတဲ့ ေနာက္ဆံုး လြတ္လပ္မႈ ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ယူသြားလို႔ မရဘူး။


ေကာင္းတာ လုပ္မလား၊ ဆိုးတာ လုပ္မလား၊ ဘယ္လမ္းကို ေရြးမလဲ။

ရိုးသားတာ လုပ္မလား၊ မရိုးသားတာ လုပ္မလား၊ ဘယ္လမ္းကို ေရြးမလဲ။

ရက္စက္မလား၊ ညႇာတာမလား၊ ခြင့္လႊတ္မလား၊ လက္စားေျခ မလား။

အေျခအေန အရ လုပ္လိုက္ရ တာပဲ လို႔ ေျပာတဲ့ သူမွာ ဘာ လြတ္လပ္မႈမွ မရွိဘူး။ ခံယူခ်က္ မရွိတဲ့ သူမွာ လြတ္လပ္မႈ မရွိဘူး။ အေျခအေနက အရာရာ တုိင္းကို အဆံုးအျဖတ္ ေပးေနရင္ ဘာေရြးခ်ယ္လို႔ ရမလဲ။

When a man ceases to choose, he ceases to be a man. (Anthony Burgess)

ေရြးခ်ယ္တာကို မလုပ္ေတာ့တဲ့ အခါမွာ သူဟာ လူ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ဒါေၾကာင့္ လူ႔အဆင့္ အတန္းကေန က်မသြားခ်င္ရင္ ကိုယ္ဘာကို ေရြးခ်ယ္မလဲ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားရမယ္။ ဉာဏ္နဲ႔ ေရြးခ်ယ္မွ လြတ္လပ္မႈ ရွိတယ္။ ဉာဏ္မပါဘဲ ေရြးတယ္ ဆုိတာ တကယ္ေရြးတာ မဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းပန္း လွန္သလို လုပ္တာဟာ ေရြးခ်ယ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေရြးခ်ယ္မႈ တုိင္းဟာ မွန္ကန္တဲ့ အခ်က္အလက္ မွန္ကန္တဲ့ အေၾကာင္း အက်ိဳးမွာ အေျခခံ ရမယ္။

Your life is the sum result of all the choices you make, both consciously and unconsciously. If you can control the process of choosing, you can take control of all aspects of your life. You can find the freedom that comes from being in charge of yourself. (Robert F. Bennett)

ကိုယ့္ဘ၀ဟာ သိလွ်က္ျဖစ္ေစ၊ မသိဘဲ ျဖစ္ေစ ကိုယ့္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈေတြ အားလံုးရဲ႕ စုေပါင္း ရလာဒ္ပဲ။ ေရြးခ်ယ္မႈကို ကိုယ့္လက္ထဲမွာ မိမိရရ ကိုင္ထားလို႔ ရရင္ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ျဖစ္သမွ်ကို ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ ရၿပီး ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ စီမံႏိုင္တဲ့ လြတ္လပ္မႈကို ရၿပီ။

ေရြးခ်ယ္မႈဆိုတာ လုပ္ေနၾကရ ပါတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မစဥ္းစားဘဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္ ၾကတယ္။ သူမ်ား ၀တ္သလို ၀တ္မယ္… ဆိုတာလည္း ေရြးခ်ယ္မႈပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ေရြးခ်ယ္မႈက ဉာဏ္ကို မသံုးရတဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္တဲ့ ဘ၀ကို ရဖို႔ အေထာက္အပံ့ မျဖစ္ဘူး။ ငါ ဘယ္လိုလူလဲ၊ ငါနဲ႔ တကယ္ သင့္ေတာ္တာ ဘာလဲ.. ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေမးၿပီး အေျဖကို ရွာမွ ဉာဏ္ပါတဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈ ျဖစ္မယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ ဘ၀ကို ပံုေဖာ္ဖို႔ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္မယ္။

တကယ္လို႔ လူ အမ်ားစုဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ ေရြးခ်ယ္တယ္ ဆိုရင္ ဒီစကားကို ေျပာဖို႔ လိုမလား။ မလိုဘူး.. ေနာ္။

လြတ္လပ္မႈ ဆိုတာ ဘာလဲ။


လြတ္လပ္မႈ ဆိုတာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ကို ဆိုတယ္။

ကိုယ္ ေရြးခ်ယ္ရမယ့္ အရာေတြကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္

ဖန္တီးခြင့္ကို ဆိုတယ္။

ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို သူမ်ားေနာက္ လိုက္ၿပီး မေျဖဘဲ သူမ်ား ေပးထားတဲ့ အေျဖကို အဆင္သင့္ မယူဘဲ ေကာင္းတယ္ ဆုိတာကို ကိုယ့္ဉာဏ္နဲ႔ကိုယ္ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ သိၿပီး လုပ္ႏိုင္မွ တကယ္ စစ္မွန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈ ျဖစ္မယ္။

ကိုယ္ ဘာကို ေရြးခ်ယ္မယ္ ဆိုတာ ကိုလည္း ကုိယ္ပဲ လုပ္ယူရမယ္။ ဖန္တီးယူရ မယ္ေနာ္။ ဒီ ႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုကို ေရြးပါ ဆိုတာ တကယ္ စစ္မွန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မဟုတ္ဘူး။ ကန္႔သတ္ ထားတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ဟာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ အတုပဲ ျဖစ္တယ္။


ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္း မရွိရင္

ေရြးခ်ယ္တာကို မလုပ္ရင္ လူတစ္ေယာက္ဟာ

လူအဆင့္မွာ မရွိေတာ့ဘူး။

While we are free to choose, once we have made those choices, we are tied to the consequence of those choices. We are free to take drugs or not. But once we choose to use a habit-forming drug, we are bound to the consequences of that choice. Addiction surrenders later freedom to choose.

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိတဲ့အခါမွာ ကိုယ္က တစ္ခုခုကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ ေရြးခ်ယ္မႈရဲ႕ ေနာက္က လိုက္ပါလာမယ့္ အက်ိဳးဆက္ ေတြက တြဲၿပီး ပါလာမယ္။ မူးယစ္ေဆးကို သံုးမယ္၊ မသံုးဘူး ဆိုတာ ကိုယ့္မွာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စြဲေစတတ္တဲ့ မူးယစ္ေဆးကို ကိုယ္က ေရြးခ်ယ္လိုက္ၿပီ ဆိုရင္ အဲဒီ ေရြးခ်ယ္မႈ ေနာက္က ပါလာတဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြနဲ႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔မိၿပီ။ စြဲေနတာဟာ ေနာက္ပိုင္း လြတ္လပ္မႈကို အဆံုးရွံဳး ခံလိုက္တာပဲ။ စြဲသြားရင္ လြတ္လပ္မႈ မရွိေတာ့ဘူး။

  • In nameless ways be good and kind,
  • But never force the human mind.

နာမည္တပ္လို႔ မရတဲ့ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေကာင္းတာကို လုပ္ပါ၊ စာနာပါ၊ ၾကင္နာပါ။ ဒါေပမယ့္ လူ႔စိတ္ဓါတ္ ကိုေတာ့ အတင္းအက်ပ္ အႏိုင္မယူပါနဲ႔။

မယံုခ်င္တာကို အတင္း ယံုခိုင္းတယ္၊ မလုပ္ခ်င္ တာကို အတင္း လုပ္ခိုင္းတယ္၊ မေထာက္ခံ ခ်င္တာကို အတင္း ေထာက္ခံခိုင္းတယ္၊ ကိုယ့္ အယူအဆနဲ႔ မတူတဲ့သူကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႏွိပ္စက္တယ္။ ေခတ္ အဆက္ဆက္ အဲသလို လုပ္ခဲ့ၾကတယ္၊ အခုေခတ္လည္း လုပ္ေနၾက တုန္းပဲ။

  • Freedom and reason make us men;
  • Take these away, what are we then?

လြတ္လပ္မႈနဲ႔ အေၾကာင္းအက်ိဳး ကိုက္ေအာင္ စဥ္းစား ေတြးေခၚႏိုင္ စြမ္းက ဒို႔ကို လူျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတယ္။ အဲဒါေတြကို ဖယ္ရွားလိုက္ရင္ ငါတို႔က ဘာလဲ…။

အေၾကာင္း အက်ိဳး ကိုက္ေအာင္ စဥ္းစား ေတြးေခၚ ႏိုင္စြမ္း ရွိမွလည္း လြတ္လပ္မႈ ရွိမယ္။ အေၾကာင္း အက်ိဳးကိုက္ေအာင္ မေတြးႏိုင္တဲ့ သူမွာ ဘယ္လို လြတ္လပ္မႈမ်ိဳး ရွိမလဲ။ မယံုသင့္တာေတြ၊ သဘာ၀ မက်တာေတြကို ယံုေနတဲ့ သူေတြဟာ လြတ္လပ္မႈ မရွိတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အေၾကာင္း အက်ိဳး ကိုက္ေအာင္ ေတြးေခၚတတ္တဲ့ သူေတြ၊ စဥ္းစားတတ္တဲ့ သူေတြ ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္း အက်ိဳး မကိုက္တာ ေတြကို ယံုေအာင္ လုပ္လိုက္မယ္၊ သဘာ၀ က်က် မစဥ္းစား တတ္ေအာင္ လုပ္လိုက္မယ္ ဆုိရင္ သူ႔ကို မလြတ္လပ္တဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္


ကိုယ့္လြတ္လပ္မႈ မေပ်ာက္ခ်င္ရင္

သဘာ၀ မက်တဲ့ အေၾကာင္းအက်ိဳး မကိုက္တာကို

ဘယ္ေတာ့မွ မယံုဘူးလို႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ခိုင္ခိုင္မာမာ

သတၱိရွိရွိ ဆံုးျဖတ္ထားရမယ္။

ကိုယ့္ကို သူမ်ားက လွည့္စားလို႔ ရရင္ ကိုယ့္လြတ္လပ္မႈ ဆံုးရွံဳး ေနၿပီ။ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လို နည္းေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကို လွည့္စားေန သလဲ။ ဘာေၾကာင့္ သူတို႔က လူေတြကို လွည့္စားဖို႔ ဒီေလာက္ ႀကိဳးစားေနၾက သလဲ။

  • Mere animals, and just as well
  • The beasts may think of heav’n or hell.

(လြတ္လပ္မႈန႔ဲ အေၾကာင္း အက်ိဳး ကိုက္ေအာင္ စဥ္းစား ေတြးေခၚ ႏိုင္စြမ္းကို ဖယ္ရွား လိုက္ရင္ ငါတုိ႔က ဘာလဲ။) တိရစၦာန္ မွ်ပဲ။ ေကာင္းကင္ဘံု သို႔မဟုတ္ ငရဲဘံုကို ေတြးေကာင္း ေတြးမယ့္ တိရစၦာန္ အရိုင္းပဲ။

  • May we no more our pow’rs abuse,
  • But ways of truth and goodness choose.

ငါတို႔ရဲ႕ စြမ္းရည္ သတၱိေတြကို ငါတို႔ အလြဲသံုးစား မလုပ္ၾကပါ စို႔နဲ႔။ အဲဒါ လုပ္မယ့္ အစား မွန္ကန္တာ လုပ္မယ့္ လမ္းနဲ႔ ေကာင္းမြန္တာ လုပ္တဲ့ လမ္းကို ေရြးၾကပါစို႔။

ကိုယ့္ရဲ႕ စြမ္းရည္ သတၱိဆိုတာ အေၾကာင္းအက်ိဳး သဘာ၀ က်က် စဥ္းစား ႏုိင္တဲ့ စြမ္းရည္ သတၱိပဲ။ ဒါဟာ လူသားရဲ႕ အႀကီးမားဆံုး စြမ္းရည္ ျဖစ္တယ္။ ဒီစြမ္းရည္ကို အလြဲသံုးစား မလုပ္ရဘူး။ ဒီစြမ္းရည္ကို သံုးၿပီးေတာ့ပဲ မွန္ကန္တဲ့လမ္း၊ ေကာင္းတ့ဲလမ္းကို ေရြးရမယ္။ ဒီစြမ္းရည္ကို မသံုးႏိုင္ရင္ မမွန္တဲ့ လမ္းကို ေရာက္ဖို႔ မ်ားတယ္။ ကိုယ္က ကိုယ့္ဉာဏ္နဲ႔ကိုယ္ မေရြးႏိုင္ရင္ သူမ်ားက ကိုယ့္အတြက္ ေရြးေပးလိမ့္မယ္။

အေၾကာင္းအက်ိဳး ကိုက္ေအာင္ မစဥ္းစား တတ္တ့ဲ သူေတြက သူမ်ားကို ဆရာလုပ္ေန ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားပါတယ္။ လူအမ်ားစုဟာ အဲဒီလို လူေတြကို ဆရာ တင္ထားၾကတယ္။ ဆရာက အေၾကာင္း အက်ိဳး ကိုက္ေအာင္ မေတြးႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ သူ႔တပည့္က ဘယ္လို လုပ္ၿပီး အေၾကာင္း အက်ိဳး ကိုက္ေအာင္ သဘာ၀ က်ေအာင္ ေတြးႏိုင္ေတာ့ မလဲ။

ေဗဒင္ ဆရာေတြ၊ နတ္ကေတာ္ေတြ၊ ဘိုးေတာ္ေတြ၊ မယ္ေတာ္ေတြ၊ ၀ိဇၨာဆိုတဲ့ သူေတြကို ဆရာ တင္ထားၾကတဲ့ သူေတြဟာ ဘယ္လိုလုပ္ အေၾကာင္း အက်ိဳး ကိုက္ေအာင္ ေတြးႏိုင္မလဲ။ အခက္အခဲ တစ္ခု ရွိတဲ့ အခါ သဘာ၀က်တဲ့ အေျဖနဲ႔ လုပ္နည္းကို မရွာဘဲ သဘာ၀ မက်တဲ့ လုပ္နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းေနရင္ အဲဒီ အခက္အခဲဟာ ဘယ္လို အဆင္ေျပႏိုင္ မလဲ။

———-*****———-

ကဗ်ာေလးကို တစ္စု တစ္ေ၀းတည္း ျပန္ၾကည့္ရင္

  • “Know this, that ev’ry body is free
  • To choose his life and what he’ll be;
  • In nameless ways be good and kind,
  • But never force the human mind.
  • Freedom and reason make us men;
  • Take these away, what are we then?
  • Mere animals, and just as well
  • The beasts may think of heav’n or hell.
  • May we no more our pow’rs abuse,
  • But ways of truth and goodness choose.”

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက