Tuesday 11 December 2012

လြတ္ေျမာက္တဲ့ စိတ္အေၾကာင္း



စိတ္ကေလး လြတ္သြားဖို႔ဆိုတာ လြတ္ေျမာက္တဲ့စိတ္ရဖို႕ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္ဘူး
မရင့္က်က္ေသးရင္ ရင့္က်က္ဖို႕အေၾကာင္းတရားေတြ ကိုယ့္မွာ လို္ေနေသးတယ္
အဲဒီအေၾကာင္းတရားေတြက ဘာေတြလဲဆိုရင္...
    နံပါတ္တစ္ ကိုယ့္မွာ လမ္းၫႊန္မႈ ဂိုက္လိုင္းေပးႏိုင္တဲ့ မိတ္ေကာင္း၊ ေဆြေကာင္းေတြလိုမယ္။
    နံပါတ္ႏွစ္    ကိုယ့္မွာ ကိုယ္က်င့္တရား ျပည့္စံုဖို႔လိုမယ္။
    ( ဥပမာ-ရဟန္းဆိုရင္ ရဟန္းေတြက်င့္ရမည့္ ကိုယ္က်င့္သီလ၊ ကိုယ္က်င့္တရားေတြလိုမယ္။
    နံပါတ္သံုး    ကထာ (သို႔မဟုတ္) စကား (၁၀) မ်ိဳး သူမ်ားဆီက ၾကားဖို႔လိုမယ္။
    ေဆြးေႏြးေျပာၾကားဖို႔အတြက္ စကားဆိုတာ အင္မတန္မွ ထိေရာက္ပါတယ္။
    ဒီစကားေတြကိုသာ နားေထာင္ရင္ မရင့္က်က္ေသးတဲ့စိတ္က ရင့္က်က္လာမယ္၊
    မလြတ္ေျမာက္ေသးတဲ့ စိတ္က လြတ္ေျမာက္လာမယ္။
    ဘာစကားေတြ နားေထာင္ရမလဲဆိုေတာ့...
၁။ အပိၸစၧ ကထာ - ေလာဘဆိုတာ မထားရဘူးဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြ မ်ားမ်ားနားေထာင္ရမယ္။
၂။ သေႏ ၱာကထာ - ရိွတာေလးနဲ႕ ေရာင့္ရဲရမယ္ဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြ မ်ားမ်ားနားေထာင္ရမယ္။
၃။ အသံသဂၢကထာ - ကိေလသာေတြနဲ ့ စိတ္နဲ႔ မေရာေႏွာရဘူး။
တြယ္တာျငိကပ္မႈေတြနဲ ကင္းကြာလြတ္လပ္ေအာင္ေနရမယ္ဆိုတဲ့
ေနနည္းေတြနဲ ေျပာျပတဲ့ စကားေတြကို မ်ားမ်ား နားေထာင္ရမယ္။
ဒီစကားေတြဟာ သိပ္ျပီးေတာ့ အေရးၾကီးတယ္။ မေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ဖယ္ရွားျပီး၊
 ေကာင္းတဲ့ဘက္ကို က်င့္ၾကံပြားမ်ားဖို႕စိတ္ကို ေမြးျမဴရမယ္။
အဲဒါေတြကိုေမြးဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ့စကားေတြကို မ်ားမ်ားနားေထာင္ေပးရမယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ စကားဆိုတာ အင္မတန္မွ တန္ဖိုးရိွပါတယ္။
တရားနာလိုက္လို႔ဆိုရင္ တရားနာလိုက္လို႕ ရတဲ့အသိေလးက ကိုယ့္ကို အမ်ားၾကီးေျပာင္းလဲသြားေစတယ္။
ဒီစကားေတြဆိုတာလဲ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းဆီသြားမွ ဒီလုိစကားမ်ိဳးၾကားရမွာ။
 ဒီျပင္လူဆီသြားလို႕ ဒီစကားမ်ိဳးၾကားရမွာမဟုတ္ဘူး။
ကုန္သည္ပြဲစားဆီသြားရင္ အေရာင္းအ၀ယ္ကိစၥပဲၾကားမယ္။
သူခိုး ဓားျပ ဆီသြားရင္ တိုက္မယ္ ခိုက္မယ္ဆုိတဲ့ စကားပဲၾကားရမယ္။
သူေတာ္ေကာင္းနဲ႔ေပါင္းတဲ့အခါမွ ဒီစကားမ်ိဳး ၾကားရမွာပါ။
    ၄။ သီလ ကထာ - ကိုယ္က်င့္တရားနဲ ပတ္သက္တဲ့ စကားေတြ မ်ားမ်ားနားေထာင္ရမယ္၊
         မ်ားမ်ားေျပာေပးရမယ္။
    ၅။ ပရိေ၀က ကထာ - တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္မႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည္႔ စကားမ်ားမ်ားနားေထာင္ေပးရမယ္။
         လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုယ္လြတ္စိတ္လြတ္ တရားေပၚမွာသာ စိတ္ၫြတ္ျပီးေတာ့ေနတဲ့
         အေနအထားမ်ိဳးကိုရွင္းလင္းေျပာၾကားတဲ့ စကားေတြကိုသာ နားေထာင္ရမယ္။
    ၆။ သမာဓိ ကထာ - စိတ္ဓာတ္တည္ျငိမ္မႈနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ စကားေတြမ်ားမ်ားနားေထာင္ရမယ္၊
         မ်ားမ်ားေျပာေပးရမယ္။
    ၇။ ပညာ ကထာ - ပညာနဲ ပတ္သက္တဲ့စကား။
    ၈။ ၀ိမုတၱိ ကထာ - စိတ္ရဲ့ လြတ္ေျမာက္မႈနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ စကား။
    ၉။ ၀ိမုတၱိ ညာနဒႆန ကထာ - လြတ္ေျမာက္ျပီး ရတဲ့ အသိဥာဏ္နဲ ့ပတ္သက္တဲ့ စကား။
    ၁၀။ ေနာက္တစ္ခုက ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈလိုအပ္တဲ့ ၀ီိရိယနဲ ့ပတ္သက္တဲ့စကားေတြ မ်ားမ်ားနားေထာင္ရမယ္။ မ်ားမ်ားေျပာေပးရမယ္။
အဲဒါကို ကထာ (၁၀) မ်ိဳးလို႕ေခၚတယ္။ အဲဒီစကား (၁၀)မ်ိဳးကိုသာ ၾကားေနရရင္ မရင့္က်က္ေသးတဲ့စိတ္ေတြ ရင့္က်က္ေစတယ္။


မလြတ္ေျမာက္ေသးတဲ့ စိတ္ေတြလြတ္ေျမာက္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကထာ (၁၀)မ်ိဳးကို မၾကာခဏ နားေထာင္ေပးရပါမယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဒီ(၅)ခ်က္ဟာ အေရးၾကီးတယ္ဟု ေဟာၾကားခဲ့တယ္ ။ အဲဒီအခ်က္ေတြကေတာ့ -
၁။    ကိုယ့္မွာ မိတ္ေကာင္း၊ ေဆြေကာင္းေတြရိွရမယ္။
၂။     ကိုယ့္မွာ ကိုယ္က်င့္သီလရိွရမယ္။
၃။     ကထာ (သို႔မဟုတ္) စကား (၁၀) မ်ိဳး နားေထာင္ရမယ္။
၄။    လံုးလ၀ိရိယရိွရမယ္။
၅။    အသိပညာရိွရမယ္တို ့ျဖစ္တယ္ ။
ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ၀ီရိယပညာေတြ လိုအပ္တယ္။ အကုသိုလ္ေတြျဖစ္လာရင္ ဖယ္ရွားပစ္ဖို ့ ၾကိဳးပမ္းရမယ္။
ဘာအတြက္ၾကိဳးပမ္းရမလဲဆိုေတာ့ ကုသိုလ္ေတြမျဖစ္ေသးရင္ ျဖစ္လာေအာင္ၾကိဳးပမ္းရမယ္။ အဲဒီ ၾကိဳးပမ္းမႈ (၂)မ်ိဳးနဲ ျပည့္စံုရမယ္။

ေမတၱာဟူသည္ ညီမွ်ၿခင္း



ေမတၱာ၏ အေၿခခံသည္ ကိုယ္ခ်င္းစာ၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားကသာလွ်င္ ေမတၱာတရားကို ေမြးဖြားေပးၿပီး
ေတာ့ ‘ ေမတၱာဟူသည္ ညီမွ်ၿခင္း အဓိပၸာယ္ကုိ ေပၚေပၚလြင္လြင္ ေဖာ္ေဆာင္ပါလိမ့္မယ္။ လုိလွ်င္ကူ၊ မလုိလွ်င္ ၿငဴစူ၊ တစ္ဖက္ ကူသလိုလုိႏွင့္ ကုိယ့္ဘက္ အရခ်ဴေနတာ ေမတၱာမဟုတ္ပါ။။
တစ္ေန႔သုံးခါ၊ အုိးတစ္ရာ၊ ခ်က္ကာ ေကြ်းထမင္း
ႏုိ႔တစ္ညွစ္စာ၊ ၾကိမ္သုံးခါ၊ ေမတၱာပို႔လႊတ္သြင္း
ဤႏွစ္ဦးတြင္၊ ေမတၱာရွင္၊ သာပင္သာဘိၿခင္း။

အုိးတစ္ရာနဲ႔ ထမင္းခ်က္ၿပီး တစ္ေန႔သုံးခါ ေကြ်းေမြးဒါနၿပဳၿခင္းထက္…တစ္ေန႔သုံးခါ ႏုိ႔တစ္ညွစ္စာ
ေမတၱာပို႔ၿခင္းက ပိုၿပီးစြမ္းအားၾကီးတယ္လုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္။

ေမတၱာစိတ္ဆုိတာ..သတၱ၀ါခပ္သိမ္းတုိ႔အေပၚ ႏွလုံးစိတ္၀မ္းၿငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္တာ၊
ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းေစခ်င္တာ၊ မၿငဴမစူ ၾကည္ၿဖဴတာ၊ ဆင္းရဲကင္းစင္ ခ်မ္းသာေစခ်င္တာ၊
အထင္ေသးအၿမင္ေသး မခန္႔ေလးစားမလုပ္တာ၊ မိမိကုိယ္ႏွင့္ အမွ်ထားတာေတြဟာ ေမတၱာစိတ္ပါပဲ။
မိမိ၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားသမီးအေပၚထားေသာ ေမတၱာစိတ္မ်ိဳးၿဖင့္ သတၱ၀ါအားလုံးႏွင့္ သင့္တင့္မွ်တေအာင္ ဆက္ဆံတက္ပါလွ်င္ သူ႔မွာ ၿဖစ္ေပၚေနေသာ ရာဂ ေဒါသ စတဲ့ ကိေလသာမ်ား၊
အကုသုိလ္မ်ားကိုပင္ ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္ေပးႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး



ဗုဒၶဘာသာ့ ကထာ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္



သဗပါပႆ အကရဏံ၊ ကုသလသ ဥပသမၸဒါ
သ စိတၱ ပရိေယာ ဒါပနံ၊ ဧတံ ဗုဒၶန သာသနံ။

၁။ အတု႔ံအလွည့္ကုိ ၿဖစ္ေစတတ္သၿဖင့္ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် လုံး၀မၿပဳက်င့္သင့္။
၂။ အတုံ႔အလွည့္မွ ကင္းေ၀းေစသၿဖင့္ ေကာင္းမႈကုိကား မေနမနားၾကိဳးစားသင့္၏။
၃။ အမွားအမွန္အတုိင္း ထုိးထြင္းသိသာလာေစရန္ မိမိစိတ္အၿဖဴစင္ဆုံးၿဖစ္ေအာင္ ၿပဳၿပင္သင့္၏။
          ဤစကားေတာ္ သုံးခြန္းကား  ဘုရားရွင္တုိင္း ေဟာၾကားေသာ အဆုံးအမမ်ားတည္း။
          ဗုဒၶဟူသည္ အမွန္တရားသစၥာကုိ ထုိးထြင္းသိေသာ အၿမတ္ဆုံးလူသားတည္း။ ဘာသာဟူသည္  ထုိသိသူက အရွိအတုိင္း ေဟာၾကားေသာ စကားတည္း။

          ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဟူသည္ ထုိသူ၏စကားကုိ စိတ္ၿဖင့္လည္းလုိက္စား၊ ႏႈတ္ဖြင့္လ်က္ကလည္းလုိက္စား၊ ကုိယ္ထိ လက္ေၿမာက္လည္း လုိက္စားေနၿခင္းတည္း။
ငါတုိ႔ဗုဒ ၀ါဒကား..
(၁) မေကာင္းမႈမၿပဳလင့္ - မေကာင္းဥာဥ္မ်ား အားအင္ကုန္ခန္းသြားရန္အတြက္။
(၂) ေကာင္းမႈမွန္ကၿပဳက်င့္ - ေကာင္းဥာဥ္မ်ား ထြန္းကားသည္ထက္ ထြန္းကားလာရန္အတြက္။
(၃) စိတ္ကိုၿဖဴစင္စြာထား - အရာရာကုိ အရွိအရွိအတုိင္း ထုိးေဖာက္ၿမင္သိရန္အတြက္။
ထုိစကားေတာ္ သုံးခ်က္လွ်င္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ခဲ့၏။ " မေကာင္းမႈေရွာင္၊ ေကာင္းမႈေဆာင္၊ ၿဖဴေအာင္ စိတ္ကိုထား" ဆုိၿပီးလည္း အလြယ္တကူမွတ္ယူႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔စဥ္လ်က္ သင္သည္ သူ႔အသက္ သတ္ၿခင္း၊ သူ႔ဥစာကုိ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးၿဖင့္ မတရားရယူၿခင္း။ သူတစ္ပါးးလင္သားႏွင့္ သားမယားမ်ားကို ငါေပ်ာ္ပါးရၿပီးေရာၿဖင့္ ဖ်ားေယာင္းေပါင္းသင္းၿခင္း။ လိမ္ညာစကားမုသားဆုိၿခင္း၊ ကာမဒုကၡၾကီးမ်ား၏ၿဖစ္စဥ္ကို မႈးယစ္ေဆးသုံးအေမ့ေကာက္ထားၿခင္း ဟူေသာ သူတစ္ပါး၀ါဒကုိ အတုယူကာ မေကာင္းရာဘက္ လက္သြက္ေနေသာ္....
          သင့္လုပ္ရပ္ ဘုရားလည္းမၾကိဳက္၊ အမ်ားလည္းမၾကိဳက္ ေခ်။ ထုိမေကာင္းမႈတန္းလန္းၾကီးၿဖင့္ သင္ ဗုဒၶဘာသာစစ္ မၿဖစ္ေခ်။
          တစ္ဖန္ ထုိထုိမေကာင္းက်င့္တုိ႔မွကား ကင္း၏။ ထုိကင္းၿခင္းသည္ မေတြ႔ေသး၍သာကင္းၿခင္း၊ မသတ္ရဲ၍သာကင္းၿခင္း၊ မလုပ္၀ံ႔၍သာကင္းၿခင္းမ်ိဳး စသည္ၿဖစ္ေနေသာ္ ေကာင္းရာဘက္ ေၿခဦးမသက္ႏုိင္ေသးၿပီ၊
          မည္သူႏွင့္ေတြ႔ေတြ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ႏွင့္ တစ္ကုိယ္ခ်င္းစာနာေထာက္ထားၿခင္း၊
          တန္းတူေတြ႔ေသာ္ မာန္ကုိႏွိမ့္ခ်ဖက္ၿပိဳင္မႈကင္းပေစၿခင္း၊
          ကုိယ့္ထက္သာတာေတြ႔ေသာ္ ၀မ္းေၿမာက္မႈကုိၿပ မရႈဆိတ္မႈ ကင္းပေစၿခင္း၊
          ကုိယ့္ထက္ေအာက္က်ေတြ႔ေသာ္ ၀မ္းနည္းမႈကုိၿပ မနာလုိမႈ ကုိကင္းပေစၿခင္း၊
 ထုိေလာကပါလ တရားမ်ား စိတ္၀ယ္သြင္းထားေပးမွသာ ေကာင္းရာဘက္ခရီးသက္ေစမည္။
(က) ေမတၱာ၊ ဂရုဏာ၊ မုဒိတာဓ ဥေပကၡာဟူေသာ  အထက္ပါအၿမတ္ရေသာ ေနနည္းေလးမ်ိဳးတုိ႔သည္ ေလာကၾကီးကုိ မပ်က္စီးေစရန္ အေစာင့္အေရွာက္မ်ားတည္း။
(ခ) မေကာင္းမႈၿပဳက်င့္ရမည္ကုိ လူတို႔ၿမင္မည္ ၾကားမည္ကုိ ရွက္တက္ၿခင္း၊ မိမိလည္းေနာင္ၿပန္လည္ခံရဦးမည္ကိုေၾကာက္တက္ၿခင္းမ်ားလည္း ေလာကၾကီးကုိ မပ်က္စီးေစရာ၏ အရင္းခံၿဖစ္၍ ေလာကပါလတရားပင္ ဆုိရ၏။
ထုိႏွစ္မ်ိဳးထြန္းကားေနမွသာ...
မေကာင္းဥာဥ္ပ်က္ ေကာင္းဥာဥ္ဘက္ ဆက္ထြက္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္း တစ္ေယာက္အၿဖစ္ အမည္ခံထုိက္ပါေခ်သည္။
ထုိသူသည္ ဘာမဆုိ အနစ္နာခံရန္ မခဲယဥ္းေတာ့ေသာေၾကာင့္၊ ထုိသူသည္ ဘာမဆုိအနစ္နာခံရန္ မခဲယဥ္းေတာ့ေသာေၾကာင့္၊ ထုိသူသည္ ဘာမဆုိ ကူညီရုိင္းပင္းၿခင္း၊ ရက္ေရာၿဖင္း ထင္းလင္းရွိေသာေၾကာင့္၊
သုိ႔တေစလည္း သင္၏ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံၿခင္း၊ ေပးကမ္းရက္ေရာၿခင္းမ်ားကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ သင့္ေစတနာကို အလဲြသုံးစားလုပ္သူမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္မိေသာ္ကား ေရွာင္လဲြေက်ာေပးလ်က္က ထြက္ခဲ့ေလ။ မီးေလာင္တြင္းၾကီး၏ အထဲထင္းေၿခာက္ ပစ္ၾကဲၿခင္းၿဖင့္ သင့္၌ ဘာမွ်အက်ိဳးမရွိသည္ကုိ သတိၿပဳပါေလ။
          ဘုရားရွင္၏ ပါရမီၿဖည့္ဘ၀ ႏုစဥ္ကာလတုန္းက...
(က) ပုဂိၢဳလ္ကုိလည္း အယုတ္အလတ္ အၿမတ္မေရႊးေပးစြန္႔၏။
(ခ) ၀တၳဳကုိလည္း အယုတ္အလတ္ အၿမတ္မေရႊး ေပးစြန္႔၏။
(၃) ေတာင္းတုိင္းလည္း ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲေလ့ရွိ၏
          ထုိအေလာင္းေတာ္ထုံး ႏွလုံးမႈလ်က္ကသာ ဥာဥ္ေကာင္းဘက္ဆက္ရာ၏။ တစ္ဖန္ေကာင္းမႈကုိကား ၿပဳက်င့္ေနပါ၏။ သုိ႔တေစလည္း..စိတ္၀ယ္ ရာဂ၊ ေဒါသ စေသာညစ္ေပမႈမ်ား ေသာင္းက်န္းေနေသာ္ သင္ကား ဗုဒၶဘာသာ၏ သားေကာင္း သမီးလွ အမည္မရထုိ္က္ေသးေခ်။
          လက္ကသာ ဒါနမႈၿပဳ၏။ စိတ္မွ ငါ- ငါ့ဥစၥာဟူေသာ ဒိဌိ ႏွင့္ တဏွာမဆဲြႏုတ္ေသာ္..
          ကုိယ္ႏႈတ္ကသာ သီလေစာင့္၏၊ စိတ္မွကား ေတာၾကံ ေတာင္ၾကံ ၾကံစည္ေနေသာ္..
          ပါရမီဟူေသာ စကားႏွင့္ အလြန္ပင္ အလွမ္းကြာေ၀းလွေခ်ေသး၏။ စိတ္၏ၿဖဴစင္ရာသုိ႔ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္လည္း အလွမ္းေ၀းလွေခ်ေသး၏။
          စင္စစ္ ကုိယ္စြန္႔၍ စိတ္မလြတ္ၿခင္း၊ ကုိယ္ထိန္းလ်က္က စိတ္မေစာင့္စည္းၿခင္း ဒါနတုိ႔သည္ ေကာင္းမႈဆုိရေသာ္လည္း ေကာင္းသန္႔ကား မဟုတ္ေခ်။ စိတ္မစင္ၾကယ္ေသာ ေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးေပးသည္ သဲက်မုန္႔ေကာက္၀ါးရသည့္ပမာ သန္႔ၿပန္႔စင္ၾကယ္ ေသာအရသာ မေပၚလြင္လွေသာေၾကာင့္...
          ထုိစြန္႔လြတ္မႈဒါန ႏွင့္ ေစာင့္စည္းမႈသီလတုိ႔ကုိ အရင္းတည္၍..
(က) ပါရမီအဆင့္ဆင့္တုိ႔ၿဖင့္ မိမိစိတ္မိမိရင့္က်က္ေအာင္ မၿပဳၿပင္ရေသးေသာ္...။
(ခ) ဥာဏ္စဥ္ အဆင့္ဆင့္တုိ႔ၿဖင့္ မိမိစိတ္ မိမိ ၿဖဴစင္ေအာင္ မေဆာင္ႏုိင္ေသးေသာ္...
          သင့္ကုိယ္သင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတစ္ေယာက္ပါဟူ၍ ၀န္မခံသင့္ေသးၿပီ။
          အကယ္တိတိ သင့္ရွိသဒါၵ၊ဆႏၵ၊ ၀ီရိယဟူသည့္ အယုံၿပင္းၿခင္း၊ အားထုတ္လုိၿခင္း၊ အရဲပုိၿခင္းသုံးမ်ိဳး မထက္ၿမက္ေသး၍ ထုိစိတ္ၿဖဴစင္ ရင့္က်က္မႈအပုိင္းအထိ မတက္ႏုိင္ခဲ့ပါေသာ္လည္း ငါလုိေသးသည္ဟုေသာ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ မွတ္ခ်က္အေတး အေရးေပးလ်က္က အလယ္တန္းအဆင့္ ေကာင္းမႈၿပဳက်င့္မႈေခၚ သူေတာ္ေကာင္းၿပဳ အလုပ္မ်ားေလာက္ေတာ့ ၾကိဳးစားသင့္ပါသည္။
          အကယ္တိတိ သင့္ရွိယုံၾကည္ခ်က္ သဒၵါအင္အား၊ ေကာင္းမႈၿပဳလုိသည့္ ဆႏၵအင္အား၊ ရဲတင္းစြာၾကိဳးစားလုိမႈ၊ ၀ီရိယစြမ္းအားမ်ားေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပစၥည္းဓန စသည့္အၿခံအရံအားမ်ားက မလုံေလာက္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မတက္သာေသးလွ်င္ ငါကားလုိသထက္လုိ ေသးသည္ဟူေသာ မွတ္ခ်က္ၿပဳကာ ေအာက္တန္းအဆင့္ မေကာင္းမႈ မၿပဳက်င့္ေတာ့ရန္ကုိကား ၾကိဳးစားသင့္ပါသည္။
          ထုိေအာက္အဆင့္မွ် မၾကိဳးစားႏုိင္ေသာ္ လူၿဖစ္ဖုိ႔ရန္ပင္ မလြယ္ကူပါၿပီ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေကာင္းတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ဖုိ႔ကား သာ၍ သာ၍ ေ၀းကြာသြားေခ်ၿပီ။
           ဘုရားရွင္သည္ အေလာင္းေတာ္ ဘ၀ကပင္ ေအာက္တန္းအ        ဆင့္မေရာက္ခဲ့ပါေခ်။ အာရုံမွားသၿဖင့္ တိရစာၦန္ဘ၀လားရေသာ္မွလည္း ငုံးမင္းၾကီး၊ ေဒါင္းမင္းၾကီးစေသာ  အထက္တန္းစား ခ်ည္းၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။
          ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆုိၿပီး သင္ ငရဲသြားရေသာ္ဘာသာ၀င္ မစစ္ေသး၍တည္း။
          ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆုိၿပီး သင္ေအာက္တန္းစားၿပိတၱာ တိရစာစာၦန္ၿဖစ္ေနေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာဆုိၿပီး လူ႔ဘ၀အေၿခမဲ့ အေနမဲ့ၿဖစ္ေနေသာ္လည္းေကာင္း သင္၏ ဘာသာ၀င္ကတ္ၿပားသည္ အစစ္မဟုတ္ေသး၍ တည္း။
          ဘုရားႏွင့္ေနာက္ပါ အရိယာသာ၀ကတုိ႔သည္ အထက္ အထက္သုိ႔သာ လားၾကာေတာ္မႈၾကပါ၏။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမည္ခံလ်က္ ဗုဒၶ၏အဆုံးအမစကားအတုိင္း မက်င့္ၾကံ ၍အပါယ္လားရပါေခ်ေသာ္ ေၿခရာထပ္သားဟူ၍ မဆုိသင့္ေတာ့ၿပီ။
 သည္စကားသုံးခြန္း လုိက္နာၿခင္းၿဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အၿဖစ္ ခံယူပါ
သဗပါပႆ အကရဏံ၊ ကုသလသ ဥပသမၸဒါ
သ စိတၱ ပရိေယာ ဒါပနံ၊ ဧတံ ဗုဒၶန သာသနံ။
သဗပါပႆ - မေကာင္းမႈအားလုံးကုိ၊ အကရဏံ - မၿပဳက်င့္ၿခင္းလည္းေကာင္း။
ကုသလသ - ေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကုိ၊ ဥပသမၸဒါ- ၿပည့္စုံေစၿခင္းလည္းေကာင္း၊
သ စိတၱ ပရိေယာ ဒါပနံ - မိမိစတ္ကုိ အဆုံးအထိ ၿဖဴစင္ေစၿခင္းလည္းေကာင္း (၀ါ) အၿဖဴစင္ဆုံးထားရွိၿခင္းလည္းေကာင္း၊
ဧတံ - စကားေတာ္ သုံးခြန္းေပါင္းသည္..
ဗုဒၶနံ- ဘုရားရွင္တုိင္းတုိ႔၏ သာသနံ - အဆုံးအမေတာ္ေပတည္း။
                                                               မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
        ဗုဒၶဘာသာ့ ကထာ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ ဆုိၿပီး ေခါင္းစဥ္ေပးထားမိခဲ့ပါသည္။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ဗုဒၶဘာသာ့ ကထာ စာအုပ္၏ အစပုိင္း ႏွင့္ အဆုံးပုိင္းမွ် ေရႊးခ်ယ္ေကာက္ႏႈတ္ထားၿခင္းၿဖစ္သည္ကုိ ဦးစြာ ၀န္ခံပါသည္..။ဓာတ္ပုံကုိ ၿမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွ ထုတ္ယူသုံးစဲြထားပါသည္။
          စာအုပ္၏ အလယ္စာသား မ်ားသည္ လည္းလြန္စြာ ေကာင္းမြန္လွပါသည္ တန္ဖုိးရွိ ေသာ ဆုံးမၾသ၀ါဒမ်ားကုိလည္း ေတြ႔ၿမင္ႏဳိင္ပါသည္..။ တစ္အုပ္လုံးဖတ္ႏုိင္သူအတြက္ ပိုမုိၿပီး အက်ိဳးရွိမည္ဟု ထပ္ေလာင္း တုိက္တြန္းလုိက္မိပါသည္..။
စာဖတ္သူ မ်ား ခ်မ္းသာ ကုိယ္စိတ္ၿမဲၾကပါေစ.....
                                            ေမတၱာၿဖင့္
                                                               ပူေဇာ္သူ----        ၿငိမ္းေအးထြန္း.

Tuesday 27 March 2012

" အမွ် ဘာေၾကာင့္ယူရတယ္ "

ရြာဦးေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံ၊
ဒုိးဒုိးေဒါင္ေဒါင္ညံ။
ေခါင္းေလာင္းသံ ငါတုိ႔ၾကား၊
အမွ်ယူစုိ႔လား။


အမွ်ဘာေၾကာင့္ ယူရတယ္
ကုသုိလ္ရဖုိ႔ကြယ္။
ကုသုိလ္သည္ ဘယ္မွာလဲ၊
ေခါင္းေလာင္းထုိးေနဆဲ။

အလြန္တရာေလးနက္တဲ့ပ႒ာန္း စတဲ့အဘိဓမၼာက်မ္းေတြ၊ နိကာယ္အရပ္ရပ္ေတြကုိ
ပုိ႔ခ်သင္ၾကားေနတဲ့ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ ဓမၼစာေပသင္ တန္းရဲ႕သုံးႏွစ္ပတ္
လည္အျဖစ္က်င္းပတဲ့ပြဲမ်ိဳးမွာ ၾသဝါဒစကားမိန္႔ၾကားဖုိ႔
ေလွ်ာက္ထားတယ္ဆုိပါမွ ဘာျဖစ္လုိ႔ခုလုိ မူလတန္းကေလးေတြ အတြက္ျပဌာန္းထားတဲ့
မူလတန္းဖတ္စာထဲက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ လာရြတ္ေနရတာလဲလုိ႔
ေတြးေကာင္းေတြးမိလုိက္ေလမလားပါ။ ေနာက္ၿပီး ဒုိ႔ကုိမ်ား မူလတန္းအရြယ္
သူငယ္ႏွပ္စား ထင္ၿပီး ေစာ္ကားေမာ္ ကားလုပ္ေလသလားလုိ႔
ေတြးေကာင္းလည္းေတြးေလမလားပါ။ ဟုတ္တယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကုုိ ဦးဇင္းတုိ႔ငယ္ငယ္
တတိယတန္းလား။ စတုတုတၴတန္း လားေတာ့ တိတိက် က်မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
ျမန္မာဖတ္စာစာအုပ္ထဲ မွာ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။
ဒီကဗ်ာေလးထဲကပဲ စာပုိဒ္တစ္ပုိဒ္ကုိယူၿပီး ဟုိတေန႔ကပဲ “ေခါင္းေလာင္းသံ
ငါတုိ႔ၾကား” ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စာတစ္ပုဒ္ ေရးျဖစ္လုိက္ေသးတယ္။
ဒီထဲကတခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဖတ္ၿပီးေကာင္းဖတ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မယ္။
အဲဒီေဆာင္းပါးထဲမွာေတာ့ အသက္အရြယ္ေလးေတာ္ေတာ္ရလာေတာ့ ဇရာဆုိ တဲ့လက္နဲ႔
ထုိးႏွက္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ နာက်င္မႈ (ဗ်ာဓိ) သံစဥ္ထြက္လာတဲ့အေၾကာင္းကုိ
ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေဆာင္းပါးေရးေနရင္းပဲ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔
ပတ္သတ္တဲ့တျခားေတြးေတာစရာေလးေတြလည္း စိတ္ထဲေပၚလာလုိ႔
အနည္းအက်ဥ္းခဲ်႕ၿပီးေတြးျဖစ္ခဲ့တယ္။

အဲဒီလုိေတြးခဲ့တဲ့အေတြးက ဒီေန႔ ဒီမွာေျပာလုိတဲ့အေၾကာင္းအရာနဲ႔
ဆက္စပ္ေနတယ္ထင္မိလုိ႔ ဒီေနရာမွာနည္း နည္းေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ကဗ်ာေလးထဲမွာ “ေခါင္းေလာင္းသံ ငါတုိ႔ၾကား၊ အမွ်ယူစုိ႔လား”လုိ႔ပါတယ္။ ဒါ
ျမန္မာ႐ုိးရာဓေလ့နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။ ဦးဇင္းတုိ႔ငယ္စဥ္က ရြာဦးေက်ာင္းမွာ
ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့ေခါင္းေလာင္းႀကီးေတြရွိတယ္။ မင္းျဖဴမွန္မွန္ေျပာလုိ႔
ဆုိၾကတဲ့ အေလးခ်ိန္ ငါးေသာင္း ငါးေထာင္ ငါးရာ ငါးဆယ္ ငါးပိႆာ
အေလးခ်ိန္ရွိတယ္လုိ႔ဆုိတဲ့ မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းႀကီးေလာက္
မႀကီးမားေပမယ့္ ေရႊတိဂုံဘုရားကုန္းေတာ္ ရာဟု ေထာင့္ကဓမၼာ႐ုံထဲမွာ
ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ေခါင္းေလာင္းႀကီးေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္ထင္တယ္။
ရြာေက်ာင္းမွာ အဲဒီေခါင္းေလာင္းမ်ဳိး သုံးေလးလုံး ရွိတယ္။

ညစဥ္ညတုိင္း ၇ နာရီေလာက္အခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္အပါအဝင္
ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ေက်ာင္းသားကုိရင္အားလုံး ဘုရားဝတ္ၾကတယ္။
ဝတ္မ တက္မီမွာ အခ်က္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ အဲဒီေခါင္းေလာင္းႀကီးေတြကုိထုိးႏွက္တယ္။
ေခါင္းေလာင္းသံကုိ တစ္မုိင္ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္မုိင္ေလာက္က အထိ ၾကားရတယ္။

အဲဒီလုိေခါင္းေလာင္းႀကီးေတြထုိးႏွက္ရင္ ရြာဦးေက်ာင္းက
ဝတ္တက္ၾကေတာ့မယ္လုိ႔သိတာနဲ႔ ရြာထဲက ဘုရားတရားဝါသနာထုံတဲ့ လူႀကီး
သူမမ်ားကလည္း ကုိယ့္အိမ္က ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ဘုရားဝတ္တက္ၾကတယ္။
အိမ္မွာရွိတဲ့သားသမီးေတြေျမးေတြကုိလည္း ဘုရားရွိခုိးဖုိ႔
တုိက္တြန္းၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ေခါင္းေလာင္းထုိးသံက ကုသုိလ္ျပဳလုပ္ဖုိ႔
အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံလုိ ျဖစ္ေနတယ္။

Wednesday 14 March 2012

မွတ္သားမိ သမွ် (၁)


ခ်ီးမြမ္းတယ္ ကဲ႔ရဲ႕တယ္ဆိုတာ သူတစ္ပါးအလုပ္၊
သူတစ္ပါးလက္ထဲမွာရိွတယ္။

ကိုယ္႔အတြက္ အေရးအၾကီးဆံုးက ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ 
သေဘာထား မွန္မွန္နဲ႔ ကိုယ္လုပ္သင္႔တာကို လုပ္ေနဖို႔ပဲ။
အဲဒါ ကိုယ္႔လက္ထဲမွာရိွတယ္။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက


သူမ်ားေလာက္မလုပ္နိုင္လို႔လည္း
ဘာမွစိတ္ပ်က္စရာ မလိုပါဘူး။
သူမ်ားထက္ပိုလုပ္နုိင္လို႔လည္း
ဘာမွစိတ္တက္စရာ မလိုပါဘူး။
သူလည္းသူစြမ္းသေလာက္လုပ္
ကိုယ္လည္းကိုယ္စြမ္းနိုင္သေလာက္လုပ္ရံုပါပဲ။
အက်ိဳးခံစားရတဲ႔ေနရာမွာလည္း
သူမ်ားနဲ႔နိွဳင္းယွဥ္ျပီး 
စိတ္ပ်က္စရာ စိတ္တက္စရာ လံုး၀မလိုပါဘူး။
သူ႔ကံနဲ႔သူ ၊ကိုယ္႔ကံနဲ႔ကိုယ္ပါ။
လုပ္စရာရိွတာ ေအးေအးေဆးေဆးလုပ္
ခံစားစရာရိွတာေအးေအးေဆးေဆးခံစားေပါ႔။

(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)


ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ
ပု၀ါၿဖဴလား
လက္ခုလား အၿမဲစစ္။
ပ၀ါၿဖဴဆုိရင္
အညစ္အၾကး မေပေစနဲ႔ ထိန္းသိမ္း။
လက္ခုဆုိရင္
နာနာဖြတ္ေလွ်ာ္မွ ၿဖဴမယ္လုိ႔ မွတ္။
        ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ အရွင္ပညာေဇာတ


ကုိယ့္ကိုတကယ္ထိထိေရာက္ေရာက္
ႏွိပ္စက္ႏဳိင္တာ ကုိယ္ပဲရွိတယ္။
ကိုယ့္ကုိယ္ တကယ္ကူညီႏုိင္တာလည္း
ဘယ္သူရွိမလဲ၊ ကုိယ္ပဲေပါ့။

               မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္


သည္းခံတယ္ ဆိုတာ
အရာရာကို အၿပံဳးမပ်က္
ရင္ဆိုင္ရဲတဲ့ သတၱိကို ေခၚတယ္..

(ဆရာေတာ္ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ)

သူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္းကို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီးေတာ႔ ေျပာမေနပါနဲ႔။
သူမ်ားအျပစ္ကို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး ေျပာမေနပါနဲ႔။
အဲဒီလို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး ေျပာေနရင္-
အဲဒီအခ်ိန္ေတြဟာ ေကာင္းတဲ႔ေနရာမွာ မသံုးလိုက္ရတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔
ကိုယ္႔ဘ၀ဟာ တိုးတက္မွဳ ၊ရင္႔က်က္မွဳ ျဖစ္မလာနိုင္ဘူး။
If I devalue you. I devalue myself.
(သူ႔ကို ငါက တန္ဖိုးခ်လို႔ရိွရင္ ငါဟာ ငါ႔ကိုယ္ငါလည္း တန္ဖိုးခ်လိုက္ရာ 
ေရာက္သြားတယ္။)

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက(မဟာျမိဳင္ေတာရ)