Tuesday 27 March 2012

" အမွ် ဘာေၾကာင့္ယူရတယ္ "

ရြာဦးေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံ၊
ဒုိးဒုိးေဒါင္ေဒါင္ညံ။
ေခါင္းေလာင္းသံ ငါတုိ႔ၾကား၊
အမွ်ယူစုိ႔လား။


အမွ်ဘာေၾကာင့္ ယူရတယ္
ကုသုိလ္ရဖုိ႔ကြယ္။
ကုသုိလ္သည္ ဘယ္မွာလဲ၊
ေခါင္းေလာင္းထုိးေနဆဲ။

အလြန္တရာေလးနက္တဲ့ပ႒ာန္း စတဲ့အဘိဓမၼာက်မ္းေတြ၊ နိကာယ္အရပ္ရပ္ေတြကုိ
ပုိ႔ခ်သင္ၾကားေနတဲ့ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ ဓမၼစာေပသင္ တန္းရဲ႕သုံးႏွစ္ပတ္
လည္အျဖစ္က်င္းပတဲ့ပြဲမ်ိဳးမွာ ၾသဝါဒစကားမိန္႔ၾကားဖုိ႔
ေလွ်ာက္ထားတယ္ဆုိပါမွ ဘာျဖစ္လုိ႔ခုလုိ မူလတန္းကေလးေတြ အတြက္ျပဌာန္းထားတဲ့
မူလတန္းဖတ္စာထဲက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ လာရြတ္ေနရတာလဲလုိ႔
ေတြးေကာင္းေတြးမိလုိက္ေလမလားပါ။ ေနာက္ၿပီး ဒုိ႔ကုိမ်ား မူလတန္းအရြယ္
သူငယ္ႏွပ္စား ထင္ၿပီး ေစာ္ကားေမာ္ ကားလုပ္ေလသလားလုိ႔
ေတြးေကာင္းလည္းေတြးေလမလားပါ။ ဟုတ္တယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကုုိ ဦးဇင္းတုိ႔ငယ္ငယ္
တတိယတန္းလား။ စတုတုတၴတန္း လားေတာ့ တိတိက် က်မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
ျမန္မာဖတ္စာစာအုပ္ထဲ မွာ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။
ဒီကဗ်ာေလးထဲကပဲ စာပုိဒ္တစ္ပုိဒ္ကုိယူၿပီး ဟုိတေန႔ကပဲ “ေခါင္းေလာင္းသံ
ငါတုိ႔ၾကား” ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စာတစ္ပုဒ္ ေရးျဖစ္လုိက္ေသးတယ္။
ဒီထဲကတခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဖတ္ၿပီးေကာင္းဖတ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မယ္။
အဲဒီေဆာင္းပါးထဲမွာေတာ့ အသက္အရြယ္ေလးေတာ္ေတာ္ရလာေတာ့ ဇရာဆုိ တဲ့လက္နဲ႔
ထုိးႏွက္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ နာက်င္မႈ (ဗ်ာဓိ) သံစဥ္ထြက္လာတဲ့အေၾကာင္းကုိ
ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေဆာင္းပါးေရးေနရင္းပဲ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔
ပတ္သတ္တဲ့တျခားေတြးေတာစရာေလးေတြလည္း စိတ္ထဲေပၚလာလုိ႔
အနည္းအက်ဥ္းခဲ်႕ၿပီးေတြးျဖစ္ခဲ့တယ္။

အဲဒီလုိေတြးခဲ့တဲ့အေတြးက ဒီေန႔ ဒီမွာေျပာလုိတဲ့အေၾကာင္းအရာနဲ႔
ဆက္စပ္ေနတယ္ထင္မိလုိ႔ ဒီေနရာမွာနည္း နည္းေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ကဗ်ာေလးထဲမွာ “ေခါင္းေလာင္းသံ ငါတုိ႔ၾကား၊ အမွ်ယူစုိ႔လား”လုိ႔ပါတယ္။ ဒါ
ျမန္မာ႐ုိးရာဓေလ့နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။ ဦးဇင္းတုိ႔ငယ္စဥ္က ရြာဦးေက်ာင္းမွာ
ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့ေခါင္းေလာင္းႀကီးေတြရွိတယ္။ မင္းျဖဴမွန္မွန္ေျပာလုိ႔
ဆုိၾကတဲ့ အေလးခ်ိန္ ငါးေသာင္း ငါးေထာင္ ငါးရာ ငါးဆယ္ ငါးပိႆာ
အေလးခ်ိန္ရွိတယ္လုိ႔ဆုိတဲ့ မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းႀကီးေလာက္
မႀကီးမားေပမယ့္ ေရႊတိဂုံဘုရားကုန္းေတာ္ ရာဟု ေထာင့္ကဓမၼာ႐ုံထဲမွာ
ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ေခါင္းေလာင္းႀကီးေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္ထင္တယ္။
ရြာေက်ာင္းမွာ အဲဒီေခါင္းေလာင္းမ်ဳိး သုံးေလးလုံး ရွိတယ္။

ညစဥ္ညတုိင္း ၇ နာရီေလာက္အခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္အပါအဝင္
ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ေက်ာင္းသားကုိရင္အားလုံး ဘုရားဝတ္ၾကတယ္။
ဝတ္မ တက္မီမွာ အခ်က္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ အဲဒီေခါင္းေလာင္းႀကီးေတြကုိထုိးႏွက္တယ္။
ေခါင္းေလာင္းသံကုိ တစ္မုိင္ေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္မုိင္ေလာက္က အထိ ၾကားရတယ္။

အဲဒီလုိေခါင္းေလာင္းႀကီးေတြထုိးႏွက္ရင္ ရြာဦးေက်ာင္းက
ဝတ္တက္ၾကေတာ့မယ္လုိ႔သိတာနဲ႔ ရြာထဲက ဘုရားတရားဝါသနာထုံတဲ့ လူႀကီး
သူမမ်ားကလည္း ကုိယ့္အိမ္က ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ဘုရားဝတ္တက္ၾကတယ္။
အိမ္မွာရွိတဲ့သားသမီးေတြေျမးေတြကုိလည္း ဘုရားရွိခုိးဖုိ႔
တုိက္တြန္းၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ေခါင္းေလာင္းထုိးသံက ကုသုိလ္ျပဳလုပ္ဖုိ႔
အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံလုိ ျဖစ္ေနတယ္။

Wednesday 14 March 2012

မွတ္သားမိ သမွ် (၁)


ခ်ီးမြမ္းတယ္ ကဲ႔ရဲ႕တယ္ဆိုတာ သူတစ္ပါးအလုပ္၊
သူတစ္ပါးလက္ထဲမွာရိွတယ္။

ကိုယ္႔အတြက္ အေရးအၾကီးဆံုးက ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ 
သေဘာထား မွန္မွန္နဲ႔ ကိုယ္လုပ္သင္႔တာကို လုပ္ေနဖို႔ပဲ။
အဲဒါ ကိုယ္႔လက္ထဲမွာရိွတယ္။

ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက


သူမ်ားေလာက္မလုပ္နိုင္လို႔လည္း
ဘာမွစိတ္ပ်က္စရာ မလိုပါဘူး။
သူမ်ားထက္ပိုလုပ္နုိင္လို႔လည္း
ဘာမွစိတ္တက္စရာ မလိုပါဘူး။
သူလည္းသူစြမ္းသေလာက္လုပ္
ကိုယ္လည္းကိုယ္စြမ္းနိုင္သေလာက္လုပ္ရံုပါပဲ။
အက်ိဳးခံစားရတဲ႔ေနရာမွာလည္း
သူမ်ားနဲ႔နိွဳင္းယွဥ္ျပီး 
စိတ္ပ်က္စရာ စိတ္တက္စရာ လံုး၀မလိုပါဘူး။
သူ႔ကံနဲ႔သူ ၊ကိုယ္႔ကံနဲ႔ကိုယ္ပါ။
လုပ္စရာရိွတာ ေအးေအးေဆးေဆးလုပ္
ခံစားစရာရိွတာေအးေအးေဆးေဆးခံစားေပါ႔။

(ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက)


ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ
ပု၀ါၿဖဴလား
လက္ခုလား အၿမဲစစ္။
ပ၀ါၿဖဴဆုိရင္
အညစ္အၾကး မေပေစနဲ႔ ထိန္းသိမ္း။
လက္ခုဆုိရင္
နာနာဖြတ္ေလွ်ာ္မွ ၿဖဴမယ္လုိ႔ မွတ္။
        ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ အရွင္ပညာေဇာတ


ကုိယ့္ကိုတကယ္ထိထိေရာက္ေရာက္
ႏွိပ္စက္ႏဳိင္တာ ကုိယ္ပဲရွိတယ္။
ကိုယ့္ကုိယ္ တကယ္ကူညီႏုိင္တာလည္း
ဘယ္သူရွိမလဲ၊ ကုိယ္ပဲေပါ့။

               မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္


သည္းခံတယ္ ဆိုတာ
အရာရာကို အၿပံဳးမပ်က္
ရင္ဆိုင္ရဲတဲ့ သတၱိကို ေခၚတယ္..

(ဆရာေတာ္ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ)

သူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္းကို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီးေတာ႔ ေျပာမေနပါနဲ႔။
သူမ်ားအျပစ္ကို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး ေျပာမေနပါနဲ႔။
အဲဒီလို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး ေျပာေနရင္-
အဲဒီအခ်ိန္ေတြဟာ ေကာင္းတဲ႔ေနရာမွာ မသံုးလိုက္ရတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔
ကိုယ္႔ဘ၀ဟာ တိုးတက္မွဳ ၊ရင္႔က်က္မွဳ ျဖစ္မလာနိုင္ဘူး။
If I devalue you. I devalue myself.
(သူ႔ကို ငါက တန္ဖိုးခ်လို႔ရိွရင္ ငါဟာ ငါ႔ကိုယ္ငါလည္း တန္ဖိုးခ်လိုက္ရာ 
ေရာက္သြားတယ္။)

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက(မဟာျမိဳင္ေတာရ)