ေကာင္းမႈ
ဘ၀ေပါင္းစု၊ ေသာင္းအထုတြင္၊ ေကာင္းၿပဳေကာင္းေၿပာ၊ ေကာင္းသေဘာႏွင့္၊ ေကာင္းေသာႏွလုံး၊ တေၿဖာင့္သုံး၍
သက္လုံးစင္ၿဖဴ ၊ထုိသည့္သူကား၊ "ငါမႈေကာင္းမႈ၊ အစုစုကုိ၊ ဆည္းၿပဳခဲ့မိ၊ ရေတာ္ဘိ"ဟု၊ မိမိၿပဳမႈ၊ သန္႔စင္ၿဖဴ၍၊ ၿပစ္ၿမဴမေႏွာ၊ ဤသေဘာကုိ၊ေတြးေတာမိတုိင္း၊ ပီတိလွဳိင္းၿဖင့္၊ ယွက္သိုင္းရစ္လည္၊ ခ်မ္းေၿမ့ၾကည္လွ်က္၊ ဤသည္ဘ၀၊ ေနာင္ဘ၀ႏွင့္ ဘ၀ဆက္ဆက္သံသာစက္တြင္၊ စိတ္လက္ၾကည္သာ ရုပ္လန္းၿဖာ၍ ၊ ခ်မ္းသာေကာင္းက်ိဳး ဒီေရတုိးသုိ႔၊ ဖဲြ႔ၿဖိဳးၾကီးက်ယ္ ပြင့္လန္းၾကြယ္သည္၊ ထက္၀ယ္နတ္ထံစံဖုိ႔တည္း။။။
မေကာင္းမႈ
ဘ၀စုစု၊သံသာထုတြင္၊ အၿပဳအေၿပာ ၊သေဘာမၿဖဴ၊ ထုိသည့္သူကား၊ "ငါမႈမေကာင္း၊ မႈအေပါင္းကုိ၊ ရင့္ေညာင္းၾကာရွည္၊ ၿပဳမိသည္မွာ၊မွားခဲ့စြာ" ဟု၊ကုိယ့္ဟာကုိယ္ၿပဳ၊ ၿပစ္ေသာင္ထု၏၊ ညစ္က်ဳၿဖစ္တုံ၊ အုိးမလုံက၊ အအုံပြင့္ရာ၊ ဆုိပမာသုိ႔၊ မသာႏွလုံး၊မရႊင္ၿပဳံးႏုိင္ ။ေသာကလွိဳင္လ်က္၊ သည္းဆုိင္ေၾကြမွ် ၊ညိႈိးေခြလ်၍၊ စိတ္ကမလန္း၊ ရင္ညိႈးႏြမ္းလ်က္၊ ပင္ပန္းရိရွား၊ ေအာက္လမ္းသြားသည္၊ ေလးပါးအပါယ္ေၿဖာင့္ေၿဖာင့္တည္း။။
ဓမၼေၾကးမုံ
သန္႔ရွင္းၾကည္လင္၊ ေၾကးမုံၿပင္၀ယ္၊ သင့္သြင္ရူပ၊ လွမလွကုိ၊ ေန႔ညမေရႊး၊ ၾကည့္စစ္ေဆး၍
၊ယင္ေခ်းမွဲ႔ေၿပာက္၊ ၀က္ၿခံေပါက္ႏွင့္၊ ညွင္းေၿပာက္တင္းတိတ္၊ ဖုအက်ိတ္ကုိ၊ ေဆးသိပ္ပယ္ရွား၊ ပမာလားသုိ႔၊
ၿမတ္ဖ်ားဗုဒၶ၊ ေဟာညႊန္ၿပသည့္၊ ဓမၼၾကည္လင္၊ ေၾကးမုံၿပင္၀ယ္၊ သင့္သြင္မန စိတ္အလွကုိ၊ ေန႔ညမေရြး၊ တင္စစ္ေဆးေလာ့၊ ညစ္ေၾကးကိေလေတြ႔ခဲ့ေပေသာ္၊ ေၿခာက္ေထြနည္းၿဖင့္၊ ေပ်ာက္ေစလြင့္မွ မလင့္မၾကာ၊ သင့္ခႏၶာသည္၊ ခ်မ္းသာဖုံးလိမ့္မွန္စြာတည္း။
ဘ၀င္မၿမင့္ႏွင့္
ပညာကင္းဘိ၊ မႏႈိင္းညွိဘဲ၊ ဇာတိပုသ။ မဟတၱၿဖင့္၊မာနအရာ ၊ကဲမုိးစြာလ်က္၊ ငါသာမင္းဟူ၊ပဇာတူဟု၊ အယူေမာက္ၾကြား၊ မေထာင္လႊားႏွင့္၊ ေတာင္ကားၿမင့္ၾကီး၊ မီးကားရွိန္ပူ ၊သံမူမာေက်ာ၊ ဘက္မဲ့ေသာဟု ၊ေရေၾကာ
သတၱိ၊ မသိ၍သာ၊ ၾကိမ္းပရာသုိ႔၊ပမာပုံမွီး၊ မာန္မႈၾကီး၍၊ ေတာင္မီးသံလား၊ မၾကဳံ၀ါးလင့္ ၊ေရအားၾကဳံေတြ႔၊ ၀ဲဟုန္ေမႊ၍၊ တုိက္ေ၀ွ႔ေသာခါ၊ မၾကာမတင္၊ အလ်င္သၿဖင့္၊ ေတာင္ၿမင့္မီးပူ၊သံမာမူလည္း ၊ၿမဴသာၿဖစ္၍ စင္စစ္ေၾကြမြ၊ ေပ်ာက္ပ်က္ရ၏။။ (မဃေဒ၀၊၂၀၃)
No comments:
Post a Comment