"တရား"အားထုတ္ၾကတဲ့အခါ
ထိုင္တဲ့ေနရာက်ေတာ့
သူ႔သားသမီးေတြ မထိုင္တတ္မွာစုိးလို႔တဲ့။
"ဘုရားရွင္"က "ထိုင္ပုံထိုင္နည္း"ေလးကုိ ညႊန္ၾကားထားေသးတယ္ဗ်။
ဤ"သာသနာေတာ္"မွာရွိေသာ
"သူေတာ္ေကာင္း"သည္-
-ေတာေတာင္ ကုိသြား၍ျဖစ္ေစ၊
-သစ္တစ္ပင္ရင္း,ဝါးတစ္ပင္ရင္းကုိသြား၍ျဖစ္ေစ၊
-လူသူတိတ္ဆိတ္တဲ့ ဆိတ္ျငိမ္ရာကုိ
သြားေရာက္၍ျဖစ္ေစ-တဲ့။
ဟုတ္ကဲ့လားဗ်ာ။
ဒါက "တရားသမား"နဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ "သုံးဌာန"ကုိ
ညႊန္းထားတာ။
တို႔ လူမရွိတဲ့ေနရာ"အာရံု"အတိုက္အစြဲမရွိတဲ့ ေနရာမွ တို႔ စိတ္ျငိမ္မွာေပါ့၊
ဟုတ္ကဲ့လား။
"အာရံု"သည္ "စိတ္ကစားရာ ကစားကြက္"
မဟုတ္ဘူးလား၊
အဲဒီေတာ့ "ကစားကြက္ မရွိတဲ့ေနရာကုိ သြားေပးပါလို႔"ဆိုလိုတယ္ဗ်ား။
ကဲ…
အဲဒီေနရာေရာက္ေတာ့ "ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"-ဆိုရင္,
-"ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕တစ္ဝက္ေအာက္ပိုင္းကုိ
ဖြဲ႕ေခြေပးပါ"တဲ့။
-"အထက္ပိုင္းကုိယ္ေလးကုိေတာ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလး ထား ေပးပါ"တဲ့။
ဒါ-"ဘုရား ကုိယ္တိုင္ ေျပာသြားတဲ့ နည္း"ပါ ။
အဲလိုထားေပးျပီးရင္,
"မိမိရႈလိုတဲ့"ရႈကြက္"ကုိ "သတိ"ေလးကုိ
ေရွးရႈျပီးတင္ေပးလိုက္ပါ"-တဲ့။
-ေနရာသတ္မွတ္ေပးလိုက္တာ
ထင္တယ္။
-"သတိ"ေလးကုိ ေနရာခ်ေပးလိုက္တာ ထင္တယ္။
တို႔ "ေယာဂီ"ေတြက်ေတာ့ ဘယ္မွာ
"သတိ"ရဲ႕ "ခ်ထားတဲ႔ ေနရာ"တုန္းဆိုရင္-
"ႏွာသီးဖ်ားေလး"ကုိ
"သတိ"ေလးကုိပုိ႕လႊတ္ေပးပါ။
အဲလိုပုိ႔လႊတ္ျပီး ေနထိုင္လိုက္ပါ"တဲ႔။
ဒါ "မဟာသတိပ႒ာနသုတ္"မွာ "ဘုရား"ကုိယ္တိုင္
ထိုင္ခိုင္းတဲ့"ထိုင္ပုံထိုင္နည္း"ပါပဲဗ်ာ။
အဲဒီေတာ့ တို႔ ဒါေလးကုိ ရွင္းၾကစုိ႔။
"တရားထိုင္မယ့္ပုဂၢိဳလ္"သည္ မထိုင္ခင္ေတာ့
မိမိတို႔ "ဘာဝနာ ပရိကံ"ေခၚတာေပါ့ေလ
-ဘုရား အာရံုျပဳျခင္း၊
-ဂါရဝ ျပဳျခင္း၊
ဒါေတာ့ရွိရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။
အဲဒီ"ဂါရဝ"ျပဳလိုက္တာက
"မာန္ခ်"လိုက္တာထင္တယ္။
"ငါ,ငါ့ဥစၥာ, ငါပိုင္တယ္"ဆိုတဲ့
အဲဒီ "တဏွာ,မာန,ဒိ႒ိ"နဲ႔ကပ္ေနတဲ့
မိမိစိတ္ကုိ "မာန္ခ်"လိုက္တာ။
ဒါ"ဂါရဝျပဳတာ"ထင္တယ္ဗ်ား။
အဲလို"ဂါရဝ"ျပဳျပီးရင္ "တရား"အားထုတ္ဖို႔
"ပရိကံ"ဆိုတဲ့"အေျခခံ"ယူရျပီထင္တယ္ဗ်ာ။
အဲဒီေတာ့-
"ေအာက္ပိုင္းကုိယ္ ေလး ကုိ
ထက္ဝက္ဖြဲ႔ ေခြေပးပါ"တဲ့။
တို႔ "အမ်ိဳးသမီးေယာဂီမ်ား"က်
"တစ္ဖက္တင္ပလႅင္ေခြ"၊
"အမ်ိဳးသားမ်ား"က်
"ႏွစ္ဖက္ပလႅင္ေခြ"ထင္တယ္။
ဒါျဖင့္-
"ဘာလို႔ တင္ပလႅင္ေခြရသလဲ?"ဆိုတာ
ေမးစရာ မရွိဘူးလားဗ်ာ။
"ဘုရား"က ဒီလိုလုပ္ဆိုတိုင္း မျပီးနဲ႕။
ကုိယ္ ကုိယ္တ္ုိင္ သေဘာေပါက္ဖို႔
လိုေသးတယ္ ထင္တယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ-ဆိုေတာ့
"ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္ေအာင္လို႔"ဆိုတဲ့
အေျဖေလး ထုတ္ထားၾကစမ္းပါ။
"ကာယဝိေဝက"ဆိုတဲ့
"ကုိယ္ျငိမ္ခ်င္တာ"မဟုတ္ဘူးလားဗ်။
"ကုိယ္ျငိမ္"မွ
ကုိယ္မွီေနတဲ႔"စိတ္က ျငိမ္"-မွာမဟုတ္ဘူးလား။
ေျပးရင္းနဲ႔ တို႔ "ေယာဂီ"ေတြရဲ႕စိတ္က ျငိမ္မလား။
( မျငိမ္ပါဘူး ဘုရား )
"သမာဓိဥာဏ္"မရင့္သန္ေသးတဲ့"ေယာဂီ"
မျငိမ္ႏိုင္ဘူးဗ်။
သြားရင္းနဲ႔ ေကာ မျငိမ္ႏိုင္ဘူး။
သြားတာကေကာ ၾကာၾကာသြားႏိုင္မလား။
( မသြားႏိုင္ပါ ဘုရား )
ရပ္တာကေကာ ၾကာၾကာရပ္ႏိုင္မလား ။
( မရပ္ႏိုင္ပါ ဘုရား )
ထိုင္ေတာ့ေကာ
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေတာ့ ေကာ
ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္မလား။
( မထိုင္ႏိုင္ပါ ဘုရား )
ဒါမွမဟုတ္-
"မုဆိုးဒူးေထာက္"ေကာ ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္မလား
( မထိုင္ႏိုင္ပါ ဘုရား )
ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္တာ ဒီ
-"ဘုရားေပးတဲ႕နည္း"
-"ဘုရားေျပာတဲ႕နည္း"သည္သာလ်ွင္
ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္မယ္ ထင္တယ္။
ဟုတ္ကဲ့ လား။
ဘာျဖစ္လို႔တုန္း ဆိုရင္,
"အမ်ိဳးသားမ်ား"နဲ႕ေျပာရင္ ေရွ႕မွာ
"ေျခမ်က္စိေလး(၂)ခု"ေထာက္ထားတယ္ ထင္တယ္။
ေနာက္က "တင္ပဆုံရိုး (၂)ရိုး"ထင္တယ္ ။
တို႔ "အမ်ိဳးသမီးေယာဂီမ်ား"က်,
ေနာက္မွာ "ဖမိုးေလး(၂)ခု"-
ေနာက္ကေတာ့ "တင္ပဆုံရိုး(၂)ရိုး"ပဲမဟုတ္လား ။
အဲဒီေတာ့ တို႔ ဒါ
"ေလးေခ်ာင္းေထာက္စားပြဲ"နဲ႔ မတူဘူးလား ။
"ေလးေခ်ာင္းေထာက္စားပြဲ"လဲတယ္လို႔ ရွိလား။
( မရွိပါ ဘုရား )
ေအးဗ်…
ဒါဆို "ဘုရားခိုင္းထားတဲ႕နည္း"က
"ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္ေအာင္လို႔"ဆိုတာ
သေဘာေပါက္ျပီေနာ္။
"ဘုရား"ခိုင္းတာ စည္းစနစ္က်ပါသဗ်ာ ။
"ဘာလိုေသးတယ္"လို႔ကုိ ေျပာစရာမရွိေပါင္ဗ်ာ။
"ေလာကီ"မွာ"ေလာကီ"လို
"ေလာကုတၱရာ"မွာ "ေလာကုတၱရာ"လို
သူ႔ ေနရာေလးနဲ႔သူ စုံပါသဗ်ာ။
တို႔ က မလိုက္နာတာပဲရွိပါတယ္။
ဒါျဖင့္-
"တင္ပလႅင္ေခြရတာ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း"ေမးရင္-
"ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္ေအာင္"လို႔-
အဲဒါ အေသမွတ္ထား။
-ဘယ္ေတာ့ ထိုင္ထိုင္
-ဘယ္ေနရာမွာ ထိုင္ထိုင္
-ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ထိုင္ထိုင္
ဒီ"ဘုရားခိုင္းတဲ႔နည္း"ေတာ့လႊတ္လို႔ မရဘူးထင္တယ္။
အဲဒီထိုင္တဲ့ေနရာမွာေတာင္
"မဟာစည္"က်ေတာ့
ဒီေျခေထာက္ေတြကုိ ဖိညွပ္ေခါက္္ေကြးးရင္
ေ႐ရွည္မရမွာစိုးလို႔
ညာဘက္ေျခေထာက္ေလးကုိ ပိတ္ရံုပိတ္ထားရတယ္။ ထပ္မထားရဘူး။
ထပ္ထားရင္ ၾကာလာရင္ ေျခသလုံး(၂)ရိုးဟာ "ဝါးလုံး(၂)ခု"ပြတ္သလို ခံရတတ္တယ္။
ထိုင္ေနက်သြားရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိဘူး။
ဒါျဖင့္…
တို႔ ထိုင္တဲ့ ကာလက်
"ဘယ္"ကုိအထဲသြင္းျပီး
"ညာ"နဲ႔ ပိတ္ထားတာထင္တယ္။
ေအး…
အဲလိုေလး ထိုင္ ရ သဗ်။
ဒါျဖင့္-
"ေအာက္ပိုင္း ထက္ဝက္ဖြဲ႕ေခြ"ထိုင္ခိုင္းတာ
"ၾကာၾကာ ထိုင္ႏိုင္ေအာင္လို႔"-ဆိုတာ
နံပါတ္(၁) မွတ္ခဲ့ၾကပါ။
ေနာက္ထပ္-
"အထက္ပိုင္းကုိ္ယ္- ကုိ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ထားေပးပါ"တဲ့။
"ခါးေျဖာင့္ေျဖာင့္
-ေခါင္းတည့္တည့္ေလး ထားေပးပါ"-တဲ့။
ဒါလဲဘာျဖစ္လို႔ တုန္းဆိုရင္-
"ခႏၶာကုိယ္အေလးခ်ိန္ညီမ်ွေအာင္လို႔"-ဆိုတာ
အေျဖပဲ။
တကယ္လို႔ "ေယာဂီ"တို႔က-
"ခါးရိုးႀကီး ကုန္းထားမယ္"ဆိုရင္,
"ေလးေယာက္ ထမ္းရမယ့္ဝန္"ကုိ
"ေရွ႕က ေျခမ်က္စိေလး(၂)ခု က ထမ္းထားရမွာ"ေလ။
ဒါဆို-
"ေျခမ်က္စိ(၂)ခု"ၾကာၾကာခံႏိုင္ပါ့မလား။
အေလးခ်္ိန္ က ေရွ႕မ်ားေနျပီကုိ။
"ေျခမ်က္စိ(၂)ခု"အရင္နာလိမ့္မယ္ ခင္ဗ်ားတို႔
ဟုတ္ကဲ႔လား။
ဟုတ္/မဟုတ္ေတာ့ စမ္းၾကည့္။
တကယ္လို႔"ေယာဂီ"တို႔က
"ဝီရိယ"ႀကီးလြန္ျပီး ေနာက္"ပဒတ္ေကာ့"ႀကီး ေကာ့ထားရင္ေကာ,
"ေနာက္တင္ပဆုံ(၂)ရိုး"ဘယ္လိုေနမတုန္း။
အဲဒါကုိ"ေတာ"ေျပာ ေျပာရင္ေတာ့-
"လွည္းဦး"ေပါ့ ေနျပီဗ်။
ေရွ႕ကေတာ့ သက္သာမွာေပါ့၊
ေနာက္က မခံနိုင္ဘူးဗ်။
"ေလးခု"မ်ွထမ္းရမယ့္ကိစၥေလ။
ဒါေၾကာင့္-
ေနာက္ကုိလဲ"ဝီရိယ"မလြန္ပါေစနဲ႔။
"ဝီရိယ"လိုလို႔ ေလ်ာ့ခ်လိုက္ရင္လဲ
"ခါးဆစ္ရိုး"က်ိဳးသြားမွာထင္တယ္။
"ခါးဆစ္ရိုး"က်ိဳးသြားရင္ ေရွ႕ကနာလိမ္႕မယ္ ။
ေနာက္-
"ေခါင္းကေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလး"၊
ဟုတ္ကဲ့လား။
ေခါင္းကတစ္ဖက္ေစာင္းႀကီးနဲ႔မွတ္ရင္လဲ
တစ္ဖက္အားမ်ားသြားမွာထင္တယ္။
အားမ်ားသြားရင္ အဲဒီဘက္ကေစာေစာနာလိမ့္မယ္။
ဟုတ္ကဲ့လား။
"ေယာဂီ"တို႔ ေခါင္းႀကီးက တစ္ဖက္ေစာင္းေနရင္
ေစာင္းတဲ့"ဘက္ျခမ္း"က "ေရွ႕ေျခမ်က္စိ"နဲ႕
"ေနာက္တင္ပဆုံရိုး"နဲ႔ (၂) ဖက္နာသြားမွာေပါ့။
"ေလးဘက္"ကိုးဗ်။
အဲဒါေၾကာင့္ "ဘယ္"ဘက္မွမယိမ္းရဘူး။
ျပီးေတာ့-
"ႏွာေခါင္း"ေလးကလဲ
စကတည္းက "ေခါင္းတည့္တည့္"ေလးဗ်။
အဲလိုမဟုတ္ပဲ
စတည္းက "ႏွာေခါင္း" က ေအာက္စုိက္ေနရင္ "သတိ"က "ႏွာသီးဖ်ားထိပ္"ထားရမွာထင္တယ္။
"ႏွာသီးဖ်ားထိပ္"ထားရင္းနဲ႕
အားလြန္ျပီး ေအာက္မက်ႏိုင္ဘူးလား။
"ႏွာသီးဖ်ား-"သတိ"စိုက္ရတာေလ
စိုက္ရင္း,စိုက္ရင္းနဲ႕ ေရွ႕စုိက္က်သြားမွာေပါ့၊
ေရွ႕မခံႏိုင္ဘူး။
တကယ္လို႕ စထိုင္တည္းက
"ႏွာေခါင္းႀကီး"အေပၚလွန္ထားေတာ့ေကာ
"ႏွာသီးဖ်ား"လိုက္ရင္းလိုက္ရင္းနဲ႔
ေနာက္လွန္သြားမွာေပါ့၊
ဟုတ္ကဲ့လားဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္မို႔
"အထက္ပိုင္းကုိယ္"ကုိ "ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလး"
ထားေပးစမ္းပါ။
ဘာလို႕တုန္း ဆိုရင္-
"ခႏၶာကုိယ္အေလးခ်ိန္"ညီမ်ွေအာင္လို႔။
ျပီးေတာ့-
"ဘယ္လက္"ေပၚကုိ"ညာလက္"ကေလး ထပ္ထားပါ"။
ဟုတ္ကဲ့လားဗ်ာ။
"ဒါလဲဘာျဖစ္လို႔တုန္း"-လို႔
ေမးစရာမရွိဘူးလားဗ်ာ။
"ခႏၶာကုိယ္"တို႔ မည္သည္-
-ေရွ႕မွာယို႔ က်တာ မ်ား တယ္။
-ေနာက္လွန္ တာနည္း တယ္၊
-ေရွ႕ေၾကာဆြဲတာမ်ားတယ္။
အဲဒီေတာ့-
"ေရွ႕ေၾကာဆြဲလို႔ ယို႔က်လာရင္"
သူသိေအာင္လို႔ "က်ားေထာက္"အျဖစ္နဲ႔ ထားတာ။
"ဘယ္လက္"ေပၚ
"ညာလက္"ေလး ထပ္ထားပါ- ဆိုတာ
"က်ားေထာက္"အျဖစ္ ,"က်ားကန္"အျဖစ္,
ေရွ႕ကုိယုိ႔ က် မလာေအာင္လို႔။
ဟုတ္ကဲ႔လား။
အဲဒီေတာ့ တို႔ ဒီလိုေလး-
"ဘယ္လက္"ေပၚ
"ညာလက္"ထပ္ ထားျပီး ထိုင္ ထားတယ္။
"ေယာဂီ"တို႔ က်-
-ေခါင္းမျငိမ္လို႔ ျဖစ္ေစ၊
-ႏွာေခါင္းေအာက္က်သြားလို႔ ျဖစ္ေစ၊
ေရွ႕ေဇာႀကီးရင္း နဲ႔
မွတ္ရင္း,မွတ္ရင္းနဲ႔ ေရွ႕အားမ်ားလာရင္
"လက္ေမာင္း"သား ဟာ "တင္း"လာတတ္တယ္။
ဟုတ္ကဲ့လား။
ဒါလည္း-"ေယာဂီ"တို႔ က မသိဘူး၊
"ေပမွတ္ေနမယ္"ဆိုရင္ "လက္ညွိဳးႀကီး" က
ထုံလာေရာ။
တစ္ခ်ိဳ႕"ေယာဂီ"မ်ား လာေလ်ွာက္တတ္တယ္။
"လက္ညွိဳးႀကီး ကုိ တိုင္လုံးေလာက္ရွိတယ္"-တဲ့။
သူကေတာ့ အေကာင္းထင္ျပီး-
"တရားေတြ႕ျပီ"ထင္တာ၊ ဘယ္ဟုတ္မတုန္းဗ်၊
အေၾကာတင္းေနတာ။
အဲဒီေတာ့ တို႔ ကလဲ-
"နင္လုပ္တာ ေနရာမက်ဘူး"လို႔
ေျပာလိုက္ရင္ စိတ္ဓာတ္က်သြားမွာစုိးလို႔-
"အင္း…အင္း…
မွတ္…မွတ္"-လို႔ ေျပာလိုက္ရတယ္။
သူကေတာ့ အေကာင္းထင္လို႔ လာေလ်ွာက္တာေလ။ မဟုတ္ဘူးဗ်။
ေရွ႕ကုိအားမ်ားလာရင္
"လက္ေမာင္းေၾကာ"အရင္တင္း လာတာပဲ။
ဟုတ္ကဲ့လား ။
ဒါဆို ခႏၶာကုိယ္ေရွ႕ကုိ စိုက္က်ေတာ့မယ္ဆိုတာ
"သတိ"ထားေတာ့။
အဲလိုျဖစ္ေနရင္ ကုိယ္ကိုယ္တိုင္ျပင္ဖို႕ မလိုပါဘူး။
"သားသမီး"တစ္ခုခုျဖစ္ရင္
"အေမ"ေအာ္ေျပာရသလို ပဲ
တို႔ ကလဲ "သတိ"ေျပာရမွာထင္တယ္။
"သတိ"ေလးနဲ႕သူ႔ ဘာသာ မွတ္လိုက္
သူ႔ဘာသာ ေထာင္တက္သြားတာ။
ကုိယ္ ကိုယ္တိုင္"ျပင္"မေနနဲ႕
ဘာမွဝင္မရႈပ္နဲ႔။
သေဘာေပါက္ကဲ့လား။
"သတိ"ကုိသာကိုင္လိုက္-
"သတိ"က သူ႔ဘာသာသူ ျပင္ေပးသြြားမယ္။
မွတ္ရင္း,မွတ္ရင္းနဲ႕ သူ႕ဘာသူ တည့္သြားတာဗ်ား။
သေဘာေပါက္ကဲ့ လား။
"ဘယ္လက္"ကေလးေပၚ
"ညာလက္"ကေလး "ထပ္"ထားပါ။
ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုရင္-
ဒါ"ေယာဂီ"တို႔ ကုိယ္တိုင္
အေကာင္အထည္ေဖာ္ရေတာ့မွာေလ၊
ေဖာ္လဲေဖာ္ေနျပီထင္တယ္။
အဲဒီမွာ "ေယာဂီ"တို႔ အခက္အခဲျဖစ္မွာစုိးလို႔ "ဘုရား"ကသင္ေပးထားတာ။
ဟုတ္ကဲ့လား။
ဒီလိုျဖစ္ရင္, ဒီလိုလုပ္ လို႔
ဒါအေျခခံေလး ေတြက အစ,
-သင္ေပးထားေတာ့-
-ဒါေလးေတြလဲ သိထားေတာ့,
"ေယာဂီ"တို႔ ျပင္လို႔ေကာင္းတာေပါ့။
ဟုတ္ကဲ့လား။
မပင္မပန္း , ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔
"တစ္နာရီ အဓိ႒ာန္"ေအာင္သြားမွာေပါ့။
ဟုတ္ကဲ့ လား။
အဲဒီေတာ့ တို႔ "ဘယ္လက္"ေပၚ
"ညာလက္"ကေလး ထပ္ ထားရတယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ "လက္ညိႈး"နဲ႔ "လက္မေလး"
ထိ ေပးထားပါ။
ရႈကြက္"ႏွာသီးဝ"မွာ
တို႔ ေစာေစာက ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ အတိုင္း
ခံစိတ္ေတြေပၚလို႔
-ဝင္ မွန္းမသိ
-ထြက္ မွန္းမသိ
ထိေအာင္တို႔ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္
မရွိႏိုင္ဘူးလား။
( ရွိ ႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား )
"စိတ္"က"ထန္"လိုက္ရင္-
တို႔ "ဘဝင္ေလ"က ၾကြတက္လာတာကုိးဗ်။
အဲဒါဆို ရႈရိႈက္ရတာ ပင္ပန္းတယ္။
တစ္ခါတစ္ရံက်လဲ,
"က်စိတ္"ေတြအားႀကီးေနရင္လဲ-
-"ဝင္"မွန္းမသိ
-"ထြက္"မွန္းမသိ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။
-"ဝီရိယ"လို ရင္လဲ မသိႏိုင္ဘူး
-"ဝီရိယ"လြန္ ရင္လဲ မသိႏိုင္ဘူး။
"ေယာဂီ"တို႔ မွာ "တက္စိတ္"နဲ႔ "က်စိတ္" မရွိရဘူး။
"ပင္ကိုယ္စိတ္"ကေလးနဲ႕ သြားေနရမွာ၊
"သတိ"ကုိသာ တို႔ က အားျပဳရမွာ။
မိမိကုိယ္တိုင္ ဝင္မရႈပ္နဲ႔ ၾကားလား။
အဲလိုေလးမ်ား "တက္စိတ္"ေပၚလို႔
ရုန္းရင္းၾကမ္းတမ္းျပီး-
-အရႈ ရခက္,
-အရိႈက္ရခက္ ျဖစ္ေနတဲ႕အခ်ိန္
ဒီ"လက္ညိႈး"ေလး(၂)ခု ထပ္ ထား
ထိထားတဲ႔ ေနရာေလးကုိ "အာရံု"ျပဳၾကည့္စမ္းပါ။
ဒီေနရာေလးမွာ "ေသြးတိုး"နႈန္းေလးရွိပါလိမ့္မယ္။
"ေဘာက္ခနဲ","ေဘာက္ခနဲ"ေလ။
အဲဒါဆို "ေယာဂီ"တို႔က-
-ထိတယ္
-သိတယ္
ဒါေလး မွတ္ေနရင္ ဟိုဟာအနားယူျပီးသား
မျဖစ္နိုင္ဘူးလား။
တက္စိတ္ေျကာင့္ ဘဝင္ျမင့္ေနတာေတြ
က်မသြားနိုင္ဘူးလား။
သူမက်မခ်င္း ဒါေလး ထိတယ္ သိတယ္ မွတ္ေနရင္
ဒါလဲ တစ္မွတ္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား။
အေရးႀကီးတာ အမွတ္ရဖို႔ လိုရင္းေလ။
ဒီလိုဆိုေတာ့-
ဒါ တို႔"သက္ကယ္ေဘာ" ထင္တယ္ေဟ့။
"ေလွ,သေဘၤာ"စီးရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား
"သက္ကယ္ေဘာ"လိုေလ။
တို႔ ႏွာသီးဝ ကိုယ့္အလုပ္ကုိယ္
လုပ္မရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနရင္-
ဒီ"လက္ညိႈး"နဲ႔ "လက္မ"ထိတာေလး-
(ဒါမွမဟုတ္)
"လက္မ"(၂)ခုထိေနတဲ့ ေနရာေလး မွာ ေသခ်ာၾကည့္
သူ႔ "ေသြးတိုးနႈန္းေလး" ရွိပါလိမ့္မယ္။
"ေဘာက္ခနဲ"ေလ။
ဒါေလး မွတ္ရင္ေကာ-
တို႔ "ျဖစ္ပ်က္"မျမင္ႏိုင္ဘူးလား။
( ျမင္ႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား )
သူ႔ မွာလဲ "ရုပ္နာမ္,ျဖစ္ပ်က္"ရွိတာပဲ၊
ဟုတ္ကဲ့လား။
ဒါေလးမွတ္ျပီးေတာ့-
-မိမိ "အရႈ, အရိႈက္"ျပင္းလို႔
-"ရုန္႔ ရင္းၾကမ္းတမ္း" ျဖစ္လို႔ပင္ပန္းေနခဲ့ေသာ္
ဒါေလးနဲ႔ အပန္းေျဖေပးစမ္းပါ။
သေဘာေပါက္ ကဲ့လား။
တကယ္လို႔ "က်စိတ္"ေပၚလို႔ "ႏွာသီးဝ"
-ဝင္တာ
-ထြက္တာကုိ မယ္မယ္ရရမသိဘူး။
ဘယ္လိုမွကုိ
-ဝင္မွန္းမသိ
-ထြက္မွန္းမသိ
"ေယာဂီ"ေတြ ပါလာတတ္ပါတယ္။
အမွတ္ခိုင္းေပမယ့္ "ေမာဟအားႀကီးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္"-
-ဝင္မွန္း
-ထြက္မွန္း ကုိ မသိဘူး။
ဟုတ္ကဲ့လား။
ဒါေၾကာင့္-
"ေယာဂီ"တို႔ အသုံးလိုရင္သုံးဖို႔ အတြက္
"လက္မေလး"(၂)ခု ထိစပ္ေအာင္
လုပ္ေပးထားပါ။
သေဘာေပါက္ျပီလား၊
ဒါကမိမိတို႔ သက္ေစာင့္လိုသုံးရမွာ၊
ဟုတ္ကဲ့လား။
ၿပီးေတာ့-
တို႔ "မ်က္စိကုိ မွိတ္ထားပါ"တဲ့။
"ဘုရားရွင္"နဲ႔ "အရိယာမ်ား" သူ႔ေခတ္တုန္းကေတာ့ တို႔ ေလာက္ "ကိေလသာ"မမ်ားဘူးဗ်။
ရွိတဲ့ "ကိေလသာ"လဲ-
တို႔ "ရုပ္ဓာတ္, စိတ္ဓာတ္ႀကီး"ေတြက
"ဘုရားေခတ္"က "(၆)ေတာင္"ဗ်။
တို႔က ဘယ္"ႏွစ္ေတာင္"က်န္ခဲ့လို႔တုန္း။
အဲဒီေတာ့ "ရုပ္ဓာတ္,စိတ္ဓာတ္"ေသးေတာ့
"ကိေလသာ"ရဲ႕မင္းမူတာ ခံရတယ္ေလ။
"ဘုရား"လက္ထက္ ကေတာ့-
"ရုပ္ဓာတ္,စိတ္ဓာတ္ႀကီး"လို႔
"ကိေလသာ"မင္းမူတာ မခံရဘူး။
ဒါေၾကာင့္မို႔-သူတို႔တုန္းကေတာ့ "မမွိတ္မသုန္"-
-ျပဴးျပဴးႀကီး လဲမဟုတ္ဘူး
-မွိတ္ထားတာလဲ မဟုတ္ဘူး၊
"လက္ဝါး"ေပၚမွာ "မ်က္လုံးေလး" ျမင္ရံုသာထားတယ္၊
"တစ္အာရံု,တစ္ခု"ေလ။
ဒါ"ဘုရား"လက္ထက္ က "ထိုင္ပုံထိုင္နည္း"။
"မ်က္စိ"ကုိ တို႔လို "စုံ"မမွိတ္ပါဘူး။
သုိ႔ေသာ္-
တို႔ေခတ္က်ေတာ့
"ကိေလသာအားႀကီး"တဲ့အတြက္-
"မ်က္စိ"ကုိ မွိတ္ေပးထားပါ။
အဲဒီေတာ့ "မ်က္စိ"မွိတ္ တာက
"တရား"ရေအာင္ မဟုတ္ပါဘူး၊"အာရံု"လုံေအာင္လို႔။
"အာရံု(၅)ပါး"ကုိ ဖမ္းတဲ့ေနရာမွာ
"မ်က္စိ"သည္ အား အေကာင္းဆုံး။
-"နား"တို႔
-"ႏွာေခါင္း"တို႔
က်န္တာေတြက သူ႔ ေနာက္လိုက္ေတြပါ။
တို႔ "ပဋိသေႏၶ"ယူလိုု႔ ေမြးေတာ့မယ့္အခ်ိန္လဲ-
ဒီ"ခႏၶာကုိယ္ရယ္"လို႔ ျဖစ္လာေတာ့-
"မ်က္စိအၾကည္ဓာတ္"က "အရင္ေပၚရတယ္"လ႔ို
စာ ကဆိုပါတယ္။
ဒါျပီးမွ-
"နား အၾကည္ဓာတ္"
-"ႏွာေခါင္း"
-"လ်ွာ"-
အဲလို အဆင့္ဆင့္ ေဖာ္ရတာကုိးကြဲ႔။
"ေသမယ့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္"လဲ
ေသခါနီး "မ်က္စိအၾကည္ဓာတ္"က
အရင္ "ပ်က္"ရတာထင္တယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ "အာရံုဖမ္းတဲ့ ေနရာ"မွာ
သူသည္ အား အေကာင္းဆုံး။
ျပီးေတာ့-
"အလုပ္လုပ္တဲ့ ေနရာ"လဲ
သူသည္"အလုပ္အတြင္က်ယ္ဆုံး"ထင္တယ္။
အိပ္ယာႏိုး ကတည္းက ဘယ္သူကအရင္စလုပ္တုန္း "မ်က္စိ"ကေနာ္။
-"နား"အလုပ္
-"ႏွာေခါင္း"အလုပ္
-"လ်ွာ"အလုပ္ေတြက
ရွိခ်င္ရွိမယ္၊ ရွိခ်င္မွလဲရွိမယ္။
"မ်က္စိ"အလုပ္ကေတာ့ မရွိတဲ့အခ်ိန္ရွိေသးလား။
( မရွိပါဘုရား )
သူ သည္ "အလုပ္အမ်ားဆုံး"-ထင္တယ္
ဒါျဖင့္-
သူသည္"အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္"ထင္တယ္။
ဘာျဖစ္လို႔တုန္း-
သူက "အၾကည္ဓာတ္"
-အား အေကာင္းဆုံး
-ဖမ္းအား အေကာင္းဆုံးမို႔။
ျပီးေတာ့-
"အာရံု"ဖမ္းတဲ့ ေနရာမွာလဲ -
ျမင္မွလိုခ်င္တာ- ထင္တယ္ ဟဲ့၊
ျမင္မွ စားခ်င္တာ- ထင္တယ္ ဟဲ့၊
ျမင္မွ ေတြ႕ခ်င္,ထိခ်င္တာ-ထင္တယ္တဲ့။
ဒါျဖင့္-
"မ်က္စိ"က "အာရံု(၅)ပါး"မွာ
"(၃)ပါး"ေလာက္ သူအုပ္စီးထားတယ္။
အဲဒီေတာ့-
"အာရံုဖမ္းအားအေကာင္းဆုံး"ျဖစ္တဲ့
"မ်က္စိ"ကုိ မွိတ္ထားလိုက္ရင္-
တို႔ "သတိ"သည္-
"ႏွာသီးဝ"ဆို "ႏွာသီးဝ"မွာ,
အားေလး မေကာင္းေပဘူးလားဗ်ာ။
တကယ္လို႔-"မ်က္စိလဲဖြင့္ထားမယ္"ဆို
"အာရံုျပိဳင္"ေနမွာေပါ့။
အဲလိုဆို "ႏွာသီးဝ"ကုိ "သတိအား"မေကာင္းႏိုင္ဘူး၊ ဟုတ္ကဲ့လားဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္မို႔-"မ်က္စိေလးကုိလုံေအာင္
မိွတ္ေပးထားပါ"-လို႔ ဆိုလိုတယ္ဗ်ား။
"တရား"ရွာခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး
"အာရံုလုံေအာင္"လို႔ ဆိုတာ-
ဒါေလး မွတ္ထားၾကစမ္းပါ၊
ဟုတ္ကဲ့လား။
အဲလိုထိုင္တဲ့ အခါ "မ်က္စိေလး"မိွတ္ထားလိုက္မယ္။
ဒါက "တရား"အားထုတ္တဲ့ အခါ-
ထိုင္တဲ့ ဟာရဲ႕"ေလးခ်က္"ထင္တယ္။
(၁) "တင္ပလႅင္ ေခြ"ထိုင္ပါ။
(၂) "ခါး"ေျဖာင့္ေျဖာင့္-"ေခါင္း"တည့္တည့္ထားပါ။
(၃) "ဘယ္လက္"ေပၚ "ညာလက္"ထပ္ထားပါ။
(၄) "မ်က္စိ"မွိတ္ပါ။
ဒီ-"ထိုင္နည္း(၄)ခ်က္"နဲ႔ "မ်က္စိ"ေလးမွိတ္ျပီး-
ေခါင္းေအးေအး, စိတ္အထိုင္က်က်ထား, မွတ္ေပးပါ။
"ေခါင္း"မေအး-"စိတ္"အထိုင္မက်ရင္
"ဘဝင္ေလ"ကမျငိမ္ဘူး၊မဝပ္ဘူး။
"ဘဝင္ေလ"မျငိမ္ လို႔ "ဘဝင္ေလ"-မဝပ္လို႔
"ဘဝင္ျမင့္"ေနတဲ့"ေယာဂီတစ္ေယာက္"ဟာ
"မ်က္ခြံ"သာပိတ္တယ္ "မ်က္လုံး"ေအာက္မက်ဘူး။
အဲဒီလို"ေယာဂီ"က
ဘာလာ ေလ်ွာက္တတ္တုန္းဆိုရင္-
"မ်က္စိထဲ
ဝါဝါ, နီနီ, စိမ္းစိမ္း ေတြ ေတြ႕တယ္ဘုရား"-လို႔
လာေလ်ွာက္တတ္တယ္။
အဲဒါ "ဘဝင္ျမင့္ေရာဂါ"စြဲေနတာဗ်။
"မ်က္ခြံ"သာပိတ္တာ
"မ်က္လုံး"က "ေအာက္မက်သြားဘူး"-ကုိး
"မ်က္ၾကည္ဓာတ္"က "တည့္တည့္ႀကီးကုိး။
အဲဒီေတာ့ "မ်က္ခြံ"ထြင္းေဖာက္ျပီး
"အလင္းေရာင္"ေတြျမင္ေနတာ။
အဲဒါ "တရားအစစ္"မဟုတ္ဘူးဗ်။
အဲလိုျမင္ရင္-
ခင္ဗ်ား တို႔ အဆန္းလုပ္ျပီး လာမေလ်ွာက္ၾကနဲ႔ဗ်။
ဒါျဖင့္ ေခါင္းေအးေအး, စိတ္အထိုင္က်က်နဲ႔ ဒီ"ဘုရား"ေပးတဲ့ "ထိုင္နည္း(၄)ခ်က္"ကုိ တြဲသုံးေပးပါ၊
သုံးတတ္ၾကပါ့မလား။
ဒါ"အလုပ္ေပးတရား"ေဟာေနတာဗ်။
"အလုပ္ေပး တရား"ဆိုတာ
"အလုပ္လုပ္တဲ့ အခါ လုပ္တတ္ေအာင္"
သင္ေပးတာဗ်။
"နားေထာင္ေကာင္းေအာင္"ေပးတာမဟုတ္ဘူး။
ဒီတိုင္းလုပ္မွ ဒီလို႔ျဖစ္မွာမို႔
ဒီလိုလုပ္မွ ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္မွာ။
"တရား"အားထုတ္တာ-
"တစ္သက္လုံး ကစြဲလာတဲ႕စြဲစိတ္"ကုိ
"မွတ္စိတ္"နဲ႕လဲတာ…။
"ရည္ရြယ္ခ်က္"က ဒါပါပဲ။
"မွတ္စိတ္မ်ား"လို႔"မွတ္အား"ေကာင္းလာရင္
"မွတ္ဥာဏ္"တက္လာပါလိမ့္မယ္။
ဒါက"ဘုရား ေပးတဲ့ ထိုင္နည္း"ပါပဲဗ်ား။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္
"မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"
(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္
"မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"
[7 - 3 - 99] ရက္ေန႔ တြင္ေဟာၾကားေတာ္မူ ေသာ-"အလုပ္ေပး တရားေတာ္"
"အသံဖိုင္"မွ)
[“မည္သူမဆို…,
လြတ္လပ္စြာ ကူးယူ ဓမၼဒါန ျပဳ ႏုိင္ပါသည္။
"ဓမၼဒါန ျပဳ မည္"ဆိုပါ လ်ွင္…,
"မူရင္း ေဟာၾကား/ေရးသားသူ ၏ အမည္"ႏွင့္
"ဓမၼဒါန ပူေဇာ္သူ - ကိုညီညီတင္"(ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕)"-ကို
"Credit"-ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။”]
ေရးသားၿပီးစီး။ ။
၁၃၈၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ပထမ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔
ေက်ာ္(၄)ရက္(၁-၇-၂၀၁၈)ရက္ေန႔၊တနဂၤေႏြေန႔-
(နံနက္-၃း၄၅)
ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ၊
သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ
သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ
ကိုညီညီတင္
(ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕)
