မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသေရးသားဆုံးမေတာ္မႈတဲ့ ရတနာဂုဏ္ရည္စာအုပ္မွ မွတ္သားမိတာေလးေတြကုိ ၿပင္ဆင္ၿဖည့္စြတ္ေရးသားလုိက္ပါသည္။ဆရာေတာ္ဘုရားက ကံဥာဏ္၀ိရိယအေၾကာင္းကုိေအာက္ပါအတုိင္းအဓိပၸာယ္ဖြင့္ေတာ္မႈပါသည္။။။။
ကံအေၾကာင္း။ ။ကမၼ - ဟူေသာပါဠိစကားကုိ ၿမန္မာလုိ ကံဟုေခၚပါတယ္။ ထုိေၾကာင့္ကုိယ္ၿဖင့္လုပ္မႈ ၊ႏႈတ္ၿဖင့္ေၿပာဆုိမႈ၊ စိတ္ၿဖင့္ၾကံစည္မႈမ်ားကုိကံဟုသတ္မွတ္ပါ။ ထုိကံသည္ ေရွးေရွးဘ၀ကၿပဳခဲ့ေသာကံ၊
ယခုဘ၀မွၿပဳအပ္ေသာကံ ဟုႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ထုိႏွစ္မ်ိဳးတုိ႔တြင္ အက်ိဳးတစ္ခုကုိေပးရာ၌ ေရွးေရွးကံသည္
လုိရင္းအေၾကာင္းတည္း။ ယခုဘ၀ကံမွာ ယခုဘ၀အတြက္ေရွးက အခြင့္ရေအာင္၊ သုိ႔မဟုတ္ အားရွိေအာင္ကူညီေထာက္ပံ့ရုံသာၿဖစ္တယ္။ ေနာက္ဘ၀၌ကားဆုိင္ရာအက်ိဳးကုိ ကုိယ္တုိင္ေပးခြင့္
ရွိႏုိင္ပါတယ္။
ထုိေရွးကံမ်ားသည္ အလြန္အားေကာင္းေသာကံ၊ သာမန္ေလာက္သာရွိေသာကံ ဟုႏွစ္မ်ိဳးရွိၿပန္သည္။
ထုိအထဲတြင္ နံမွတ္(၁)ကံ၏အက်ိဳးေပးပုံက အလြန္ထင္ရွား၏။ ဥပမာ- ရွင္ဘုရင္၊ သူေ႒း၊ မႈးမတ္စသည္တုိ႔ကုိၿဖစ္ေစႏုိင္သည္။ ဆင္းရဲသားအမ်ိဳး၌ ၿဖစ္ေစကာမႈ တနည္းအားၿဖင့္ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေစႏူိင္သည္။ ဒုတိယ ကံမ်ိဳး၏ အက်ိဳးေပးပုံမွာ မထင္ရွားလွ။ သူမ်ားနည္းသူအက်ိဳးမ်ိဳးကုိသာရေစႏုိင္သည္။ ထုိကံမ်ားသည္ ဤလူ႔ၿပည္ေလာက၌ မိမိတုိ႔ခ်ည္းအက်ိဳးေပးဖုိ႔ ခဲယဥ္းသၿဖင့္ အက်ိိဳးေပးခြင့္ရေအာင္ ဥာဏ္၀ီရိယႏွင့္သတိဟူေသာ
ပေယာဂက ကူညီေပးရသည္။
ဥာဏ္အေၾကာင္း။ ။အဘိဓမၼာနည္းအရ အကုသုိလ္အၿပစ္မရွိေသာ တတ္သိလိမၼာမႈကုိသာ "ဥာဏ္"ဟုဆုိရေသာ္လည္းကံ အက်ိဳးေပးခြင့္သာေအာင္ ၾကံေဆာင္ရသည့္အရာ၌မႈ အၿပစ္ရွိသည္ၿဖစ္ေစ
မရွိသည္ၿဖစ္ေစ တတ္သိမႈ၊ ပါးနပ္၊ ဖ်တ္လတ္ သြတ္လတ္ခ်က္ခ်က္ခ်ာခ်ာႏွင့္ အရာရာႏွံစပ္မႈမ်ားကုိ
ဥာဏ္ဟုပင္ေခၚရေပသည္။ ထုိဥာဏ္သည္ ၁-မိမိဘာသာတတ္သိလိမၼာေသာဇာတိဥာဏ္ ၊
၂- ေနာက္မွၿဖစ္ေပၚလာေသာ "ပ၀တၱိဥာဏ္"ဟုႏွစ္မ်ိိဳးႏွစ္စားရွိၿပန္သည္။
ထုိႏွစ္မ်ိဳးတြင္ ဇာတိဥာဏ္ ရွိသူမွာ ေၿပာဖြယ္မလုိ။ ဇာတိဥာဏ္ကုိအေၿခခံ၍ ပ၀တၱိဥာဏ္လည္း တုိးပြားေအာင္ ၾကိဳးစားပါလွ်င္ လူတြင္တစ္ေယာက္ ဆုိရေလာက္ေအာင္ ထြန္းေတာက္လာႏုိင္ပါသည္။
ဇာတိဥာဏ္မရွိသူအတြက္မွာမႈ က်မ္းစာအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ၾကည့္ရႈ႔သင္ယူၿခင္း၊ မိမိထက္သိနားလည္ေသာ ပညာရွိထံ ဆည္းကပ္ၿခင္းတုိ႔ၿဖင့္ ပ၀တၱိဥာဏ္ ၿဖစ္ေပၚလာေအာင္ၾကံေဆာင္အားထုတ္ရာ၌ ယခုအခါ
စာသင္ၿခင္း၊ ေဒသႏ ၱရဗဟုသုတရွာၿခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ပ၀တၱိဥာဏ္တုိးပြားလွ်က္ ေလာကီၾကီးပြားေရး
သံသရာၾကီးပြားေရးတုိ႔၌ ထိပ္တန္းေရာက္ေနသူမ်ားကုိၾကည့္ပါ။
နီတိပ်ိဳ႔၌လည္း
"ေကာင္းစြာမေရွာင္ ၊နားေထာင္သူကား၊ အၾကာင္းအၿမင္၊
မ်ားေၿမာင္စင္၏၊ ဂုဏ္အင္ပြား၍ ၊ပညာေလြ႔မူ၊ေအာက္ေမ့ဥာဏ္ၿဖင့္၊
ဆင့္ဆင့္မနား၊ က်ိဳးစီးပြားကုိ၊ေထာက္ထားစာနာ ၊သိလိမၼာ၏၊
သိပါသူသည္၊ အရွည္ခ်မ္းသာ၊မဂ္လာကုိ ၊အခါေလးၿမင့္၊ ေဆာင္ႏုိင္သင့္။"
ဟုစပ္ဆုိထားပါသည္။
အသိအလိမၼာ ဥာဏ္ပညာႏွင့္ကံရွိပါေသာ္လည္း လုံ႔လမရွိလွ်င္မည္သည့္အက်ိဳးမွ် မၿပီးေစႏုိင္။
ဟိ- ထုိစကားမွန္ေၾကာင္းကား၊ သုတၱသ- အပ်င္းအားၾကီး၍ တအိပ္တည္းအိပ္ေနေသာ၊ သိ ံဟႆ-ၿခေသ့ၤ၏၊
မုေခ- ပါးစပ္ထဲသုိ႔၊မိဂါ ။ သမင္တုိ႔သည္၊ နပ၀ိသႏ ၱိ- အလုိအေလ်ာက္ မေရာက္လာၾကကုန္။
(ထ၍ ဖမ္းမႈလုံ႔လၿပဳအုံးမည္ )ဟူလုိ
(ဟိေတာပေဒသ)
၀ီရိယအေၾကာင္း။ ။ကိစၥတစ္ခု ေပၚေပါက္လာလွ်င္ မေၾကာက္မရံြ႔ စြန္႔စြန္႔စားစား အားထုတ္မႈကုိ ၀ီရိယ- လုံ႔လ ဟုေခၚဆုိပါသည္။ဤ၀ီရိယတြင္မွထပ္ၿပီး
၁- ပင္ကုိဇာတိ၀ီ၇ိယ
၂-ေနာက္မွၿဖစ္ေပၚလာေသာ ပ၀တၱိ၀ီရိယ ဟုႏွစ္မ်ိဳးရွိ၏။ ေရွးေရွးဘ၀က၀ီရိယအထုံပါခဲ့သၿဖင့္ဇာတိ၀ီရိယရွိသူမွာ ဥာဏ္ရွိပါလွ်င္သူမ်ားႏွင့္ မယွဥ္သာေအာင္ အက်ိဳးခံစားရပါမယ္ ။၀ီရိယ မရွိသူကားပ၀တၱိ၀ီရိယ ရွိေအာင္ၿပဳၿပင္ရပါလိမ့္မယ္။
၀ီ၇ိယႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္ေလးကေတာ့
"အက်ိဳးအၿပစ္၊ အမ်ိဳးစစ္လ်က္၊ ဆုိးညစ္ရိပ်င္း
သူကုိကြင္း၍ ထန္ၿပင္းလုံ႔လ ရုိသူခမူ၊
၀ီရိယဧကန္တုိးမည္တည္း။"
၀ီရိယ ရွိလုိသူမ်ားအတြက္...
၁။ လုံ႔လ၀ီ၇ိယရွိလွ်င္ ရရွိမည့္အက်ိဳးကုိသိထားသင့္သည္။
၂။ လုံ႔လ၀ီရိယ မရွိလွ်င္ ဤဘ၀ေနာက္ဘ၀၌ ေအာက္က်ေနာက္က်ၿဖစ္ရမည့္အၿပစ္ကုိသိထားနားလည္ရမည္။
၃။ ငါတုိ႔အမ်ိဳးသည္ အထက္တန္းက်၍ ထက္ၿမက္ေသာအမ်ိဳးၿဖစ္ခဲ့၏။ ငါတုိ႔လက္ထက္က်မွ ေအာက္မက်ထုိက္ဟု အမ်ိဳးအရုိး စိစစ္ဆင္ၿခင္ရမည္။
၄။ ပ်င္းရိသူမ်ားကုိ မေပါင္းဘဲေရွာင္ရမည္။ထုိသူမ်ားႏွင့္ အေပါင္းမ်ားလွ်င္
"တံငါနားနီးတံငါ မုဆုိးနားနီး မုဆုိး" ဆုိသလုိ အပ်င္းဓာတ္ကူး၍ အပ်င္းဘက္၌ပါေနတက္သည္ကုသတိၿပဳရပါမည္။
၅။ လုံ႔လၿပင္းထန္သူကုိ ဆည္းကပ္ ခယၿခင္းၿပဳလွ်င္ "ဘုရားဒကာနားနီး
ဘုရားဒကာ" ဟူသကဲ့သုိ႔ ၀ီရိယဓာတ္ကူး၍ အထူးအားတက္တက္သည္ကုိ သတိၿပဳလုပ္ေဆာင္သင့္လွေပသည္။
No comments:
Post a Comment